Dumped by Mr. Playboy (ASHLEY 6) ☑

Chapter 6

Chapter 6

"It's Fheris, ok? Not your Braxten. " he said while still having his mischievous grin.

I swallowed hard. Bat ang gwapo niya? "S-sorry kung ganoon, ahm, a-akala ko kasi i-ikaw si Braxten, p-parehas kasi kayo ng tindig a-at amoy."  Pagdadahilan ko pa.

"Braxten is allergic to perfumes..." taas kilay niyang sabi.

Oo nga pala! "N-naalala ko nga.." awkward kong sabi.

He bit his lower lip as he breath in and out, his hands are on his pant's pocket, bahagya siyang tumagilid, making my jaw drop again, his jaw line as well as his  nose are perfect. How could he be so perfect?

"I am using Braxten's Jacket, kaya siguro..."

Saglit pa akong nabigla dahil sa pagtatagalog niya pero agad ding nakabawi, umayos ako sa pagkakatayo at pasimpleng pinunasan ang bibig ko baka kasi naglaway talaga ako kanina eh.

Tumikhim ako. "B-bakit ka nga pala nandito? Sinong kasama mo? Si Braxten lang? Bakit kayo nandito? Bakit kasama ka niya? Kaano-ano ka niya? Paano-"

He cut me off by covering his hand on my mouth which made my eyes widened and astounded. "Wait." He softly chuckled. "It's better if you ask Braxten those questions yourself, nadamay lang  ako sa kahibangan niya."

Wala akong nagawa kundi ang tingnan siyang tunawa. Gosh. Dahan dahan akong lumunok saka pasimpleng inamoy ang kamay niyang nasa bibig ko parin. Ang bango! Amoy baby ko!

"Eherm." Someone cleared his throat which made Fheris grin once again, dahan dahang kinuha ni Fheris ang kamay niyang nasa  bibig ko na para bang nanunukso. Nagulat pa ako ng bigla niya akong akbayan paharap sa taong tumikhim.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang lalaking nang-iwan sa akin noon. He is wearing a leather jacket with white v-neck t-shirt inside, an army pants and a military boots, and I must admit, he looks so good than before. Napalunok ako ng makitang parang galit siya habang nakatingin sa akin. Galit siya? Siya pa talaga ang galit?

"Fuck you Fheris." Madiing sabi ni Braxten kay Fheris habang matalim na nakatingin dito.

Tinawanan lang siya ni Fheris at inalis na ang pagkakaakbay sa akin, he even raise his hand on the air as if he is surrendering while still laughing.

"Chill man. I'm just teasing you." Makahulugang saad ni Fheris, Tiningnan niya ako at kinindatan. Hindi ko alam kung bakit di ako makagalw matapos niyang gawin iyon, kinikilig ata ako.

"Fheris." Braxten said in a most dangerous tone.

Fheris stopped laughing and excused himself, but before he left the place he gave a meaningful look at Braxten. At ngayong wala na siya ay di ko maiwasang kabahan, pero bakit nga ba ako kinakabahan?

There was a moment of silence between us until I decided to speak.

"Bakit ka bumalik-/ I came back-"

Nagkatinginan kami. Hindi naman masyadong madilim pero di rin sapat ang liwanag ng buwan para makita ko ng klaro ang mukha ni Braxten, kay Fheris kasi kanina ay nakaharap siya sa liwanag ng buwan kaya kitang kita ko ang bawat detalye ng mukha niya, di gaya ni Braxten na nakatalikod sa liwanag buwan.

Bumuntong hininga siya sabay iwas ng tingin. Salamat naman at nag-iwas siya ng tingin, iiwas na rin sana ako eh.

"You mad at me?" Malambing niyang sabi.