წერილები მანგისგან. 1

269 26 0
                                    


- დღეს წვეულებაზე წამოხვალ?- მეკითხება ჯიმინი.

- არ ვიცი ჩიმ.

- კარგი რა თე, წამოდი კარგი იქნება.

- ვინ ვიქნებით?

- მე, იუნგი, ჯინი, ნამჯუნი, ჰოსოკი, ბექიონი, ჩანიოლი ქუქი და შენ შეიძლება ლიზაც.

- არვიცი ჩიმ, სახლში დავრჩები და წავიკითხავ.

- კარგი რბილად გთხოვდი და უარით გამისტუმრე ახლა კი პირდაპირ გეუბნები ჩემთან ერთად მოდიხარ.

- კარგი ჯანდაბა წამოვალ.

თავს ვიწესრიგებ და ბიჭებთან ერთად კლუბში შევდივართ, ვსვამთ, ვცეკვავთ და დროს კარგად ვატარებთ.

- კიდევ ერთიც თეჰიონ.

- არა მეტს ვეღარ დავლევ ცუდად გავხდები ჩიმ.

- კარგი რა თე კიდევ ერთი.

ვსვამ თუ არა საპირფარეშოსაკენ გავრბივარ, კაბინაში შევდივარ და ვცდილობ ვაღებინო.

- კარგად ხარ?

- თავს ცუდად ვგრძნობ.

- მოდი დაგეხმარები.

მიახლივდება ხელებს წელზე მხვევს. საშინელი სურვილი მაქვს რომ შემეხოს, მინდა რომ მაკოცოს და თითქოს ისეც ხვდება ჩემს აზრებს კედელზე მაყუდებს და ნელა ასრიალებს თითებს ჩემს სხეულზე შემდეგ კი საჯდომზე მადებს და ნელა მიჭერს, რაზეც ყელზე ტუჩებს ვახებ და ვკოცნი.

ჩვენს ტუჩებს აერთებს და ერმანეთს ვკოცნით. სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლის. ყელზე მკბენს შემდეგ კი ენას ატარებს და მკოცნის. ტუჩებიდან კვნესა მწყდება.

- ქუქ.

- ჰმმმ... კოცნებს შორის მიბრუნებს პასუხს.

- გთხოვ დავბრუნდეთ.

- კარგი. - ამბობს ისევ მკოცნის და ბავშვებისაკენ მივდივართ, ხელი ჩემთვის აქვს ჩაკიდებული თუმცა ყურადღებას არცერთი არ გვაქცევს, ვსვამთ და დროს კარგად ვატარებთ, თვალები მეხუჭება და ვითიშები.

Oh This  Fucking But Beautiful Love. / Completed / ✔️Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz