MAKITA KANG MULI

CHAPTER 41

Simon's POV

'Siguraduhin mo lang na mananahimik ka dahil kapag kumanta ka manganganib ang buhay ng pinakamamahal mong ama... Brench'

Kalmadong naglakad ako papunta sa room nila Zyne.

"Oh?bat nandito ka pa wala ka na bang klase?"tanong niya, matamis na ngumiti naman ako sa kanya at pinisil pa ang pisngi niya.

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"naiwas naman siya ng tingin kaya natuwa ako dahil naramdaman kong naiilang siya sa ginagawa kong pagpisil sa pisngi niya.

"A-ah g-ganun?nakita mo na ako pede ka ng bumalik sa klase mo..."

"Pinapaalis mo na ba agad ako?"kunwaring malungkot na sabi ko.

"Hindi naman sa ganon, ang sakin lang e baka bumagsak ka sa pagpunta punta mo dito."

"E, bakit nasa labas ka ng room niyo gayong nagkaklase kayo?"nakangising tanong ko.

"S-sabi mo kasi p-pupunta ka d-dito kaya h-hinintay kita dito sa l-labas."

Hinintay niya ba ko?grabe, ang saya ko!

"Bakit mo ko hinihintay?"nakangising sabi ko.

"K-kase, ano ba namang t-tanong yan?"

"Bakit ganyan ka magreact?"

"W-wala, sige na p-pasok na ako p-pasok ka na den."sabi nito bago nagmamadaling  pumasok sa loob nakita ko pang tumingin sa kin si Brench kaya naman nginisian ko siya.

'Ang cute-cute talaga ni Zyne!'

Ramdam kong malapit mo na akong mahalin, Zyne....

Zyne's POV

Di ko alam kung bakit ako biglang nakaramdam ako ng pagkailang parang di ako mapakali habang nakatingin sa kanya.

'Bat ganito ang mararamdaman ko?ang gulo naman!'

Umupo na lang ako nakinig pero hindi pa rin mawala yung mga sinasabi niya.Bakit ba naiilang ako sa kanya?bakit parang nanginginig ang kalamnan ko kapag nakikita kong nakangiti siya?

Wag naman sanang....

'No Zyne! Erase that! No way! Kaibigan mo kaloka ka!!'

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"

"Gusto lang kitang makita para motivation, HAHA!!"

Nagecho ulit yung sinabi niya sakin kanina at may kung anong saya akong naramdaman na hindi ko malaman kung saan nagmula.

'Ibig sabihin minomotivate ko siya?'

"Uy tee, anyare sayO?"tanong ni Peach.

"Ah wala."

"Tapos ng ang klase pero lutang ka pa rin tee!!"?

"Sabihin mo nga sakin! Sinong iniisip mo?!"

"W-wala ah! Tsaka bakit s-sino agad ang tinanong mo??"

"yiieeeeee, lumang style na yan teeeee!! Sino nga kase????"

"Hays, kulit mo, si S-simon."

"Simon??????"

"Oo!"

"Bakit mo naman siya iniisip tee?"

"Kase may kakaiba akong nararamdaman kapag nandyan siya."

"O my ghad! Pano na si Jason!!?"

"J-jason anong meron sa kanya??"

"Si jeco!?pano na sila!? No chance bokya agad? No ligaw but busted agad???"

"Manahimik ka nga ang OA mo na!!"

"Sorry naman nagtatanong lang e!!"

"Ewan ko sayo!!"

"Halika na uwian na!!!"

"Asan si Brench?!nauna na siya sa baba?"naglinga-linga pa ko sa paligid pero di ko talaga siya makita.

"Oo tee nagulat nga ako dahil nauna siya e!! Ano kayang nangyari dun??"

"Ewan ko tara na nga sa baba baka hinihintay na tayo nun!!!"

"Let's goooo!!!"sabi ko at bumaba na nga kami para hanapin si Brench.

Nasa kalagitnaan na kami nang hagdan nang biglang may nambunggo saakin.

BORRRGGG!!!!!

"Aray ang sakit ha"Habang dinadama kopa ang sakit ng balikat ko pero bigla ko ito binaling sa nang bangga saakin nagulat ako kung sino ito.

"B-brench?"

"Sorry Zyne este bHie"Palingon-lingon ito na parang may iniiwasan.

"Ano bang nangyayari sayo Brench?"tanong ni Peach na nagaalala.

"Wala okey lang ako"habang di mapakali sa kanyang tinatayuan.

Kaya agad ko hinawakan ang dalawang balikat ni Brench para matauhan at dina patuloy na mapakali sa kanyang tinatayuan.

"Brench ano ba kasing problema?"Pasigaw na saad ko.

"Wala na kayo doon"Habang nanlilisik ang mata nya saaming dalawa ni Peach.

"Kaibigan ka namin Brench kaibigan mo din kami diba?dapat alam naming yung nagyayari sayo ayaw namin na may nangyaring masama sayo"

"Brench sabihin mona ang problema mo makikinig kami"saad ko.

"Wala ngakong problema bakit ang kulit-kulit nyooo"nagulat kami sa ginawa ni Brench bigla nalang kami nyang tinulak para makadaan papuntang second floor.

"Hindi naman sya ganun satin nakaraan ha?anong nangyayari sa kanya wala naman tayong ginawang masama ha"

"Oo wala tayong masamang ginawa kay Brench kaya sundan natin sya para malaman natin ang katotohanan"

Sumangayon naman si Peach kaya agad kaming bumalik sa taas para sundan si Brench.

Nasa taas na nga kami kitang-kita namin si Brench na naglalakad sa hallway pero alam ko na nararamdaman kami ni Brench dahil sa mga kabog nang mga lakad namin ni Peach.

Nagulat kami sa mga sunod na nangyari biglang lumingon si Brench sa likod kung saan nandoon kami pero mabilis kaming nakatago kaya naman bumalik ulit si Brench sa paglalakad.

Habang naglalakad si Brench at nakasunod parin kami rito nang biglang huminto sya sa abandonadong classroom nakatayo lang sya dito.

Ilang minutong nakatayo si Brench dito nang biglang nagbukas ang pinto nang abandonado agad naman pumasok si Brench dito at sinarado agad ito.

Dahan-dahan kaming lumapit sa abandonadong classroom may kaba kaming nararamdaman dalawa ni Peach at parang kinukutuban kami na may secreto syang tinatago saamin kaya binilisan namin ang paglalakad.

Nakarating kami dito na may kaba sa dibdib'ay wala pala akong dibdib'pero  nilalakasan parin namin ang loob namin para malaman na ang sikretong tinatago ni Brench saamin.

Naghahanap kami nang butas or what para makita namin ang ginagawa nya sa loob swerte nalang nakahanap si Peach nang butas na malaki sa pader kaya agad kaming tumingin dito.

Pareho kaming natigil nang malaman namin kung sino ang kasama nya?

--------------------------------------------------

DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT AND FOLLOW ME THANKYOUUUUUU.