Dumped by Mr. Playboy (ASHLEY 6) ☑

Chapter 30

Chapter 30

With heavy eyes from crying, I went to the bathroom and prepare myself for another day. I wonder what else would this day bring me? A new pain? A new hope? Or nothing.

Ng makalabas ako sa kwarto ko ay agad akong dumiretso sa kusina para kumain. After eating I went straight to the jeep terminal. I've been riding jeep since the first school day of this month, ayaw kong makasama sa iisang kotse ang lalaking kagagaling lang makipagsex sa ibang babae.

Last night, he brought a girl with him again, and I couldn't sleep because of two reasons, their moans and my aching heart. Minsan naiisip kong sinasadya nilang lakasan ang ungol nila para mas masaktan ako, I badly want to beg them to stop but then I know I shouldn't, kasi nakikitira lang ako at wala akong karapatan.

I'm lucky enough that Braxten gave me the credit card where my Father's savings for my college are being put into. Nararamdaman kong ayaw na ni Braxten ng presensya ko sa bahay niya, kaya nga kahit mahirap at masakit ginagawa ko ang lahat para makahanap ng bagong matitirhan. Byt first I need to find a job.

"Sabi ko susunduin kita diba? Pero nag jeep ka parin." Seryosong sabi ni Doydoy sabay kuha sa dala kong karton.

Nasa loob kasi ng karton ang project namin, para di masira. It's not that it's heavy or something, hindi naman ako nagkaproblema sa pagdadala neto kahit pa sa jeep ako sumakay, at mukha namang di sanay si Doydoy sa ganito dati. But maybe he didn't use public vehicles most of the time dahil mayaman naman sila.

Nginitian ko siya. "Sanay naman na ako, eh."

"Tsk. Give me your bag." He ordered.

Nagdalawang isip pa ako kung ibibigay ko ba o hindi, pero sa huliy hinayaan ko nalang siyang dalhin ang bag ko. Hinatid niya ako sa classroom ko, my classmates throw me a malicious look, pero di ko nalang sila pinatulan. I suddenly missed Sassy, panigurado akong iba ang mga pangyayari ngayon kung nandito siya. I wonder where she is right now, saan kaya siya nag-aaral? Sino sino na kaya ang mga naging boyfriends niya? May bago na kaya siyang kaibigan?

I sigh as I close my notebook and out it back inside my bag, uwian nanaman. I wonder if Braxten will be home early? Sana hindi. Hindi ko kasi alam kung paano aasta sa harapan niya. I feel so hurt, kahit pa tingnan ko lang siya, and I don't think I'll be able to hold myself anymore, parang anytime sasabog na ako.

"Uuwi ka na agad? Kain muna tayo sa labas, gusto mo? Ahm, kwek-kwek? Fishball? Kikyam? What do you want?" Aya ni Doydoy.

Braxten is probably out with his girls now, at isa pa gutom ako kaya wala namang masama kung papayag ako, diba?

"Sige, libre mo ah?" I joked.

Tumawa lang si Doydoy at inagaw ulit ang bag ko, he cooly put the sling of my bag on his shoulder, hindi naman siya awkward tingnan dahil kulay brown naman ang bag ko, so he doesn't look gay at all.

May kotse si Doydoy kaya naman mas mabilis kaming nakapunta sa palengke kung saan may nagtitinda ng streetfooods. Maraming mga highschool students ang kumakain din, mostly a couple, siguro nagdadate. May mga grupo grupo din, ang isang grupo pa nga ng mga kababaihan ay panay ang tingin at tili sa banda namin, for sure because of Doydoy.

"Kwek-kwek po, dalawa, kikyam din po... ahm may isaw, Doy!" I squirmed while shaking Doydoy's arm.

He chuckled at my reaction, it even gains attention, but I am so excited to care. I haven't eaten some for a long time, and seeing one now with the thought of eating them later makes me happy. Akala ko di ko alam paano maging masaya ngayon pero...

"All right, kakain tayo nyan, your so excited." He said mockingly.

Inirapan ko siya at sinabi na sa tindera ang lahat ng gusto ko, libra naman ni Doydoy eh. The vendors looked at us with amusement, they even gave us a cleaner table and space, akala siguro nilay sobrang yaman namin at ngayon lang nakakain sa ganitong lugar. Well, Doydoy looks rich, ako naman ay, wala lang.