Heal His Broken Heart

THIRTY SEVEN

Credits to the video owner ....

Hero

Ni sa panaginip ay hindi ko hinihiling na mangyari ang bagay na to, hindi ko lubos maisip kung paanong ang dapat ay walang katumbas na sayang nararamdaman ko ay napalitan ng walang paglagyan na pag aalala, galit at pag sisisi, kung naging maingat lang sana ako ay hindi sana nangyari ang bagay nato, kung mas naging alerto lang sana ako ay wala sana sa ganitong kalagayan ang pinaka mamahal ko.

It's been a month since that horrible day happened, the day that supposed to be the most especial day of my life and to the woman i love but changed into a nightmare for all of us.

It's been a month but for me it's just like yesterday, cause i still remember that horrible day of my life clearly to my mind, and up until now the pain is still killing me slowly, i still cry every night while talking and begging her to wake up, cause I miss her so much, I miss her smile, her laugh, i miss everything about her.

Just like the other days im here again beside her hospital bed holding her hand, talking to her, telling her whatever's and asking god to wake her up cause she sleeps too long already.

" hero son, I didn't know you're here, I thought you go home to rest for a while? " napalingon ako sa pinto ng bumukas ito at pumasok si mommy shirley.

" yes i did mom, but I can't rest there thinking that andi is still here lying on this bed unconscious is enough to bother my whole being, that's why I can't fall a sleep there mom, so I decided to just comeback here, besides i can sleep here if i want to sleep. " paliwanag ko sa kanya.

" ohh son, she will be okay son, i know that she's fighting and i know she will comeback to us, it may not today but i know she will, cause i trust my daughter that she won't leave us just like that, my daughter is a fighter son, we just need to wait for her hmmm, don't lose hope cause i know she will comeback to us soon son, soon. " aniya habang tinatapik ang balikat ko.

" I really hope so mom, cause i miss her so much already, im also worried for our baby, it's not healthy for the baby if she will stay like this for a long time. " malungkot pa ding sabi ko habang hinahaplos ang impis pang tiyan ni andi.

" yeah i know that son and we all miss her, we are also woried but we can't do anything for now except of praying and waiting for her to wake up. " bakas din ang lungkot sa boses ni mommy shirley habang nakatitig kay andi.

Malapit sa puso ang tama niya at medju madami din ang nawalang dugo sa kanya bago namin siya nadala dito, malayo yung lugar na pinagdalhan ni erick sa kanya kaya inabot kami ng ilang oras sa daan bago namin siya nadala dito sa hospital at nag aagaw buhay na siya nung asikasuhin siya ng mga doctor, hindi maipaliwanag na kaba at pag aalala ang naramdaman ko ng oras na yun lalo na nung ilang beses siyang muntik muntikan nang mawala sa amin pero may awa pa din ang diyos sa amin dahil hindi niya hinayaang iwan ako ng mag ina ko, laking pasasalamat ko din dahil nakaligtas ang baby namin na nasa loob ng sinapupunan niya, naghalo ang gulat, saya at pag aalala sa akin nung sabihin sa akin ng doctor na umasikaso sa kanya na buntis siya.

Ngunit nanlumo ako ng husto nung lumipas ang ilang linggo na hindi pa din siya nagigising, halos suntukin ko na nga ang mga doctor na tumitingin sa kanya dahil ang sabi nila ay ok na siya dahil successful naman daw ang naging operation sa pagkuha ng bala sa loob ng katawan niya kaya hindi din nila maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa din siya gumigising, kaya hanggang ngayon ay hindi pa din ako napapanatag kahit ilang beses nang sinabi ng mga doctor na okay na siya at ligtas na siya sa kapahamakan, dahil hanggat hindi ko nakikitang magmulat siya ng mga mata niya ay alam kong hindi pa din siya totally ligtas sa kapahamakan.

" son your friends are here. " napalingon ako kay mommy shirley bago ako tumingin sa mga kaibigan kong papasok palang sa kwarto ni andi.

" hey man, how is she? " tanong ni ash pagkalapit niya sa akin sabay tapik sa balikat ko.