Dumped by Mr. Playboy (ASHLEY 6) ☑

chapter 7

Chapter 7

I can't understand myself. Bakit ba ako naapektuhan sa mga narinig ko kagabi? Ano naman ngayon kung may girlfriend na siya? Ano naman ngayon kung may babae na siyang napupusuan? Ano naman ngayon kung wala na akong pag-asa? Wait what? Pag-asa?

Sinabunutan ko ang sarili ko habang nagpapadyak na lumabas sa aking kwarto. I haven't sleep well because of that Braxten and his Girlfriend's conversation over his phone. And what makes me more anxious is that I am so bothered to it. Why am I even bothered, right?

Napahinto ako sa paglalakad at pagkakamot sa aking buhok ng may biglang lumabas sa katapat kong kwarto. He is not wearing his shirt on which made me got a full view of his eight pack abs and triceps of his upper body, he is just wearing a red boxer. He looks so like a model even though his hair is terribly messy. And I would appreciate the view more if not because of the lump in between of his thighs. 

"Morning, Laine." He said while yawning.

How can he act like this while his... his...

"Magdamit ka nga!" Naiilang na sigaw ko saka nagmartya palayo sa kaniya.

I heard him cursed and that made me sigh, hindi naman ako ignorante, alam kong morning erection ang tawag dun, pero kahit na alam ko ay ngayon lang ako nakakita ng ganoon! At bakit ganoon ang suot niya? Bakit dito siya natulog? Bakit di siya umuwi dun sa girlfriend niya? Nakakaimbyerna!

"Dito na sila natulog nung pinsan niya dahil wala naman silang ibang pwedeng matutuluyan, walang hotel dito at puno na rin ang mga inn, at tayo ang pinunta ng mga iyon kaya dapat lang na tayo ang magasikaso sa kanila." Pagpapaliwanag ni Papa habang patuloy parin sa pagluluto ng kinirog (Fried Rice).

Humalukipkip ako saka sumandal sa gilid ng ref naming sira na at di na gumagana. "Bakit pa kasi siya bumalik? Para san pat pumunta siya dito? Para magpasalamat? Diba nga sabi mo sa akin noon, binayaran ka na nila ng isang milyon."

Ang totoo niyan ay nainsulto talaga ako sa ginawa ng pamilya ni Braxten, bayaran ba naman kami? Anong tingin nila sa amin? Mukhang pera? Buti nalang at di tinanggap ni Papa. Anong akala nila? Tinulungan namin si Braxten dahil lang sa mayaman siya? Tsk.

"Parang pamilya narin si Braxten, Laine, di na siya bago sa akin-- sa atin. Bakit ka nga ba galit na galit, ha?"

I twitched my lips. "Nabigla lang ako, akala ko kasi umuwi na sila." Matabang kong sabi.

Di ko alam bat biglang nataw si Papa pero bigla nalang akong nairita. Sinamaan ko ng tingin si Papa pero di siya natinag. "Iabot mo nga sa akin iyang plastik na bowl, nasa mesa."

Tumango ako saka siya sinunod, nadatnan ko pang seryosong nag-uusap sina Fheris at Braxten sa sala, at nung titingnan na sana ako ni Braxten ay agad akong nagmadaling bumalik sa kusina. We ate silently, hindi ko alam kung dahil ba sa hindi ako kumikibo kaya si rin sila nagsasalita o ano, pero isa lang ang alam ko, nakakailang dahil alam kong nakatitig sa akin ngayon si Braxten!

Ng matapos na ako sa pagkain ay tumikhim ako saka tumayo bitbit ang aking pinggan. "Pa, alis na ako ah?"

"I'll drive-"

"Wag na." Putol ko kay Braxten na ngayoy nakatayo narin.

He clenched his jaw as he look at me intently. "I'll drive you to school, Lalaine." Madiin niyang sabi.

Agad na kumunot ang noo ko. Bakit parang dapat siya ang nasusunod? "Bakit naman ako-"

"Nak, pahatid ka na, inutusan ko kasi si Braxten na bumili ng bigas kila Poring, di niya alam  ang daan papunta roon kaya mas mabuti pang sumabay ka na at ng maituro mo din sa kaniya ang daan."