𝑃𝑟𝑜𝑙𝑜𝑔𝑢𝑒

7.5K 396 389
                                    

Έχει κλειδώσει την πόρτα στο κρυφό δωμάτιο του σπιτιού του και αφού προχωρήσει για λίγο στο απόλυτο σκοτάδι μέχρι το κέντρο του, ανοίγει το φωτιστικό, με την λάμπα να φωτίζει μονάχα το σιδερένιο τραπέζι. Όλα τα υπόλοιπα γύρω του είναι σκοτεινά, χωρίς αυτό να τον πειράζει ιδιαίτερα.

Ξεκλειδώνει το μεγάλο συρτάρι που κρύβει το τραπέζι μπροστά του και εμφανίζει ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια της συλλογής του, που επιλέγει να χρησιμοποιεί σε ιδιαίτερες αποστολές που του δίνουν να φέρει σε πέρας.

Αφήνει το πυροβόλο επάνω στην σιδερένια επιφάνεια και παρόλο το σκοτάδι που επικρατεί, βρίσκει σε διπλανά ντουλάπια την ορειχάλκινη βούρτσα για να καθαρίσει την κάννη και από ένα άλλο συρτάρι πιάνει το καθαριστικό λάδι.

Με μεθοδικές και απόλυτες κινήσεις ξεκινά να καθαρίζει την κάννη του όπλου που κρατά και με άδειες τις σκέψεις του, κοιτά το κενό χωρίς συναίσθημα.

Το κινητό του χτυπά λίγο αφού έχει ξεκινήσει το λεπτομερές καθάρισμα. Το σηκώνει μα δεν μιλά. Ο άνδρας μέσα από το ακουστικό χαμογελά στην σιγή που επικρατεί από την άλλη γραμμή.

«Άδη με ακούς;»

«Είμαι όλος αφτιά.»

«Έκτακτη αποστολή!»

Το απαθές βλέμμα του εκτελεστή δεν αλλάζει στην ανακοίνωση μιας ακόμη δουλειάς. Ο Φίλιπ σχεδόν μπορεί να φανταστεί την έκφραση του πιστού Γκάμπριελ, ή αλλιώς του Άδη, καθώς του ανακοινώνει πως το σημερινό βράδυ θα βάψει για ακόμη μια φορά τα χέρια του με αίμα.

«Στείλε μου μέρος, ώρα και όνομα θύματος.»

«Στα έστειλα ήδη.»

Τερματίζει την κλήση πολύ πριν ακούσει κάποιο κακόγουστο αστείο από τον ανώτερο του, από το αφεντικό του. Ψάχνει τα email του και πράγματι, βρίσκει εκείνο το κωδικοποιημένο με όλες τις πληροφορίες σχετικά με την αποστολή.

«Ο Πίτερ Μπλαν, ο θείος μου, μας καλεί για φαγητό στο Fine Wine. Θα σε περιμένουμε στις δέκα με μπόλικο κρασί και φαγητό. Μην αργήσεις.»

Ο Άδης ξεφυσά εκνευρισμένος. Έχει μόλις αρχίσει να καθαρίζει το πυροβόλο και τώρα θα πρέπει να το αφήσει για το βράδυ, όταν θα γυρίσει από την αιματηρή του συνάντηση.

Κλείνει το όπλο ξανά στο συρτάρι του κάτω από το σιδερένιο τραπέζι και ανοίγοντας έναν διακόπτη κοντά στον τοίχο, η ντουλάπα στο βάθος του δωματίου φωτίζεται ευθύς αμέσως. Πλησιάζοντας, σκέφτεται πιο από τα μικρά όπλα του θα πρέπει να χρησιμοποιήσει.

BulletproofWhere stories live. Discover now