Summer 2013

Kabanata 14

Kinabukasan napagkasunduan namin na pumunta sa dalampasigan. Tirik pa ang araw nang makarating kami. Medyo malayo rin ito kaya it takes a lot of time. Walang nakalagay na pangalan sa beach na ito. An open beach ito.

It was a simple beach. Walang tao maliban sa'min ni Davis. I think this is a hidden beach. No one cares to meet this beach, no one knows it's names, no one knows that  there's a beautiful beach like this, a peaceful beach like this. People always rideth the trends that's why there are a lot of things and places are still undiscovered.

Kung ihahambing mo siya sa isang tao. Para siyang nerd na walang pumapansin sa ganda ng kalooban niya. No one dares to talk to a nerd because it's weird kapag nakakausap mo ang isang nerd. Parang itong beach na 'to. No one dares to see and visit this beautiful beach because it's old, weird and disgusting.

Sometimes I wonder, why do people always go with the  trends? What's new with the trends? Bakit maraming mga taong nahuhumaling sa makabagong kagamitan at lugar?

“Halika rito! Kapag nahabol kita lagot ka sa'kin!” banta sa'kin ni Davis.

“Ayaw ko nga! Baka ano pang gawin mo sa'kin 'no!” sigaw ko sa kanya saka muling tumakbo papalayo sa kan'ya.

Naghahabulan sina Davis at Henziel sa dalampasigan. Kapwa nagtatawanan silang dalawa habang naghahabulan. Parehong nakapaa habang tumatakbo sa gitna ng mapayang humahampas na alon ng dagat.  Tila ba'y nakikisabay din ito sa kanilang ginagawa.

“Huli ka!” hinihingal na sabi ni Davis kay Henziel, habang nakapulupot ang mga kamay nito sa bewang ng babae.

“Ang daya mo naman hayop ka!” reklamo ni Henziel kay Davis.

“Hindi no! Diskarte ang tawag do'n" deny na sagot ni Davis kay Henziel.

We remain in silence while we're watching the thumping of a sea. Davis is still at my back hugging me and his head is now at my neck.

Ilang minuto kaming nanatili sa ganoong sitwasyon nang makapagpasya kaming kumain muna. Nagdala kami ng isang sapin at basket na may laman na mga pagkain.

Matapos namin kumain ay nanatili kaming tahimik habang tinitingnan ang payapang hampas ng dagat. Umupo ako sa maputi't pinong buhangin. Ganun din ang ginawa niya umupo siya katabi ko habang nakatingin sa dalampasigan.

“May mga naging ex ka ba, Davis?” panimula kong tanong sa kan'ya.

Tumayo siya at umupo sa likuran ko dahilan para makaramdam ako ng init. I can smell his manly scent and his fragant breathe, his provincial smell.

“Meron,” maikli niyang sagot.

Ramdam ko na naiilang niyang sagot sa'kin 'yon, gusto ko pa sanang magtanong sa kan'ya pero mas pinili ko nalang tumahimik.

“Muntik ko ng maging asawa,” mapait niya ngiting sabi sa'kin.

Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko inaasahan na dagdagan niya pa ang sinabi niya kaya bumitiw ako sa yakap niya.

“Anong nangyari?” tanong ko sa kan'ya.

Sinulyapan ko siya habang nakatingin parin siya sa malayo, para bang may malalim siyang iniisip. Matagal din siya nakasagot sa tanong ko. Tumingin siya sa'kin saka inayos ang hibla ng buhok ko na nililipad ng hangin.