Draco'nun odasına bıraktığı mektup.
Harry mektubu buldu ve okuyor. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen:)
Sizi seviyorum çocuklar.
İyi okumalar<3
•••
Merhaba Potter,
Bu mektubu yazarken inan bana çok zorlanıyorum. Kaç tanesini buruşturup attım bilmiyorum. Aynı nerden başlamam gerektiğini bilemediğim gibi.
O kadar çok şey oldu ve daha da o kadar çok şey olacak ki, çoğu şeyi bu mektuba ekleyemeyeceğime eminim. Ben yine de elimden gelenin en iyisini yapacak, anlatabildiğim kadarını anlatacağım çünkü karanlıkta kalmanı istemiyorum.
Belki bencilce ama beni kötü hatırlamanı istemiyorum.
Evet, bu mektubu okuduğuna göre ölmüş olmalıyım. Ama ne var biliyor musun, yaşamak pek de hoşuma gitmiyordu zaten. O yüzden üzülme, çünkü ben üzgün değilim. Yani değilimdir diye tahmin ediyorum. Bilirsin ki emin de olamıyorum. Ne zaman öleceğimi bilmiyorum çünkü.
Hala kafam karışık, o yüzden anlatmaya bir yerden başlayacağım. Eğer atladığım bir kısım olursa sonradan eklerim. Zihnim son zamanlarda çok zorlandı. Belki ilerleyen satırlarda nedenini anlatırım.
Ayrıldığımız gece biliyordum ki, köpek gibi pişman olacaktım. Aynı zamanda biliyordum ki, tek şansımız da buydu. Birbirimize güvenmeyi bilmezken nasıl bir ilişki yürütebilirdik ki?
Yine de sana uzaktan bakmak benim için çok zordu. Özellikle bana baktığını bilip sana bakamamak... Çok kötü hissettim, Potter.
Birden ortadan kaybolduğunuzda, Pansy'den bakanlığı basmaya gittiğinizi öğrenmiştim, aklım çıktı. Çünkü Lord'un ne yapmaya çalıştığını anında anladım. Babamın da orda olacağını anladım. Seni uyaramadığım için, bana en çok ihtiyacın olduğu zaman senden ayrıldığım için kendimden nefret ettim ama elimden hiçbir şey gelmedi.
Babamla senin aranda kalmak çok kötüydü. Senin iyi olman için Salazar'a yalvarırken o kadar vicdan azabı çektim ki... Hayatımın berbat olduğunu, o ankinden daha çaresiz hissedemeyeceğimi sandım.
Yanılmışım.
Bakanlıktan gelip beni suçluymuşum gibi apar topar götürdüklerinde çok korktum. Beni onlardan biri olarak göreceksin diye çok korktum. Sana oynanan oyunda parmağım olduğunu sanacaksın diye çok korktum.
Ne kadar da aptalmışım...
Korktuğum her şey bir bir gerçekleşti. Hem de benim seçimlerimin sonucunda.
Bakanlık, annemle beni tuhaf yöntemleriyle sorguya çekerken dayanmak kolaydı. Bir şekilde her şeyin düzeleceğini, senden her şey için özür dileyeceğimi, senin de beni affedeceğini hayal ediyordum. Çocukluk işte...
Aklanmamızın ardından, içi çoktan dolmuş bir malikaneye döndük. Orda olanları yazmak istemiyorum. Ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki gerçek anlamda babamı özledim, Potter. Babamın varlığını özledim. Çünkü onun yaptığını ben yapamadım. Annemi koruyamadım.
Önceki mektuplarımda da yazdığım gibi, bu kalbi durdurmak çok istedim. Ne yazık ki şansım yoktu. Yapamazdım. Annem benim yüzümden bu haldeyken, yaşanan her şey benim suçumken onun başına daha fazla dert açamazdım.
Lord beni huzuruna çağırdı. Bana bir görev vereceğini, son birkaç haftada dirayetimden oldukça etkilendiğini söyledi. Babam gibi beceriksiz olmadığımı, annemin zekasını aldığımı söyledi. Özel olduğumu söyledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eternal Youth || Drarry Fan Fiction
Fanfiction[Tamamlandı] Draco Malfoy, hayatı boyunca kendisine öğretilen doğruları sorgulamamıştı. Diğerlerinden üstündü. Bunun üç sebebi vardı; o bir büyücüydü, safkandı ve bir Malfoy'du. Kendisi gibi safkan bir cadıyla evlenmeli ve ataları gibi dünyaya bir e...
