My own kind of RoMeo | Namjin

•19•

KIM SEOKJIN

Naging estatwa nalang ako sa kinauupuan ko nang sinabihin iyon ni mrs. Kim. Di ko na rin alam kung saan ba ako titingin.

"Ah Mrs. Kim n-nagkakamali po kayo." Ani ko at pinigilan ang pagkakautal ko.

"Why? Is he your boyfriend right?" He glance to Namjoon.

"Aish! Mom, can you please stop and let me talk first?!" Tumahimik naman ang apartment at lalo akong namutla sa kaseryosohan nila.

Tumango naman si mrs. Kim at pinagkrus ang braso, napatampal nalang sa noo si Namjoon. Si Nabi naman ay nanahimik narin. Si mr. Kim naman ay malalim na nakatingin saamin at inaantay ang sasabihin ng anak.

"Okay Namjoon, explain." Ani nito.

"Kase mom, dad. Tinutulungan ko lang naman s'ya sa studies nya kase meron s'yang mababang grades sa isang subject. Di ko naman aakalaing pagkakamalan nyo s'yang boyfriend ko. Hell no, I'm not a gay!" Sigaw nya pa.

Lumayo naman ako sakanya unti and I raise my hand. "Same here mr. and mrs. Kim." Tumango nalang yung magulang nya.

"Sorry son. Akala ko talaga may relationship kayo." His mother reply with a kind look. Tinignan ko naman si Namjoon and he rolled his eyes with his mom.

"Mom amd dad. Doon muna tayo sa kitchen ni kuya. Maghanda na tayo para sa dinner." Nabi said and drag her parents to the kitchen.

Bumaling naman ako kay Namjoon na matalim parin ang tingin at nakasimangot. Hinampas ko s'ya sa braso.

"Ouch, what the hell??!" Hinawakan nya naman yung braso nya.

"Alam mo para kang tanga!" Singhal ko sakanya.

"Ano nanaman? May ginawa nanaman ba ako sayo?!" He yelled.

"Kala mo di ko nakita yung ginawa mo kanina? You rolled your eyes to your mother. Sa tingin mo maganda yon?!" Saway ko sakanya na kala mo anak ko s'ya.

"Sorry na, my second mom." He puffed.

"Kahit kailan talaga! Napakapangit ng ugali mo noh?!" Pinagsingkitan ko s'ya ng mata.

"Blah. Blah. Blah. Aish! ewan ko sa'yo Seokjin Kim." Pinulot nya naman yung mga gamit ko at hinawakan ako sa braso.

"Wait. Bakit?" He hold my wrist.

"Masyado ka ng maraming nalalaman, kailangan na kitang pauwiin. " Bastos talaga 'tong tao na 'to.

"Wait son! Saan mo s'ya dadalhin." Tanong ng mom nya na kakalabas lang ng kitchen.

"Mom. Uuwi na daw po s'ya." Wow. Ako ba talaga nagsabi nun.

"Hey Seokjinnie. Mamaya ka na umuwi please." S'ya naman ang humawak sa braso ko at binitawan ako ni Namjoon. "Let's have some dinner before you go home, okay?" Di ko naman alam kung tatango ako kaya napatingin ako kay Namjoon.

Tinaasan nya ako ng kilay at parang sinasabi nya na 'huwag-kang-papayag-o-baka-gusto-mong-mamatay' look. Napalunok na lang ako sa tingin nya. Pero mukhang mapilit yung nanay nya kaya napatango nalang ako ng wala sa oras.

"Yes! Thank you Seokjinnie. You're so kind." He hug me and go back to the kitchen.

Bumalik naman ako ng tingin kay Namjoon at binagsak nya lang yung gamit ko sa mesa.

"Ganoon ba kahirap, umiling? Tsk." Bulong nya pa.

"Eh bakit ba? Gusto ng mommy mo na mag-stay ako. Hindi naman kase ako katulad mo na walang galang sa matatanda." Sagot ko sakanya at inayos ang gamit ko sa lamesa. "Napakalaki naman ng galit mo saakin." Mahinang saad ko.

