Louis’ POV.
«Σου το λέω σαν φίλος. Είσαι ένας σαχλός ηλίθιος.»
Έπαιξα με το μπουκάλι της μπύρας μου, παρατηρώντας ότι το υγρό που ταρασσόταν μέσα του, είχε αρχίσει να μειώνεται. Η ελπίδα ότι ο Niall θα έφερνε ένα και για εμένα ήταν σπάνια. Ήταν εντελώς σε μία διάθεση γοητείας, καθώς προσπαθούσε και αποτύγχανε να πιάσει συζήτηση με τα κορίτσια που στηρίζονταν στον τοίχο στα δεξιά μας.
«Γιατί;» Ο Harry γέλασε.
«Έχεις δει τον εαυτό σου τελευταία; Άλλαξες.»
«Όμως δεν το βλέπω σαν κάτι κακό» Απάντησε. «Μου αρέσει κάπως.»
Είχε μαλακώσει και αυτό εξαιτίας εκείνης. Η μικρή Βο με τα σκοτεινά μάτια.
«Γίνεσαι λίγο μαλάκας φίλε. Κανένας δε θα σε παίρνει στα σοβαρά εάν συνεχίσεις έτσι.»
«Δεν είμαι κάποιος που θα προσπεράσουν.» Σχεδόν γρύλισε σε αντίσταση.
Έσκασα ένα χαμόγελο καθώς μια γερή γροθιά χτύπησε τον ώμο μου. Το χέρι μου άρπαξε το μπουκάλι, αποφασισμένος να σώσω το αλκοόλ που είχε απομείνει. Ο παλιός Harry ήταν ακόμα εκεί, ίσως θαμμένος κάτω από μερικές ζουληχτές, ροζ καρδούλες και απαίσια λουλουδάκια. Αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσε ποτέ να το αφήσει πίσω αυτό, όχι με τόσο κενό συναίσθημα. Ήξερα τι συνέβαινε σε αυτό το σπίτι όταν ήμασταν νεότεροι. Δεν θα μπορούσες απλά να θάψεις αυτές τις αναμνήσεις, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η τρύπα ή το φτυάρι.
«Δεν έχασα εκ θαύματος την ικανότητα να σπάσω στο ξύλο την μούρη σου.» Ο Harry συνέχισε να μου αντιλέγει.
Είχα ξεχάσει πόσο δύσκολο είναι να τον ‘κουρδίσεις’. Ήταν ένας καλόβολος άντρας για να κάνεις παρέα, αλλά ο Θεός δεν σε σώζει αν προσβάλλεις τις δεξιότητα του στον να ρίχνει μπουνιές, και θα βρίσκεσαι ξαπλωμένος στο πάτωμα μέσα σε δευτερόλεπτα. Θα σου έπαιρνε πολύ περισσότερο για να σηκωθείς. Το έχω δει να συμβαίνει.
«Δεν αμφιβάλλω σε αυτό.» Γέλασα ελαφρώς.
BẠN ĐANG ĐỌC
DARK (Μετάφραση)
FanfictionBo Ellis,είναι ένα φυσιολογικό κορίτσι,η ζωή της ήταν μια χαρά,μέχρι την μέρα που γνώρισε τον Harry.Η ζωή της άλλαξε απλά από ένα χώρο.Πίστευε ότι είναι επικίνδυνος και αυτός ότι είναι απλά ένα ακόμα πιόνι στο παιχνίδι του. Όμως κάτι άλλαξε όταν η B...
