Sparley Academy : The Mysterious Girl Book 1 (COMPLETED)

CHAPTER 18

SHANAIZE'S (SERA) POV

Mag-isa lang ako dito sa room. Ng umalis sila Finn ay wala ng pumasok dito.
Mas gusto ko 'to, walang tao, walang ingay.

'Good Afternoon Students in Sparley Academy! This is the headmaster of this school! I-ce-celebrate natin ang pagdating ng Goddess of Creation ngayon gabi. Inimbitahan ko ang lahat ng students para dumalo sa celebrasyon. Please wear a proper clothes for the party. That's all thank you!'

Napabuntong-hininga nalang ako. Hindi ako pupunta, kasi hindi din naman importante para sa akin. Sigurado din akong, ang daming mga nagbubulungan doon at ayaw ko nun.

Napatingin ako sa pinto ng makarinig ako ng mga yapak. Nangunot ang noo kong makita si Kyldren. Ang leader ng mga royalties? Anong ginagawa niya sa section A?

Napatingin ito sa akin kaya't umiwas ako ng tingin. Wala naman akong pakialam sa kanya, at wala akong pakialam kung bakit nandito siya.

"Sera"

Tiningnan ko siya ng tinawag niya ang pangalan ko. Hindi ako umimik at nakita kong lumakad ito papunta sa akin saka siya umupo sa harapan ko. Tiningnan ko naman siya ng blangko.

"Anong ginagawa mo dito?" walang ganang sabi ko sa kanya. Nakita kong tinitingnan lang niya ako saka niya hinawakan ang kamay ko. Akmang babawiin ko yun ng hinigpitan niya at nilapit iyon sa kanya.

"What are you doing?" seryosong sabi ko sa kanya.

"Gusto ko lang makita ang kamay mo. Masakit ba pa?" nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Bakit naman iyon sasabihin ng isang leader ng mga royalties.

"What?" tanong ko sa kanya.

"I said, masakit pa ba ang kamay mo?" tanong nito sa akin. Nangunot ang noo ko sa inaasta niya.

Ng nakitang hindi ako sasagot ay tiningnan niya ang kamay ko kaya't napatingin ako sa kanya. What is he doing? Isipin mo nga, ang isang leader ng mga royalties ay pumunta dito sa Section A para tingnan ang kamay ko. Diba? Parang ang imposible naman nun.

Binawi ko ang kamay ko kaya't napatingin ito sa akin. I just can't understand.

"What are you really doing here?" seryosong sabi ko sa kanya. Nakita kong napabuntong-hininga siya saka siya tumingin sa nga mata ko.

"I just want to check if you're ok"

"And why?"

"I don't know" nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Hindi ko talaga maintindihan.

"You don't know? Pumasok ka dito sa room para tingnan ang kamay ko tapos hindi mo alam kung bakit mo ito ginagawa?"

"I really don't know" bored ko siyang tiningnan saka ako tumingin sa labas.

"You may leave" walang ganang sabi ko sa kanya. Bakit ko nga ba kinakausap? Ang leader ng mga royalties kinakausap ko? Tss.

Narinig kong napabuntong-hininga ito saka ito tumayo. Naramdaman kong papunta na siya sa labas ng may sinabi siya sa akin.

"I don't know why I feel this, Just. Be careful next time. Hindi ko gustong makita kang nasasaktan" rinig kong sabi nito kaya't napatingin ako sa kanya at nakita kong nakalabas na siya ng room.

Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. The hell. Bakit? Ano bang nararamdaman niya? Hindi niya maintindihan ang nararamdam niya? Then, ano? Ano nga ba ang nararamdam niya?

"Stupid" bulong ko sa sarili ko. He's really stupid for saying me those kind of shits.

DENISE'S POV