Uyumsuzlar

Ağlama

"Siktir. Neyden bahsettiğini anladım." demesiyle "Sonunda lan. İki saattir burada ne dil döktüm!" dedim.

"Onun adı Batuhan mıydı?" diye sormasıyla kaşlarımı çattım.

"Öncelikle ben gerçekten Hakan'ım. İkiz kardeşim var. Kendisini hiç tanımıyorum." dedi.

"Tipik tipik selfie çekerken önündeki asansörün kapısı açılır da içinden mahalle dedikoducusu Şefika teyze çıkar umarım." dedim.

"Beddua etmeseydin iyiydi." dedi Hakan.

"Lan ben az önce sevdiğim adamın ikizini öptüm!" diye bağırdım.

"Güzeldi o kısım aslında." demesiyle "Salak mısın Hakan?" diye sordum.

"Batuhan ne yapıyor bari? İyi mi?" diye sormasıyla gözüm doldu.

"Haberin yok mu?" diye sordum.

"Neyden?" diye sordu. Bilmiyordu.

"Bir ay önce öldürüldü. Bombayla." dedim.

"Ebeni sikeyim." diye mırıldanması ile "Ben seni o sanmıştım. Yaşıyor sanmıştım ama yani özür dilerim." dedim.

"Ağlama lan." demesiyle "Az önce beni dövdüğünü hatırlatmamı ister misin?" diye sordum.

Elimi çözdü ve "Benimle gel." dedi.

"Nereye ve neden?" diye sordum.

"Ölmüş kardeşimin sevdiğini öldürecek kadar düşmedim. Seni evine götüreyim." dedi.

"Helal lan." dedim.

"Adamlar az önce gitmişlerdi. O yüzden sorun olmadan depodan çıkabiliriz." dedi.

Birlikte depodan çıkıp arabasına binince evimi tarif ettim.

"Batuhan senden bana hiç bahsetmemişti ve anladığım kadarıyla sende onu hiç tanımıyorsun. Ne olduğunu bana anlatsana." dedim.

"Anlatacak fazla bir şey yok. Babamlar beni yetimhaneye vermişler. Bu kadar." dedi.

"Yetimhaneye verecek bir insan gibi görünmüyordu annen." dedim.

"İnsanların içini göremezsin." demesiyle göz devirdim. İnsinlirin içini girimizsin!

"Dışından konuştuğunun farkında mısın?" diye sordu.

"Artık evet." dedim.

"Deliye çaktık!" demesiyle sırıttım. Yeni fark etmesi ilginçti.