Bulletproof

𝑇ℎ𝑖𝑟𝑡𝑦-𝑛𝑖𝑛𝑒. 𝐵𝑙𝑎𝑐𝑘 𝑅𝑢𝑠𝑠𝑖𝑎𝑛

Η Ολίβια και η Ρωξάνη ήταν αχώριστες για αρκετά χρόνια προτού η Ολίβια μετακομίσει σε άλλη πόλη για το Πανεπιστήμιο των ονείρων της. Και η Ρωξάνη ήταν απίστευτα χαρούμενη και ενθουσιασμένη για εκείνη, η αλήθεια είναι αυτή.

Έκαναν μαζί τις ετοιμασίες, πήγαν μαζί για τα απαραίτητα ψώνια, σχεδίαζαν σαν ένα μυαλό την φοιτητική ζωή της μεγαλύτερης κόρης τους, το πώς θα διακοσμούσε το μικρό διαμέρισμα που είχαν νοικιάσει.

Ωστόσο, όταν η Ρωξάνη έμεινε μόνη της πίσω στο σπίτι τους, μιας που οι γονείς της και με την αδερφή της είχαν φύγει από νωρίς για την Οξφόρδη, τότε της ήρθαν όλα.

Είχε ανοίξει την τηλεόραση μα δεν είχε την αδερφή της δίπλα της για να συζητήσουν την συνταρακτική εξέλιξη στην σειρά που έβλεπαν μαζί ή το αστείο που δεν ήταν αστείο, αλλά και το αστείο που την έκανε να ξεκαρδιστεί.

Η Ρωξάνη έβαλε εκεί για πρώτη φορά τα κλάματα.

Μετά σκούπισε τα μάτια της ντροπιασμένη. «Καλά κλαίω από τώρα, ακόμα δεν έφυγε; Απίστευτο.»

Το βράδυ δεν μπόρεσε να κοιμηθεί μόνη της, παρόλο που δεν είχε θέμα με την μοναξιά, της έλειπε πολύ που η αδερφή της δεν ήταν στο διπλανό κρεβάτι να της φωνάζει που βλέπει ταινίες μέχρι πολύ αργά. Όπως επίσης, η Ρωξάνη ξαφνικά ένιωσε να μετανιώνει για όλες εκείνες τις φορές που ευχόταν η αδερφή της να έμενε περισσότερα βράδια στον άχρηστο γκόμενό της για να μπορέσει κι εκείνη να ευχαριστηθεί την σειρά που έβλεπε δίχως να κρατά τα γέλια ή τα κλάματα της για να μην ξυπνήσει την αδερφή της.

Εκείνος το βράδυ όμως ήταν πάρα πολύ δύσκολο.

Έβαλε σειρά να δει για να αποσπάσει το μυαλό της από την απώλεια μόλις μερικών ωρών και βρέθηκε ένα δίωρο αργότερα να κλαίει επειδή ο πρωταγωνιστής πέθανε αλλά και επειδή γυρνώντας να κοιτάξει αν ξύπνησε την Ολίβια, συνειδητοποίησε πως η Ολίβια δεν ήταν εκεί.

Ήταν άσχημο.

Την επόμενη μέρα ήταν πιο συνειδητοποιημένη και περισσότερο έτοιμη να κάνει πράγματα. Διάβαζε, έκανε δουλειές και ακόμη που γύρισαν οι γονείς της, αποφάσισε να βρει έναν τρόπο να καλύψει το κενό της.

Ήταν και στην περίοδο ακόμη που έψαχνε τι θέλει να κάνει με την ζωή της.

Η αλήθεια είναι πως μέχρι να συνηθίσει την απώλεια της Ολίβια από την καθημερινότητά της πάθαινε πιο συχνά κρίσεις πανικού. Και το ακόμη πιο άσχημο της υπόθεσης ήταν πως δεν είχε την αδερφή της να την ηρεμήσει.