15

124 27 0
                                        

Seven na ng umaga at nasa airport na Marcus  habang may dalang mga bagahe. Papunta siya ng America para sana magpagamot. 





_bye Philippines _ post niya sa twitter niya.

Agad na niyang pinatay 'yung cellphone niya saka nag-antay pa ng ilang saglit.

Naalala niya 'yung sinabi ni Pinty sa kaniya nuon.

Nasa classroom sila pinty at Marcus. Silang dalawa lang ang nanduon dahil na lock sila ng hindi sinasadya. Hindi pa sila close ng mga panahong iyon pero wala silang nagawa kundi kausapin ang isat-isa dahil na lock sila duon ng almost 3 hours. Nasa magkabilaang dulo sila dahil ayaw ni Pinty na magkalapit sila.

"Ayoko ng long distance relationship. mas mabuti pang mawala nalang siya ng parang bula kaysa naman mahirapan pa ako para lang makausap siya." Sabi nito.

"Paano kung kaylangan talagang magkalayo kayo."

"Tss para saan naman." sabi nito.

"Malay mo para sa pangarap niya."

"Para sa panggarap?" Natatawang tanong nito. "Bakit 'di ba namin pwedeng abutin 'yung pangarap niya ng magkasama kami?" 

"Parang napaka selfish naman yata nun." Sabi nya.

"Anong pake alam ko. Lahat ng tao selfish."

-------------

8 na ng umaga ng magising si Pinty at oagkababa niya ng kwarto ay nagtaka siya dahi may nakita siyang garapon na puno ng sulat. 

"Kanino 'to?" tanong niya sa mommy niya habang hawak 'yung garapon.

"Para sayo daw." Sbi ng mommy niya. "Dinaan kanina dito ni Marcus." 

"Anong Problema ng lalaking 'yun?" Tanong niya sa sarili. "Isang linggo siyang hindi nagparamdam tapos may-ibibigay siyang ganito?"

---------

Nakatingin lang si Veronica kay Chen. Nasa department store kasi sila para bumili ng mga pagkain ni Chen. 

Napangiti siya habang nakatingin dito. 

'This man made me appriciate a little things. Like eating in karinderya. Wear a low class rubber boot. And so many things. Because of him I learn to be happy again, to smile.'

-------

Kalalabas lang nila  Chen sa Department store at may hawak-hawak siyang mga plastic bag.

"Mukang sobrang bigat ng dala mo. Let me help you." Sabi nito.

"Hindi na kaya ko na 'to." Sabi niya.

"But that's a lot." Sabi nito.

"Sige na nga mapilit ka eh." Sabi niya saka ito inabutan ng tatlong plastic pero mabilis itong tumanggi.

"No, not that one." Sabi nito.

"Eh ano?" Tanong niya dito.

"Yung tatlong 'yun." Turo nito sa tatlong maliliit plastic ng gamot na kulay pink. 

"Eto lang?" Natatwang tanong ni Chen.

"Yeah. They look so cute." Nakangiting sabi nito.

"Wag na, kaya ko namang buhatin itong tatlo gamit ang daliri ko." Sabi ni Chen kaya na pa paout ito.

"Sige na... let me help you." Sabi nito.

The Brightest Star ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon