Τους θυμάσαι; Εκείνος τους διοικητές που τον περίπαιζαν από όταν στάθηκα στο πρώτο συμβούλιο; Που τον υποτιμούσαν; Που τον κατονόμαζαν, τον κορόιδευαν, αν τους άφηνε ο Ρίο ίσως και να τον χτυπούσαν.
Φαντάζομαι, ίσως νόμιζες πως μετά από όλα όσα κατάφερε ο Γκάμπριελ να αποδείξει με την παρουσία του, χωρίς κανένας να γνωρίζει την πλήρη του ταυτότητα, θα είχε όλους τους διοικητές και τους έμπιστους με το μέρος του. Θα είχε κερδίσει την εύνοια τους.
Μα όχι.
Στα είκοσι πέντε, ακόμη οι παλιοί τον κοιτούσαν υπεροπτικά. Τους άκουγε να λένε πως «δεν άνηκε». Πως, «Δεν είναι αίμα της Οικογένειας». Έλεγαν πως ο Γκάμπριελ «δεν άξιζε», τον περιγελούσαν ακόμη.
Ο Άλμπερτ τον κοιτούσε στις συναντήσεις των τεσσάρων κάθε φορά που ο Φίλιπ παραπονιόταν. «Έλα τώρα, μπαμπά, κάτι πρέπει να γίνει. Είναι προσβλητικό όχι μόνο για εκείνον αλλά και για εσάς, εμάς!» Τον κοιτούσε που άφηνε μια αχνή γραμμή στα χείλη του και έπειτα τον πρόσεχε πως ανέπνεε μεθοδικά. «Θα έρθει η ώρα.» Εκεί, του έριχνε μια ματιά και δεν μιλούσε άλλο.
Ο Άλμπερτ όμως τον παρατηρούσε και στα μεγάλα συμβούλια. Εκεί, ο Γκάμπριελ καθόταν με τον Ρίο, κοιτούσαν μαζί λογιστικά βιβλία, για κάθε επιχείρηση που αναφέρονταν. Εκεί, ο Γκάμπριελ κρατούσε ξανά χαμηλό προφίλ. Αδιαφορούσε για τις ματιές αποδοκιμασίας, ένιωθε βέβαια και τα υπερπροστατευτικά φτερά του Ρίο να τον αγκαλιάζουν. Τους περίμενε, πότε θα τον προσβάλουν για να τον στηρίξει.
Ο Γκάμπριελ όμως τον κοιτούσε κάθε φορά. «Όλο λόγια είναι, άστους.»
Μπορούσε να ηρεμήσει όμως ο Ρίο; Δεν μπορούσε.
Σχεδόν είχε πιαστεί στα χέρια με έναν. Ο Γκάμπριελ τον τράβηξε πιο πίσω, τον έσπρωξε μακριά από εκείνον τον διοικητή που κοιτούσε «πεινασμένος» για μάχη. Ο γιος του τον κοιτούσε με φρύδια σμιγμένα. «Τι στο διάολο κάνεις, Ρίο, σου λέω δεν με ενοχλεί. Άστους να λένε!» Ο «πατέρας» του τον κοίταξε εκνευρισμένος. Προσπάθησε να απεγκλωβιστεί από το κράτημά του αλλά ο Γκάμπριελ δεν τον άφησε. «Και θα τους αφήνουμε να σε προσβάλουν έτσι;». Ξεφυσά ο νεαρός. «Δεν με ενδιαφέρει.»
Ο διοικητής όμως είχε όρεξη. Και όταν πήγε να χυμήξει ξανά στον Ρίο, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Γκάμπριελ. Τον έσπρωξε, τον χτύπησε και τον έριξε κάτω. Απλώς τον κοίταξε, ο διοικητής είδε την ουλή στο μάτι του να τον απειλεί, μαζεύτηκε και κάθισε στην θέση του και πάλι.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Bulletproof
RomanceΕίναι δύσκολο να είσαι το Δεξί Χέρι της καλύτερης Οικογένειας στην Ευρώπη. Η ρουτίνα του ταπεινού λογιστή Γκάμπριελ δεν θα μπορούσε να είναι πιο βαρετή: σπίτι- Εσκομπάρ, Εσκομπάρ- σπίτι. Ο Άδης βέβαια, ο Αφέντης του Κάτω Κόσμου, έχει μια πιο ενδιαφέ...