What If It's Not?

Kabanata 01

Yve's POV

“Kami na…”

“Are you fucking kidding me, Yve?”Yssa asked me while I’m flexing the necklace that Kale gave me.

“Tell me this is just a joke.”she added.

“This isn’t, Yssa.”I saw that she clenched her fist.

Alam ko naman simula pa lang na ayaw na niya kay Kale para sa akin. Wala namang may gusto sa kanya para sa akin. Ako lang naman 'yung mapilit na paulit-ulit siyang pinipili.

“He’s hurting you, Yve!”mahina pero madiin na sabi niya. “Look at you…”

Umiwas ako ng tingin.

“Sinasaktan ka niya kapag nagseselos siya…”kasalanan ko naman. “Look at your arms, your legs, your face! Puro ka na pasa at sugat!”

I drank a glass of water. I couldn't blame Yssa for being like this. She's my bestfriend, that's why she know everything about me and my life. And she's right when she mentioned that Kale was hurting me. Pero sinasaktan niya lang naman ako kasi kasalanan ko rin.

“Pagod na akong magsinungaling at pagtakpan ka sa kuya mo, Yve!”at mukhang wala na siyang balak na tigilan ako na pagsabihan dahil kay Kale.

“You should report this to the police! He’s abusing you!”

“He’s not…”tumayo ako at kumuha ng panibagong baso ng tubig.

“Kasalanan ko kung bakit niya ako sinasaktan. Hindi niya naman ako sasaktan ng walang dahilan, ‘di ba?”

“Nasaan na iyong Yve na kilala ko na sobrang antipatika?”tanong niya sa akin. “Na saan na iyong bestfriend ko?”

“Hindi ko na rin alam….”

“If he hurt you again, I swear that I would kill that fucking guy!”

****

“Saan ka nang-galing?”tanong sa akin ni Kale pagpasok ko ng bahay. He was sitting on the couch, looking at me.

“Nagkita kami ni Yssa…”

Dumiretcho ako sa kusina para kumuha ng baso ng tubig. “Are you lying to me?”

“Why would I lie to you, Kale?”I asked.

Hinawakan niya ako sa braso ng mahigpit, sobrang higpit. I bit my lower lip and closed my eyes. I’m enduring the pain, physically and emotionally. Kahit naman sabihin ko na si Yssa ang kasama ko, hindi siya maniniwala sa akin.

“Pinuntahan mo na naman siguro iyong lalaki mo, noh?!”nararamdaman ko iyong daliri niya sa noo ko, pero hindi pa rin ako dumidilat dahil sa takot.

“Sumagot ka, Yve!”hindi ko na napigilan iyong sarili ko na umiyak na lang. Maybe this is the least I could do.

“Huwag mo na akong dinadaan sa mga pag-iyak mo!”dugtong pa niya.

“Kale, please?”nagmamakaawa ako sa kanya na tumigil na. Kasi pakiramdam ko ikakamatay ko ng maaga kapag itutuloy niya pa iyong mga pananakit at pagsigaw niya sa akin.

“Wala kang kwenta, Yve!”tinulak niya ako hanggang sa mapa-upo ako sa sahig. Niyakap ko iyong dalawang tuhod ko habang umiiyak. Natigil lang ako noong naramdaman ko na lumabas na siya ng bahay.

Agad akong tumayo at umakyat sa kwarto para kumuha ng mga damit. Nagmadali ako dahil ayaw ko na maabutan pa ako ni Kale dito. Alam ko na magagalit sa akin si Yssa kapag nalaman niya na sinaktan na naman ako ni Kale, pero gusto ko muna makaalis dito.