My own kind of RoMeo | Namjin

•17•

KIM SEOKJIN

It's Saturday 9:00 am at papunta na ako sa apartment ni Namjoon. Ginamit ko yung kotse ni kuya kase hindi s'ya pumasok ngayon pero may ginagawa pa rin s'ya sa laptop nya. Workaholic.

Pero mas iniisip ko pa din yung pagpunta ko dun mamaya. Ngayon na yata mangyayari ang worldwar 3.

Nakarating na ako sa apartment nya at nasa third floor pa pala yung kaniya. Kumatok muna ko ng tatlo beses at umatras.

"Ehem.. ehem.. Namjoon..." Kumatok ako ulit at nag-antay. Makalipas ng ilang minuto kong pagtayo dito sa labas ay binuksan nya na din.

"Hello, Good morning." I bowed and he just hummed. Binuksan nya ng malaki yung pintuan at pinapasok ako. Pinaupo nya ako sa small couch nya and there's a table in front of it. He currently wiping his hair, kaliligo nya palang yata.

He wears a blue gray t-shirt and a fitted jeans. He's handsome in that look, pero mas pogi pa din ako.

"Just wait there." Umalis naman s'ya at nilabas ko na yung gamit ko. Kinuha n'ya siguro yung materials nya na gagamit saakin.

When he sit the opposite seat, he stopped .

"Yes?" I ask him, clueless.

"Where's your math book?"

"Ahh... Iniwan ko sa bahay, napunit ko kase." I scratched the back of my head, embarrassed.

"Hmmm... Halatang di mo love yung Math." He whispered.

"Hey! I heard that!" I knitted my eyebrows.

"I'm just saying the truth" He put his book on the middle. "Sharing is caring." I frown at him.

He started to teach the basic kahit alam ko naman na. But he says na para hindi daw ako malito mamaya. So I listen to him. Magaling talaga s'yang magturo kaya nagets ko naman agad, sana hindi ko makalimutan kundi katapusan ko na.

"Wait stopped, paano 'to ulit." I pointed to the one item.

"Ginawa na natin yan kanina ah, I also give the solution. Just read it again nalang." I pouted at him. Tinignan ko naman yung sinulat nya sa notes ko. Hindi ko talaga magets.

"Please don't bit your bottom lip." He said at me and looked away.

"Hindi ko talaga magets." I put my head on the table. Huhu katapusan ko na. Di ko alam kung iiyak ba ko.

"A-are you crying?" I heard him stood and walk to my side. Pero hindi ko parin siya pinapansin. "Let's try it again. Hmm?" He caressed by back.

Wala na. Hindi na talaga ko makakapasa tapos hindi na ako makakasali sa contest. Then malalaman nila mom at dad tapos magagalit sila saakin kase ako lang yung hindi successful sa family. Papalayasin na nila ko, tapos titira nalang ako sa kalsada huhu.

Ilang minuto din akong nakayuko sa table at hindi ko alam kung anong ginagawa nya ngayon. Kaya sumilip ako saglit.

He's just staring me blankly. Alam kong magagalit s'ya saakin kaya umayos na ako ng upo.

"Aish. Seokjin umayos ka nga, isang item lang yun pero para kang pinagbagsakan ng langit at lupa!" He blurt out. Napasimangot nalang ako.

"Sorry na, nahirapan lang naman ako eh." Hinawakan ko ulit yung pen at sinubukang ulit. Tinuturuan nya naman ako kung paano ko issubstitute yung mga given sa formula. Nakakalito lang sa una pero na gets ko naman.

"Ilang oras mo ba ko balak turuan." I asked him. Busy s'ya sa pagcheck nung mga ginawa ko kaya nakipagchikahan muna ko sakanya.

"Kahit ilan, ikaw na bahala." It's 11:40 am pero di pa ako naglulunch. "Bakit gusto mo nang umuwi?" I hummed.

