Kuzucuklar, benim yılbaşı bölümüm oldukça zamansız oldu biliyorum ama artık idare edeceksiniz. Hatta diğer bölüm de aynı kurgu üzerine kurulu olacak ki bu iyice geç kalınmış bir yılbaşı bölümü olacak.
Ayrıca diğer hikayelerimden Lorenna'ya bir göz atarsanız seviniriiim :))
23. Bölüm
Bayılma trajedimin üstünden sadece birkaç gün geçmişti ve ben o günden beri Liam’ın yüzüne bakarken kızarmadan edemiyordum. Evet bu sayede barışmıştık ama, aramız öyle can ciğer kuzu sarması falan da değildi. Liam olayın bu kadar kolay kapanması yüzünden biraz mesafeliydi. Bu abartılacak bir olay değildi aslında. Mesafeli davranıyor olması soğuk olduğu anlamına gelmiyordu. Ayrıca sanırım şu itiraflar yüzünden tam olarak nasıl davranması gerektiğini de çözmeye çalışıyor olabilirdi.
Kalenin dışından koridorlara kadar uzanan gürültüleri kulaklarımı açarak dinlemeye koyuldum. Ama seslerden pek bir şey anlaşılmıyordu.
Karnıma giren ani sancı ile oflayarak Calanthe’nin ayaklarımın altına koyduğu maşanın içinde bulunan közlerin soğumaya başladığını anlayarak banyoda bulunan yardımcıma seslendim.
“İçindeki közleri değiştirir misin? Yine karnım felaket durumda. “
Calanthe hemen ayaklarımın altındaki metal maşanın üstünde duran ince yastığı alarak sacı, sapından tutup cayır cayır yanan şöminenin önüne yöneldi. Üstündeki kilidi çekip közleri şömineye boşaltıp biraz karıştırınca, içine yenilerini doldurup bir süre ateşte bekletti ve kilitlediğinde tekrar ayaklarımın altına yerleştirdi.
Kapının bir kere çalınıp açılmasıyla üstümdeki örtüyü düzelterek girişe baktım. Liam’ın son iki günde edindiği bir alışkanlıktı bu. Malum durumum yüzünden kapıyı çalmadan girmiyordu ama evet dememi beklemediği için bunun pek de mantıklı olduğunu fark etmiş gibi de durmuyordu.
“ Nasılsın?” Yatağın kenarına oturup yükseltili bir şekilde duran ayaklarıma kısa bir bakış atıp örtüyü kaldırdı ve ne olduğunu gördüğünde merakını da gidermiş oldu.
“Ayakların mı üşüyor?”
Başımı hayır anlamında sallayıp “ Karın ağrısı… “ diye mırıldandım sadece.
“Bu durum ne zaman biter?” Sesindeki sıkıntılı ton hafifçe gülümsememe neden olurken omuzlarımı silktim.
“Değişiyor. “ Bunu onunla konuştuğuma hala inanamıyordum. O yüzden konuyu değiştirmek için elimle dışarıyı işaret ettim.
“Orada neler oluyor?”
Liam hafifçe gülümseyip saçlarını karıştırdı.
“ Noel hazırlıkları. “ Ah… Ne olduğunu anlayarak doğrulmaya çalıştım. “ Tanrım… Tamamen unutmuşum. Gidip baksam iyi olacak. “
Liam beni parmağıyla geri iterek engelledi. “Hayır sen dinleneceksin. Leydi Aulén ve Nerissa her şeyi halledecekler. “
Sıkıntıyla derin bir nefes aldım. Bana yatalak hasta muamelesi yapması hoşuma gitmiyordu.
“ Ama dışarıda kar yağıyor ve ben odama tıkılıp kaldım. Canım sıkılıyor çünkü iki günden beri sayende burada hapis hayatı yaşıyorum. “
Küçük bir çocuk gibi hayıflanmam Liam’ı yine güldürmüştü.
“Pekala, bir anlaşma yapalım o halde. Sen hazırlıklara karışmayacaksın ve- “
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELDAR'IN VARİSİ- II
Ficción históricaOthrellion'da başlayan hikayenin Neméth'de hayat bulmasına tanık olmaya hazır mısınız?
