Eternal Youth || Drarry Fan Fiction

8. Bölüm

Sanırım bu kadar kavga gürültü yeter.

Savaşmayın sevişin artık aptallar!

Destek için oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen:)

İyi okumalar<3

•••

"Pansy'i çok şüphelendiriyorsun."

"Umurumda değil."

Hermione bana kayıp vakaymışım gibi bakarken gözlerim tekrar Slytherin masasını buldu. Malfoy, Nott'un anlattıklarını dinlerken bir yandan da yemeğini yiyordu. Tam çiğnerken komik bir şey duymuş olacak ki gülmemek için elini dudaklarına bastırdı.

"Pansy bunu asla sır olarak tutmaz."

"Umurumda değil diyorum Hermione, anlamıyor musun?"

Söylediklerimde samimiydim. Parkinson'ın hislerimi öğrenmesi, başkalarına söylemesi umurumda bile değildi. O başkalarının içinde Malfoy'un olması umurumda değildi. Utanıp saklanacak değildim.

"Harry, sence de biraz erken değil mi?" Sirius dikkatimi kendine çekmeyi başarmıştı. Soru soran gözlerimi siyah gözlerine çevirdim.

"Artık zorbalık yapmıyor olabilir ama değişeli çok olmadı. Bence dikkatli ol. Kuzenimi tanıyorum, planlarına göre hareket eder. Aklında başka şeyler olabilir."

"Malfoy'un o kadar zeki olduğunu sanmıyorum..." Ron'un sözünü Sirius'un kahkahası böldü. Öyle bir gülmüştü ki Profesör'ler de dahil herkesin gözü bize dönmüştü.

"Bir seferinde bana Slytherin'e gitmekten korktuğunu, şapkadan onu oraya koymamasını isteyeceğini söyledi. Sonrasında sadece konuşarak beni öyle manipüle etti ki, akşam yemeğinde babama Gryffindor'a girmek isteyeceğimi söyledim..."

"Merlin'in sakalı..."

"Herkes şok oldu. Babam tam bana bağırmaya başlayacakken Draco söze girdi. Ben beni savunur sanırken o benim düşünceme saygı duyduğunu söyledi. Zaten Black'lerin soyu kendisinden devam edecekmiş, bana gerek yokmuş. Kendisi Slytherin armasını gururla taşıyacakmış..."

"Bu işin sonunu merak ediyorum..."

"Sonunda şu oldu sevgili Ron, babam Draco'ya son model bir süpürge alırken benimkini kırıp attı. Lyra'nınkini de dokunmamam için büyüledi."

"İyi de," dedim şaşkınlığımı gizleyemezken. Malfoy'un sinsi olduğunu biliyordum ama istediğini elde etmek için bu kadar uğraşacağını hiç düşünmemiştim. "Neden süpürge için senin babana ihtiyaç duydu ki? Lucius Malfoy daha üç sene önce bütün takıma son model süpürgeler aldı."

"Lucius dışardan göründüğü gibi biri değil, Quidditch'i saçma buluyor. Babam almasaydı Draco ilk kez Hogwarts'taki uçma dersinde eline süpürge alırdı."

"Sana yaptığı şey çok kötüymüş..." dedi konuşmaya kulak misafiri olan Neville. Sirius sadece omuz silkmekle yetindi. "Affedeli çok oluyor. Sonuçta henüz beş yaşındaydık."

Beş yaşındaki bir çocuğun kuzenini manipüle ederek kendine süpürge aldırttığını düşünmek tüylerimi diken diken etti. Bakışlarım tekrar malum masayı bulurken bu kez gri gözler beni suç üstü yakaladı.

Az önce duyduklarım yutkunmama sebep olurken hafifçe tebessüm ettim. Lanet olsun! Ondan soğuyacağıma her öğrendiğim şeyle ona daha fazla çekiliyordum!

Karşılık vermedi ama kaşlarını da çatmadı. Birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra eğilip Parkinson'ın kulağına bir şeyler fısıldadı. Cadı duyduklarına kahkaha atarak cevap verdi.