I'm sorry
Hindi ko alam ang gagawin ko kanina nang makita ko ang pagdurugo ng ilong ko wala pa rin itong tigil sa pagdugo, hindi ko na halos makilala ang kulay asul na panyo ko dahil nabahiran na ito ng dugo.
Ginawa ko na ring pamunas ang white dress ko. What's happening with me? Dahil ba ito sa pagkabagsak ko kanina sa sahig? Dahil ba sa may tumor ang utak ko kaya nagdugo ang ilong ko? Ang layo naman ng tumor sa pagdurugo na nararanasan ko ngayon.
I tried to put some ice cubes in my forehead tumingala ako baka sakaling tumigil ang pagdurugo pero wala pa ring nagbabago mas lalo pang lumalala ang dugo. Ang hindi ko pa maintindihan my knees and foot are trembling hindi ko sila ma-control nanginginig ang mga ito at nanghihina ang katawan ko.
Namalayan ko na lang ang aking sarili na nasa tapat na ng condo unit ko hindi na siguro ako nasundan ni Drake kasi binilisan ko ang pagtakbo. I never imagined na kaya kong takbuhin ang 3 kilometers ganitong mahina ang katawan ko. Adrenaline rush did it.
As I entered my condo doon na nagsilabasan ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan tagatak ang pawis ko pero wala 'yon kumpara sa mga masaganang butil ng luha na dumadaloy ngayon sa pisngi ko. Pumanhik ako sa kwarto at ni-locked ito.
Bigla na lang akong napaupo at dito ko na inilabas ang aking emosyon humagulgol ako nang humagulgol. Maybe death is really calling me siguro mas mabuti na sumama na lang ako sa kaniya. I tried to comfort myself even if I know that my heart really shattered into pieces. What part of my heart should I follow if they broke into million pieces and scattered inside my ribcage?
Napatawa ako ng malakas nababaliw na ba ako? Kapag sa tawa ko idadaan ang sakit na nararamdaman ko? Patuloy sa pag-agos ang mga dugo mula sa ilong ko pababa sa leeg ko. Hindi ko na ito pinunasan dahil kahit anong gawin ko hindi pa rin ito titigil. Duguan na ang white dress na suot ko.
Bigla na lang akong napatulala sa kawalan kasabay pa rin ng pag-agos ng aking mga luha. I was born to suffer and I accept my fate. Fate why are you very ruthless to me? I feel very sorry for all the wrong doings that I've done. Regret is killing me everyday of my life, but still I'm trying to look on the positive side.
------
Dave's Point of View
Hindi na ako dumiretso sa company dahil sabi naman nilang wala siya doon. Isa lang ang puwede niyang takbuhan. Yeah right sa Condo niya. Wala pa sigurong sampung minuto ay nakarating na ako at naglalakad papasok sa building for the first time I became a wreckless driver just because of her.
Holy Shit! Tinakbuhan ko nga pala kanina si Cheska nawala ako sa sarili pagkatapos ng balitang 'yon galing kay Drake. I texted Drake para siya na lang ang susundo kay Cheska at ako na ang maghahanap kay Chalvea glad he agreed. Kasalanan ko ito lahat ba't hindi ko naisip na puwede siyang balikan ni Kylie anytime? At nangyari na nga that Girl! That Psycho girl humanda ka talaga kapag nagkita tayo.
Nasa tapat na ako ng unit niya huminga ako ng malalim iba ang nararamdaman ko ngayon magkahalong takot at kaba sa maaari kong madatnan na kalagayan niya. God I hope she's now okay.
Nakahinga ako ng malalim nang makita kong nakaawang ang pintuan ng condo niya nandito nga siya. Nanlumo ako nang makita ko ang door knob may dugo ito. Wala na akong sinayang na minuto at agad pumasok tinignan ko siya sa kusina iginala ko ang aking mga Mata sa sala at sulok ng Condo niya wala siya. Confirmed nasa loob siya ng kaniyang kuwarto.
Wala akong marinig na kahit anong ingay. Itinapat ko ang aking tainga sa pintuan pero wala talaga akong marinig. Shit! I'm very afraid.
"Chalvea please open the door!!" sigaw ko at halos masira na ang pintuan sa lakas ng katok ko. But then I received no response.