"Oo sobra talagang laki. Kaya nga gusto na kitang pauwiin eh." Ani nya at pumasok sa kwarto nya.

He so harsh. Alam kong napakalaking pasasalamat ko kase tinutulungan nya ko, pero bakit ganoon yung ugali nya. Napatingin nalang ako sa gamit ko habang inaayos.

Meron pa akong isang araw para pag-aralan 'tong subject na ito. Pero paano naman? Ang laki ng galit nya saakin. Nakikisama na nga lang ako eh tapos ganun pa s'ya.

Pumunta nalang ako sa kitchen para tumulong na magluto.

"Wow, Seokjinnie. Ang galing mo naman." Mrs. Kim praise me. I help them to make Jajangmyeon while Nabi is preparing the table. Mr. Kim is also here but he's sitting in the chair while reading newspaper.

Lumapit naman saakin si Mrs. Kim at bumulong.

"Alam mo Seokjinnie, you're so handsome and a good cook. Pwede-pwede ka sa isa kong anak, pumili kalang at papayag ako." Naramdaman ko naman na uminit ang tenga ko sa sinabi nya.

Grabe naman si Mrs. Kim, nireteto ako sa mga anak nya.

Humarap naman ako sakanya at nagbow. "Hehe. Salamat nalang po mrs. Kim pero kaibigan ko lang po si Nabi at Namjoon." Kung pwede lang sabihin na kaaway ko yung panganay nya ay gagawin ko pero mabait kase akong tao.

Natapos na kami sa lahat ng gagawin at umupo na sa hapag kainan.

"Wait where's Namjoon?" Tanong ni Mr. Kim.

"Ahh pumasok ho sa kwarto nya." Tumayo ako sa kinauupuan ko. "Ako na po tatawag." Ngiting sagot ko sakanila.

Kumatok muna ko ng tatlong beses bago pumasok sa kwarto nya.

"Namjoon-ssi..." Tawag ko sakanya at nakatulog na pala s'ya. Umupo ako sa tabi nya at tinapik ang balikat nya.

"Hmmhp what?" He said under the blanket, may unan din s'ya sa mukha nya kaya tinanggal ko iyon.

"We'll having a dinner. " I said still in his bed.

"Let me give some minutes please." He yawned and turned to the other side.

"Hays. Namjoon magagalit talaga sa'yo yung mom and dad mo sa ginagawa mo." I bluntly said to him and he get up, turn over to me.

"Kasalan ko bang napagod ako sa pagtuturo ko sa'yo?" He scratched his head in annoyance and excited his room.

Naiwan tuloy ako dito sa kwarto nya.

Bakit napakasama naman nya saakin? I'm trying to be nice here. I feel the clouds on my eyes, my chest is so heavy but I just flashed my smile before going to kitchen.

"Let's eat, oppa Seokjin." Tumabi ako kay Nabi at kinuhaan nila ako ng makakain. Nakababa lang ang ulo ko at nasa atensyon lang ang pagkain.

"Seokjinnie are you okay?" Tanong ni mrs. Kim and I smiled at her. Tinuloy ko nalang ang pagkain ko at napadapo ang tingin ko kay Namjoon na tinitignan ako ng masama.

Nasamid tuloy ako at naubo ng ilang beses. Buti nalang nasa tabi ko si Nabi at binigyan agad ako ng tubig.

"Oppa, dahan-dahan..." He caressing my back.

"Thank you."

-

Nandito na ako sa labas at hinatid ako ni Namjoon sa may sasakyan ko.

"Thank you." I said to him while my head low, mamaya kung ano-ano nanamang sasabihin nya saakin. "Ok lang naman kung hindi mo na ko ihatid."

"No, it's okay." He said coldly while looking at me.

Nagbow na ako at pumasok sa sasakyan.

"See you tommorow, Seokjin." I see he waved his one hand and I started the car.

"Bye." Nakahinga naman ako ng maluwag ng makaalis ako sa lugar nya.

Seokjin, last day mo na bukas kaya pag-igihan mo na yung pag-aaralan mo. Wag ka narin magpa-chill-chill kaya siguro nagalit yung tao sa'yo.

STAY HEALTHY AND GODBLESS