Oh This Fucking But Beautiful Love. / Completed / ✔️

მინდა, რომ გაკოცო.

დილით სწრაფად ვხტები საწოლიდან და სამზარეულოსაკენ გავრბივარ, წერილი მხვდება ვკითხულობ თავს ვიწესრიგებ და პირდაპირ სავარჯიშო დარბაზისაკენ მივდივარ.

- დააგვიანეთ სოკჯინ.- ამბობს ჩვენი ქორეოგრაფი.

- მაპატიეთ თავს შეუძლოდ ვგრძნობდი.- ვამბობ და ოთახს თვალს ვავლებ.

- ბატონი ნამჯუნიც არ ბრძანდება.- ამბობს უკმაყოფილო სახით ჩვენი ქორეოგრაფი.

- აქ ვარ, ბოდიში დამაგვიანდა.- ამბობს მონი და სირბილით ჩვენსკენ მორბის.

- კარგი, მოკლედ 3 დღეში შეჯიბრი გაქვთ და ყველაფრისათვის მზად უნდა იყოთ.- ამბობს ანტონიო და მიღიმის.

- ასე მალე გავიდა დრო, ღმერთო ჩემო.- ვამბობ და მათ ვუყურებ.

- ეხლა კი ვნახოთ თუ როგორ ცეკვავთ.- ამბობს და ორივეს თვალს გვავლებს.

ორ საათიანი ვარჯიშის შემდეგ ანტონიომ რამოდენიმე წუთით დასვენების უფლება მოგვცა.

- ძალიან ბევრი შრომა გჭირდებათ, თუმცა უნდა ვაღიარო, რომ დღითიდღე უკეთესად გამოგდით.

- ყველაფერი თქვენი დამსახურებაა.- ვამბობ და ანტონიოს ვუღიმი.

- არა ჩემი არა, ეს ყველაფერი თქვენი ვარჯიშის შედეგია.- ამბობს და ჩემს ხელს თავისაში იქცევს.

საათნახევრიანი ვარჯიშის შემდეგ სახლში მივდივართ და საწოლზე მოწყეტით ვარდები.

- ასე მგონია, რომ ვკვდები.- ვამბობ და მონის მზერაზე მეღიმება.

- მშია, წამოდი სადმე წავიდეთ და ვჭამოთ.

- სიარულის თავი არ მაქვს, პიცა ხომ არ შევუკვეთოთ.- ვამბობ და ვუცინი.

- კაი რატომაც არა.

30 წუთის შემდეგ მოგვირბენინეს ჩვენი სასურველი პიცაც და მადიანადაც მივირთვით.

მთელი 2 დღე ვიტანჯებოდით, მთელი სხეული მტკიოდა, დატვირთვას ვერ ვუძლებდი.