My own kind of RoMeo | Namjin

•27•

Park Jimin

We are here at the room while the teacher  guide us to the couch and we sit. Nagsalita naman yung girl na nasa tabi ko and she says her name, it's Geong Min.

"Ma'am, I'm also Mr. Kim's friend kaya gusto ko po sanang tumulong," She bit her lower lip. "...at mukhang wala na po kase kayong time. I have this another friend na marunong mag piano."

"Really iha?" Natuwa naman si ma'am at napangiti na rin ako. "Can you guys call him. I'm gonna talk to Mr. Kim because he needs rest and I also want to say that we also see a substitute for the contest. I hope na 'di sya malungkot." Tumango kaming dalawa at lumabas na sa room. I'm also feel sad because of what happened to Seokjinnie hyung, naghanda kami dito tapos ganito lang yung mangyayari...

Sinundan ko si Geong Min papunta sa kabilang building. And we're here at the grade 12 building. Kumatok muna kami sa pintuan. Nagsitinginan naman ang mga estudyante saamin kaya nahiya ako. Buti nalang lumabas yung president nila.

"What can I help you, guys?"

"Uhh oppa pwede pong pa excuse kay Min Yoongi." Nahihiyang ani ni Geong Min. Dalawa naman ang lumabas na estudyante.

"Hey Geong Minnie, sino yung Yoongi diyan?" Bulong ko sakanya. Yung isa kase seryoso lang yung mukha tapos yung mas matangkad gulat na gulat nung makita ko.

"Kuya, ba't ka sumama? Ikaw ba si Yoongi?" Geong Min asked the taller one.  Napangiwi lang si taller hyung at tumingin dun sa isa.

"Let's go guys!" Pagsingit ko sakanila at pumunta kami sa kabilang building.

***

"So Mr. Min..." Nakatingin naman ako kay Mr.  Min Yoongi habang nag-iisip pa s'ya ng sagot nya. He's so mysterious and you can't read his expressions. I don't know if he'll agree or what. Tumingin naman s'ya sakin at ngumiti kaya nagulat ako.

"Yes ma'am."

"Thanks Mr. Min." Binigay naman ni ma'am ang piano sheets sakanya at inaral n'ya ito. "Mr. Park pwede mo ba s'ya samahan saglit sa music room para pag-aralan. I'll give you 20 minutes para pag-aralan 'yan then aalis na tayo mamaya." My eyes widen. Kaya ba 'yon ng 20 minutes?

"Miss, pwede po bang puntahan ngayon si Jin sa clinic?" Tanong naman ng kuya ni Geong Min. Tumango naman si ma'am. "Thanks po." Ani nito at tumakbo palabas.

"Oppa, wait!" Lumabas na rin si Geong Min at hinabol ang kuya n'ya. Hinablot ko naman ang braso ni Mr. Yoongi at tumakbo kaming dalawa papunta sa music room.

"Dali!" I said while opening the door and we enter. I sit beside him and I stare to him while he analyzing the sheet. He stretch his fingers first and starting pressing the keys carefully.

Tumayo na ako sa kinauupuan ko at pumwesto sa harap. I started to dance while listening and moving my body gracefully to every rhythm of the piano plays. I do this para masundan ni Mr. Yoongi ang gagawin namin mamaya.

Nakailang ulit rin kami hanggang sa matapos ang kanta. Pawis naman ako pumunta sakanya at nagbow para magpasalamat. Tumayo rin s'ya pero blangko padin ang ekspresyon n'ya.

"Thanks to you, Mr. Yoongi." Dumiretso na ko ng tayo at tumingin sakanya. May kinuha naman s'ya sa bulsa n'ya at binigay saakin.

"Take it." Tinignan ko naman yung hawak nya at bumalik ulit ako ng tingin sakanya. He hold my right arm and handed the handkerchief. "Don't let your sweat dry, baka magkasakit ka din kagaya kay Seokjin hyung." Yoongi get the piano sheet and exited the room. I feel my cheeks heated because of what he did.

