The Brightest Star ✔

16

Hi guys bago nyo simulan ang pagbabasa ay gusto ko lang sabihin na pwede nyo akong i-follow diro sa wattpad.

Heliotrope__

You can also visit some of my stories like

Destined for you – complete with 20 chapters

Ala-ala ng silid 229 – complete with 1 chapter

Five thousand pesos just to have you.- ongoing

My own version of love – ongoing.

Thanks!

Agad na nagp-book ng ticket Pinty papuntang America. Umiiyak siya habang nag-eemoake ng mga gamit.

"Siraulo ka, humanda ka sa akin." Sabi niya.

---

Nasa bahay nila Luke si Veronica. Nasa dinner table sila ngayon kasama ang mga magulang nito at pati na din ang mommy niya. Magkatabi sila ni Luke na nakatingin lang sa kaniya habang kumakain siya.

"Tingin ko naman parehas silang in-love sa isat-isa kaya wala tayong magiging problema." Sabi ng mommy ni Luke.

"No, I'm not." Sabi niya habang patuloy pa din sa pag-kain.

Nabilaukan naman ang mommy nito at napatingin sa kaniya ang lahat pati yata 'yung mga maid sa tabi nila pero pinagpatuloy pa din ang pagkain niya.

"So....." Ilang na taong ng daddy nito.

"Don't worry I will marry your son." Sabi nya sabi sa mga ito ng walang emosyon.

"We don't want to force you to marry our son." Sabin g mommy nito na parang galit na ero mahinahon pa ding nagsalita.

"I'm willing. My moms marry a jerk one even they don't love each other and my mom fall in-love with that jerk and boom! That's why I'm here." Sabi niya saka tumingin sa mga ito.

"So you're saying that there's a chance na ma-in-love ka sa anak ko?" Tanong ng daddy nito pero hindi lang siya sumagot.

---

Kakaalis lang nila Veronica sa bahay nila Luke at halatang naiinis ang mommy niya dito.

"Ano bang nagustuhan mo dun sa babaeng 'yun huh?" Galit na tanog ng kaniyang ina sa kaniya. "Yes she's beautiful but urgh! My god." Sabi nito.

"She wants me." Sabi lang niya habang nagbabasa ng libro.

"Wants is not enough my dear. Why don't you just find some other girls?" Sabat ng daddy niya.

"She's the only girl I like." Sabi niya.

---

Umiiyak na nag-aantay si Pinty ng Taxi papuntang airport at ng makasakay siya ay agad niyang sinabi 'yung destinasyon niya.

Gabing-gabi na at matutulog na sana si Chen ng may marinig niyang kumakatok sa gate niya kaya napamulat siya ng mata. Tumayo siya mula sa higaan at kinapa 'yung swich ng ilaw. Agad siyang nagtungo sa pintuan at lumabas upang tignan kung sino iyon.

"Veronica?" Tano niya dito ng buksan niya 'yung gate.

Umiiyak ito sa labas ng gate niya habang nakasakay sa bike.

"Bakit ka nandito...?" Agad siyang niyakap ni Veronica.

Umiiyak ito habang nakayakap sa kaniya kaya niyak niya ito pabalik at tinapik-tapik 'yung likod nito.

"Bakit?" Mahinahong tanong niya dito.

"Kasi.... ano... kasi..." Sabi nito habang humihikbi.

"Ayos lang 'yan." Sabi niya saka hinagod 'yung ulo nito.

--------

Napansin na lang ni Veronica na naka-upo na siya sa garden ni Chen habang nakatingin sa langit. Katabi niya ito na nakatingin din sa langit.

-----

Nagulat si Marcus ng makita niya kung sino 'yung pumasok sa kwarto niya.

"Marcus!" Galit na sabi nito habang namamaga ang mga mata,

"Anak labas muna kami." Sabin g mommy niya na nag-aantay saka hinila 'yung daddy niya palabas ng kwarto.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya saka umupo.

Nakita niyang hawak-hawak nito 'yung garapon na binigayniya.

"Tingin mo bakit? Bakit ako nandito na ganito ang itsura ha!" Galit na tanong niya dito.

"Ikaw, bakit ka nandito? Ano 'yang mga nakalagay sa kamay mo? Anong nangyayari sayo?" Sunod-sunod na tanong nito sa kaniya habang umiiyak.

"Kasi..." Nahihirapan siyang sagutin ang tanong nito dahil ayaw niya itong mag-alala pa.

"Ano?! Magsisinungaling ka na naman? Huh?" Inis na tanong nito. "Ito, ano to?" tinaas nito 'yung garapon na babasagin. "Ano 'tong putang inag ito?" Hinagis niya iyon ng malakas sa sahig na dahilan ng pagkabsag nuon.

"I'm sorry." Sabi lang niya.

"I'm sorry? Sorry na naman? Puro na lang sorry Marcus?" Pabulong na tanong nito.

Agad siyang lumapit dito par asana yakapin ito pero itinulak agad siyang tinulak nito ng mahina.

"Ayaw kong mag-alala ka. Saka sabi mo, ayaw mo ng LDR diba?" Tanong nito.

"Mahal kita kaya normal lang na mag-alala ako sayo. Oo ayaw ko ng LDR pero gagawin ko para sayo." Sabi nito saka siya niyakap.

"I'm sorry!" Sabi niya saka ito niyakap.

"Bwisit ka!" Bulong nito.

------

"Kaylangan ko ba talaga umuwi?" Tanong ni Veronica kay Chen habang nasa labas sila ng gate nito.

"Oo kasi baka mag-alala na ang mommy mo." Sabi ni Chen habang tpinipilit siyang itulak palabas.

"10 more minutes." Sabi niya saka muling pumasok sa loob ng gate ni Chen.

"No. Gabi na." Sabi ni Chen saka hinawakan 'yung pulsuhan niya at pinilit siyang lumabas ng bahay nito pero humawak siya sa pader.

"9?"

"No."

"8?"

"No."

"7"

"No?"

"6?"

"Sige 5 minutes." Sabi nito kaya ngumiti siya.

"Thanks..." Sabi niya saka umupo sa lugar kung saan siya nakatayo.

Umupo naman si Chen sa tabi niya saka humikab dahil inaantok na talaga ito.

"I'm sorry sa pang-iistorbo pero wala kasi akong lugar na mapupuntahan kung saan may tao akong pwedeng makausap."

"Ayos laaang." Sabi nito saka muling humikab.

Napatingin siya dto at nakita niya itong nakayuko at feeling niya ay antok na antok na talaga ito dahil sobrang gabi na talaga. Tumayo siya saka nagsalita.

"Aalis na ako." Sabi niya dito kaya napatingin ito sa kaniya.

"Pero wala pang 5 minutes." Sabi nito sa kaniya.

"Pero inaantok ka na po." Sabi niya saka tinuro 'yung mukha nito na muling humikab. "Aalis na ako. Bye." Sabi niya saka lumabas na ng gate.

"Bye." Sabi nito saka sinara 'yung gate.

Agad siyang sumakay sa bike niya saka sinuot 'yung helmet niya at nagpidal paalis.

Don't forget to vote, comment, share and love yourself! Bye!