Uyumsuzlar

Bomba

Ayağım alçıda dururken Fatih'e baktım. Gerçekten yıkılmış görünüyordu.

Telefonumun çalmasıyla arayana baktım. Dayım arıyordu. Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim dayı."

"Ablama olanları anlattım. Seni görmek istiyor. Eve gelsen iyi olur." dedi dayım.

"Dayı Binnur vurulmuş. Şimdi ameliyattan çıkmasını bekliyoruz. Gelemem." dedim.

"Kaç yıl sonra kızını bulmuş. Beklemek istemiyor." dedi dayım.

"Annemi buraya getirebilir misin?" diye sordum.

"Benim işim var şimdi. Acil gitmem lazım." dedi dayım.

"Ayağımı kırdım öyle gelip annemi bende alamam." dedim.

Batuhan oradan "İstersen ben gidip alabilirim." dedi. Şimdi burada durması bir işe yaramazdı.

"Dayı, Batuhan gelip alacak şimdi." dedim ve telefonu kapattım.

"Benim arabayla git, gel." dedi Kerem. Batuhan arabanın anahtarını aldıktan sonra dudağıma bir buse kondurdu ve hastaneden çıktı.

O sırada ameliyathanenin kapısı açıldı ve içeriden doktor çıktı.

Fatih endişeyle "Binnur nasıl? Durumu iyi, değil mi?" diye sordu.

"Merak etmeyin. Ameliyat çok iyi geçti. Şimdi kendisini normal odaya alıyoruz. Birazdan görebilirsiniz." dedi doktor.

Fatih derin bir nefes alınca "Kızı nerede kaybediyordun lan. Daha da geç kalma da sevgili ol." dedim.

Fatih bu dediğime gülerken bir patlama sesi duyulmasıyla irkildim. Bu da neydi böyle?

Hastaneden doktorlar çıkışa doğru koşuştururken Kerem bir hemşireyi durdurup "Ne oldu?" diye sordu.

"Bir arabada bomba varmış sanırım. Patlamış. Oysa arabayı kullanan kişiyi az önce hastanede görmüştüm." dedi hemşire.

"Koyu kahverengi saçlı birisi miydi? Saçını ortadan ikiye ayrılmış duruyordu. Boyu bir seksen altı." dedim endişeyle.

"Evet o. Çokta genç gözüküyordu oysa." demesi ile neye uğradığımı şaşırdım. Batuhan?