Kiss Of Judas

36

I know for sure that Lazarus doesn't care about me anymore. I can prove it when he looked at me with so much hatred in his eyes. Ang tanging pumipigil lang siguro sa kanya na saktan ako ay ang pinagsamahan naming dalawa.

Hinatid ko sila Tatay sa airport sa mismong araw ng flight nila. I was with Mama that time and she cannot stop telling me that what they are doing is just for my own good. Gusto ko sanang sabihin na para sa akin ba o sa pamilya na 'to?

Lalong naging maselan ang pagbubuntis ko. I'd wake up in the middle of the night because my tummy hurts. Maya-maya lang ay nasusuka na ako. Mama called Xerxes to take care of me pero alam ko na may trabaho rin yung tao. After two weeks, I decided to call Xavier and asked him if he can stay in my condo.

Pumayag siya. He leave work just to take care of my sensitive pregnancy. Sometimes I feel guilty whenever my stupid hormones kicked in. Nasusungitan ko kasi siya kahit na alam kong pagod din ito sa pag-aalaga sa akin.

"Your father moved our wedding." Anunsyo niya sa akin.

Tumango ako. "Bukas na ba?"

Xavier already gave the invitations to those who are invited. Hindi ko alam kung ilan 'yon pero mostly naman may kinalaman sa negosyo ang mga taong imbitado. Marami dahil kabilang ang mga kaibigan ni Tita Mischel at ni Amanda.

"If you want it I can arrange that." He chuckled.

Natawa rin ako.

Sa halos isang buwan din na magkasama kami, parang bumalik ang relasyon namin sa dati. We're okay. Kailangan ko ring makasundo si Xavier dahil siya ang magiging asawa ako. Accepting this marriage is accepting my fate that Lazarus wouldn't be mine. He's just part of my story at baka si Xavier nga ang sa akin.

Kaya sinusubukan ko ulit siyang mahalin sa pangalawang pagkakataon.

"Don't you have work to do?" I asked him. Napapansin ko kasi na masyado na niyang ginugugol ang oras sa pag-aayos ng kasal namin.

"I have but.." His keen eyes looked at his laptop. Sumilip rin ako ron. "Nagbago ang isip ko sa theme, bakit kaya asul ang napili ko?"

Natawa ako. Paano kasi hindi ko siya tinulungan. I snatched the mouse of his laptop to check for other themes. Napansin kong nabigla siya sa ginawa ko. Hindi naman ako magtataka ron, sa halos dalawang buwan na pag-aayos halos si Xavier lang ang umiintindi nito.

"I like it pastel.." Nilingon ko siya.

Nawala ang ngiti ko nang magtama ang mata naming dalawa. I saw how his eyes went down to my lips. I felt nothing. Pero gusto kong may maramdaman.

Unti-unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya. Nang muntik na maglapat ang mga labi namin ay umiwas si Xavier at binalik ang tingin sa laptop.

What?

"Bakit?" Tanong ko. Hindi ba ito ang gusto niya?

"Hindi ko pa nababago. Bukas ko na ipapasa ito sa organizer.." Kaswal na sagot niya.

I tilted my head. Ganun?

Hinayaan ko siya. Ilang minuto ang lumipas narinig ko ang mabigat na hininga ni Xavier at hinarap ako.

"I know you still love Lazarus..."

"That's why I want to kiss you. Para makalimutan ko--"

"So as long as we're not yet married, hahayaan kong mahalin mo muna siya." He finished his sentence.

Napaawang ang labi ko.

Xavier gently touched my lowerlip. Ngumiti ito. "Alam kong sinusubukan mo lang."