Bulletproof

𝐹𝑖𝑓𝑡𝑒𝑒𝑛. 𝑉𝑎𝑚𝑝𝑖𝑟𝑒'𝑠 𝐾𝑖𝑠𝑠

Όχι πως τα επόμενα δύο με τρία χρόνια υπήρξαν ήρεμα για τον Γκάμπριελ, μα μέχρι τα είκοσι δύο δεν είχε πολλά που ανατάρασσαν την καθημερινότητά του.

Ο Ρίο και ο Άλμπερτ τον εμπιστεύονταν πλέον πλήρως με εκτελέσεις και φόνους εχθρικών υψηλόβαθμων μελών, διεφθαρμένων προσώπων του υποκόσμου και όχι μόνο. Ο Άδης ήταν πια καθαρή απειλή για όλες τις Οικογένειες της Ευρώπης. Οι περισσότερες τον ήθελαν δικό τους, άλλες τον χρειάζονταν νεκρό.

Πολλοί, πάρα πολλοί αρχηγοί βρέθηκαν στο γραφείο του Άλμπερτ, με τους υπόλοιπους τρεις άνδρες να συμμετέχουν σιωπηλά στην συζήτηση καθώς πρόσφεραν πολλά και διάφορα στον Αρχηγό.

Επιταγές, λεφτά, συμμαχίες, ασφάλεια.

Μα όλα αυτά τα είχε ο Άλμπερτ.

«Τι χρειάζεται να σου δώσουμε για να πάρουμε τον Άδη;»

Εκείνος κάθε φορά γελούσε, γιατί έκαναν όλοι τους την ίδια ερώτηση. Και ο Άλμπερτ απαντούσε κάθε φορά το ίδιο. «Τι μπορείτε να δώσετε;»

Εκεί ο Γκάμπριελ τους κοιτούσε. Και κάθε φορά απογοητεύονταν, γιατί όλα όσα έδιναν τα είχε και όλα όσα χρειάζονταν δεν τα είχαν. Ο Άλμπερτ τον κοιτούσε στιγμιαία και χαμογελούσε.

Και λίγο πριν φύγουν, με άδεια την θέση τους για τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου, κοιτούσαν τον Άλμπερτ. «Είσαι αχάριστος. Δεν δέχεσαι λεφτά, δεν δέχεσαι συμμαχίες, συμφωνίες... Τι θέλεις πια για τον Άδη;»

«Εκπλήξτε με!»

Και πράγματι, όταν ο Γκάμπριελ έφτανε τα είκοσι τρία και ο Άλμπερτ με τον Ρίο είχαν ακόμη λίγα χρόνια να κυριαρχήσουν στην Οικογένεια, υπήρξε κάποιος που θέλησε πραγματικά τον Άδη, τόσο που εξέπληξε τον ίδιο τον Αρχηγό.

Ήταν βράδυ, ήταν λίγο μετά το πάρτι έκπληξη στον Φίλιπ και ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για την Οικογένεια της Γερμανίας να εισβάλλει στην έπαυλη τους και να κρατήσει ομήρους όλους τους άνδρες που ήταν παρόντες στην γιορτή. Ο Γερμανός Αρχηγός υπήρξε τεράστια έκπληξη για εκείνους αφού ήταν γυναίκα και μάλιστα από τις πιο ικανές που είχαν γνωρίσει.

Η εισβολή ήταν σωστά οργανωμένη, με περικυκλωμένο όλο το οίκημα και πόσους πληρωμένους άνδρες να κρατούν ένα διαφορετικό σημαντικό πρόσωπο.

Την δουλειά την είχε ξαναδεί ο Γκάμπριελ, οπότε δεν προσπάθησε να αντισταθεί όπως έκανε ο Φίλιπ. Χαλάρωσε τους μύες του, βοήθησε τους δύο άνδρες να του φορέσουν την κουκούλα και κράτησε για λίγο την ανάσα του όταν έδεσαν με ένα σκοινί τον λαιμό του. Έτσι, ο εν δυνάμει λογιστής της Οικογένειας δεν δέχτηκε κανένα χτύπημα. Και μάλιστα, ήταν ο πρώτος απ' όλους που απέρριψαν ως τον λεγόμενο «Άδη».