Unforgotten Tale

CHAPTER 14

THE THREE FAMILIES

So we decided to go to the amusement park. It's not that far from the Luminous Alley. The amusement park that they have here is very different from what we have in the mortal world. Hindi ko talaga maiwasang ikumpara ang mga bagay-bagay.

The amusement park is surrounded with trees. It's like it's in the middle of a forest. It seems big also basing from the outside. We entered and there's not too many people here. There's a lot of rides but it's just the same with what we have in the mortal world.

The amusement park they have here is much more colorful though and It looks so much fun. This is amazing! Hindi ko mapigilan ang paghanga ko at niyugyog ko pa si Juaquin. Tinignan niya lang naman ako ng seryoso.

"What do you think?" I asked him. He never went to any amusement park, so. Tinignan ko siya at nakasimangot na naman siya. Anong problema niya, parang kanina lang ay masaya siya.

"I should be the one asking you that." He said seriously. Napa kamot naman ako. Siya ang hindi pa nakakapunta sa mga ganitong lugar tapos ako raw dapat ang tinatanong niya. Iniwan ko nalang siya at lumapit sa isang booth game.

There are children playing on it. Sobra silang nag e-enjoy kaya nakakatuwa silang panoorin. Sumunod naman si Juaquin at tumabi sa akin.

"You've never really been to any amusement park before?" Tinignan niya ako na puno ng pagtataka. Nakakunot pa ang kanyang mga noo at naniningkit ang mga mata.

"What?" I asked him. Kung makatingin naman kasi siya.

"I never told you that I haven't been into any amusement park." Napakagat naman ako sa labi ko. Ngayon ko lang napagtanto kung ano 'yung natanong ko sa kanya. I hurriedly think of an excuse.

"Hinulaan ko lang, kasi hindi pa ako nakakapunta." It's a lie. I have been in amusement parks like a lot of times. I haven't tried those extreme rides though. Pero sana maniwala siya sa palusot ko kahit napaka walang kwenta naman.

"What do you wanna do then?" He asked me. Duh! Hinila ko siya at tumapat kami sa may carousel. Mas lalo na naman akong namangha paglapit ko. The horses don't have poles on them though, they are moving on their own. Nakalutang lamang sila. It is being moved by magic,I guess.

"Let's try this one." I nudged him. I looked at him and disapprovement was written all over his face. Para sa akin hindi kumpleto ang pagpunta mo sa mga amusement park 'pag 'di mo sinubukang sumakay sa carousel.

"Hell no!" He half shouted at aalis na sana kaso hinila ko siya.

"Come on." Pag aaya ko ulit ang kaso ayaw niya talagang magpahila.

"We're not kids." He hissed. Pero hindi ako nagpatalo. Ilang beses ko pa siyang sinubukang pilitin kaso ayaw niya talaga.

"Okay, fine. I give up." Ang hirap niya kasing pilitin. Para akong nanay na pinipilit kuhanan ng litrato ang anak. Ano na ang gagawin namin ngayon? Siya 'tong nagsasabi na gusto niya mag amusement park, may pasulat sulat pa nga siya sa diary niya pero mukha naman siyang hindi interesado. Dito ko napagtanto na magulo talaga ang utak ng isang Juaquin.

Nakasimangot lang ako at nag iisip kung anong susunod naming sasakyan baka kasi mamaya aayaw na naman siya. Habang nag iisip ay bigla niya akong hinila ta dinala sa tapat ng chair swing ride. No way!

"You want to ride in a carousel right? This is much better." He said. He looked so evil as he said those words. I'm exaggerating, I know. Tatakbo na sana ako kaso hinawakan niya kaagad ang kamay ko.

"Joaquin ano ba." Pagpipigil ko sa kanya kaso mukhang wala siyang naririnig. Nang tinignan ko ang mukha niya ay nakita ko na naman ang excitement na nandoon. Hinayaan ko nalang siya sa gusto niyang mangyari. When it's our turn I don't want to do it anymore kinakabahan ako. Kung alam ko lang hindi ko na sana siya dinala sa carousel na 'yun.