"Nagugutom na kase ako." He chuckled to my words. Naisip ko naman na ayain s'yang maglunch. Binitawan nya muna yung mga papel at lumabas kami sa apartment nya.

Nagulat s'ya nung huminto kami sa kotse.

"I-is this yours?" He pointed the car.

Umiling naman ako. "No, kay hyung 'to."

Sumakay na kaming dalawa at nagdrive ako papunta sa malapit na restaurant.

"Don't worry it's my treat." Kanina pa kase nya kinakapa yung bulsa nya. I guess he left his wallet.

"Uhh... Thanks." We go to a vacant table and sit. Pagkatapos kong umorder ay kumain agad ako. Wala eh kanina pa ko gutom.

~•~

KIM NAMJOON

His cheeks puffed when he eats, he looks like a hamster. Tinignan ko lang s'ya kumain at natatawa ko sa itsura nya.

Siguro napagod s'ya sa first lesson kanina kaya ganyan s'ya kumain, pero mabilis naman syang natuto kaya walang problema. Marami-raming lessons din pala yung pag-aaralan namin. Sana maintindihan nya lahat.

"Wow. This is so good." He bite his hamburger while his other hand was holding a fork and have a steak on it.

"Seokjin, dahan-dahan ka lang nga." Binaba nya yung burger at kinain naman yung steak. Meron pang sauce na natira sa gilid ng labi nya.

"Can you please wipe that." I pointed his lips. Kinuha nya naman yung tissue sa tabi nya at pinunasan yung labi nya.

"Oks na ba?" I nodded and he giggled. Tinuloy nya ulit ang pagkain hanggang maubos lahat ng nasa harapan nya.

"Ahh. I'm so full." Sino bang hindi mabubusog, eh grabe yung pagkain nya kanina.

Lumabas na kami sa restaurant at bumalik ulit sa apartment ko.

"Okay lesson two na tayo kaya umayos ka." He nodded and get his pen. 12:35pm.

Pero parang wala naman syang gana kaya may kinuha ko sa taas ng ref. It's a jar full of different candies and chocolates. I put it beside the table.

"Do you want some?" His eyes shine when he see the sweets, he nodded repeatedly.

I gave a handful sweets to him and he received it with his two palms.

"Thank you!" Binuksan nya na yung gummy bears at kinain.

"Welcome! Pero wag kang magrereklamo kapag sumakit yung ngipin mo" paalala ko sakanya.

"'k." His attention are on the candies.

I open the book. "Let's continue." Sinimulan ko na s'yang turuan sa second lesson at nakinig naman s'ya agad.

Candies lang pala makakapagbigay ng energy sa'yo.

"Namjoon... Naubos na..." Hawak nya ngayon yung pinagbalatan ng candies at chocolates. Kinuha ko naman yun at tinapon sa basura.

Bumalik na ako sa upuan ko. "So, how can you find the general term of this?" I ask, pero di s'ya sumasagot. "Oh? Ano nanaman gusto mo ngayon?"

He pouted. "Penge pa ko ng candies please!" He started at me with his puppy eyes, I just sighed.

"Mas marami pa yata yung kinain mong candies kaysa sa nasagutan mo, Seokjin." Saway ko sakanya.

"Alam mo Namjoon? Ang dami mong candies pero hindi ka manlang sweet. Dali na penge ako." Hahawakan nya sana yung lalagyan pero iniwas ko yun. "Apaka damot talaga." Tumayo naman s'ya sa inuupuan nya.

"Hey! Saan ka pupunta?"

Dumiretso naman s'ya sa bedroom ko at humiga sa kama.

"Ayaw mo kase akong bigyan ng candies, naantok na tuloy ako. I'm so tired already. Can I sleep here just a minute?" I pressed my lip into thin line.

"Sabi tutor lang daw gagawin ko pero naging baby sitter yata ko." Napamasahe nalang ako sa sentido ko.

_________________

STAY HEALTHY AND GODBLESS