"Ang bango naman ng panyo n'ya." I giggled and wipe the sweat in my face.

***

Dumiretso naman si Yoongi sa clinic para tignan si Seokjin. Pagkarating n'ya doon ay nakatalikod na nagbabantay si Namjoon habang may binabasa na libro.

"Hey bro, why are you here? May class pa ah!" Tanong ni Yoongi pero wala namang sinagot sakanya ang isa. "Huy hyung!" Tinapik n'ya ito sa balikat at napaharap sakanya.

"Sorry, di kita napansin." Binaba n'ya muna ang libro at nakipag-usap kay Yoongi." What did you say earlier?"

"Kako ba't ka nandito eh we have classes pa."

"Uh... Wala ka kase sa room kaya ayoko." Simple n'yang ani pero di naman kumbinsido ang kaibigan. "Tsaka I already took an advance learning to that topic." Walang gana n'yang sagot.

"So dito ka nalang hanggang uwian?" Sinamaan naman s'ya ng tingin ni Namjoon.

"Pwede ba bro, umalis kana nga dito. Baka hinahanap ka na ng mga kasama mo doon. " Pag-iiba ni Namjoon sa usapan at ngumisi naman ang isa. "Goodluck sa'yo, tanga." Umalis nalang si Yoongi na natatawa at naiwan nanaman ulit ang kaibigan sa loob.

***

Kim Namjoon

I stay here at the clinic because I don't have any close friend there on my class, although I know all of my classmates but I don't like talking with them. It's still not considered a cutting, right? Ayoko din na paggising ni Seokjin wala s'yang kasama. As a student and kind citizen here in our school, tutulungan ko s'ya ngayong araw. And it feels disappointing na naghanda ka ng matagal pero di mo nagawa ang gusto mo. I don't like the idea of that. Kanina pa nga lang na sinabi ng music teacher na hindi s'ya makakapunta baka pagbagsakan na ng langit at lupa ang itsura n'ya. Paano pa kaya 'pag nagising s'ya? Tsaka ayaw n'ya rin ipaalam s'ya magulang n'ya na hindi s'ya nakadalo kase ma-ddisappoint daw sakanya. I know he's lying about that kase alam kong mas uunahin pa ng magulang ang kalusugan ng anak kaysa sa iba pang bagay.

Lumabas ako saglit para tignan ang pag-alis ng grupo nila Yoongi. Nagsabi din yung music teacher na bantayan ko si Seokjin kahit nandito naman yung school nurse. Hay bahala na.

Bumalik nalang ako sa clinic at nandoon naman ang school nurse sa kama ni Jin na chinickeck ang kalagayan n'ya. Huminto ako sa kinauupuan ko at tinuloy ang pagbabasa ng libro.

"Mr., kaklase mo ba s'ya?" Sinara ko ang libro nang tanungin ako ng nurse.

"Nope." Inayos n'ya naman ang mga gamit n'ya at nagpatuloy sa pagsasalita.

"Boyfriend nyo po?" Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nya at nalaglag ang librong hawak ko. "Ang swerte mo naman ang pogi n'ya." What the—

"Ah haha... N-nagkakamali ho kayo!" I pick up my book on the floor. Ba't hindi n'ya muna itanong kung kaibigan ko yung tao?! Kaibigan ko ba si Jin? Hindi rin eh. "S-straight po ako." I heard the nurse giggle habang hila-hila n'ya ang cart na may mga gamit n'ya.

"Pero kung ako lang magsasabi, bagay kayong dalawa." He smiled ang leave.

Sino ba 'yong nurse na yun? Sarap bangasan sa mukha. Kung ano-ano lang lumalabas sa bibig. Babalik na nga lang ako sa room tsk.

Tumayo na ako sa upuan ko pero narinig ko naman si Jin na nagsalita.

"N-nakaalis na ba s-sila?" Unang tanong n'ya bago magising at tuluyan na ngang umiyak.

~~~~~~~~~~~~~

Stay healthy and Godbless