P_22 (Z)

5.1K 778 24
                                    

တစံုတေယာက္ကို ယံုၾကည္သက္ဝင္မိျခင္းက ...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲကို ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ ‌စတင္ ေရာက္ရိွလာဖို႔ အစပ်ိဳးလိုက္ျခင္းပါပဲ ...။

****  *****  *****  *****  *****

ညက တစ္ညလံုး မိုင္း သိပ္မအိပ္လိုက္ရဘဲ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိတာက သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ။ ႏိုးလာေတာ့ မနက္ေဝလီေဝလင္း ျမဴေတြလည္း ဆိုင္းလို႔ေပါ့။

မိုင္း အိပ္ယာက ႏိုးလာေတာ့ ေဘးမွာ သ႑ာန္ဆန္းက မရိွေတာ့။ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ထထြက္သြားသလဲမသိ‌ေပ။ သူ႔ပစၥည္းေတြလည္း ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ အဆင္သင့္ သိမ္းဆည္းထားၿပီးေလၿပီ။ မိုင္းလည္း မ်က္ႏွာထသစ္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္ပစၥည္းေတြနဲ႔အတူ Tent ကိုပါ သိမ္းဆည္းလိုက္သည္။

က်န္တဲ့သူေတြလည္း ေနထြက္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔ အထုတ္အပိုးေတြ အဆင္သင့္သိမ္းဆည္း ေနၾကၿပီး စခန္းခ်ခဲ့တဲ့ ေတာင္ေပၚတဝိုက္ကို အမိႈက္ေကာက္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးေနၾကပါသည္။ သဘာဝတရားကို ျမတ္ႏိုး၍ ခရီးထြက္လာၾကသူေတြက သဘာဝတရားရဲ့ အလွကို ပ်က္ဆီးေစမယ့္ အမိႈက္ေတြကိုေတာ့ မထားခဲ့သင့္ဘူး မဟုတ္လား။

တစ္ခါသံုး လက္အိတ္‌ေတြနဲ႔ အမိႈက္ေကာက္ေနၾကေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္အနားကို မိုင္းက ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္။ သံုးေယာက္ကလည္း သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ ...

"ႏိုးလာၿပီလား မိုင္း ..."

"ေအး ..."

"မင္းမ်က္ႏွာကလည္း မလန္းလိုက္တာ ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ညက အိပ္ေရးမဝဘူးလား ..."

သူ႔မ်က္ႏွာ အေျခအေနက ဒီေလာက္ထိေတာင္ သိသာေနသလားပဲ။

"အင္း ညက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ...သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ..."

ေျပာရင္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ေလာက္ သန္းေဝေနတဲ့ မိုင္း။

"ဘယ္အိပ္ေပ်ာ္မလဲ ...ညက ရင္တခုန္ခုန္နဲ႔ ျဖစ္ေနလို႔ ေနမွာေပါ့ ..."

"ေဘးမွာက ကိုယ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္က ရိွေနတာကိုး ..."

"မဟုတ္တာလုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြက ႀကီးစိုးေနေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ခက္ခဲေနမွာေပါ့ ...ဟုတ္တယ္မို႔လား မိုင္း ...အဟား ..."

သဏ္ဍာန်ဆန်းTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang