_____________Z.A.W.G.Y.I.____________
သမားေတာ္ႀကီး ျပန္သြားေတာ့ အေတာ္ေလးေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီျဖစ္သည္။
အိမ္ေတာ္က အေစခံေတြကို သမားေတာ္ႀကီးရဲ႕ အိမ္အထိေရာက္ေအာင္လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ၿပီး
စစ္သူႀကီးကေတာ့ စိတ္လက္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေနပုံေပၚတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေလးကို ေငးၾကည့္ေနေလရဲ႕။
'ကိုယ္ဝန္ေဆာင္နိုင္ေခ် အရမ္းနည္းတယ္ေျပာလို႔မ်ား ဝမ္းနည္းေနတာမ်ားလား'
စစ္သူႀကီးရွင္းသည္ သိပ္ကိုမွ ရိုးရိုးတန္းတန္းေလးေတြးတတ္သူျဖစ္သည္။
ငယ္ခ်စ္ဦး ေယာင္းႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီးကတည္းက ေယာင္းႏွင့္ အတူတူေနခြင့္ရတာကိုပင္ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္လွၿပီျဖစ္သည္။
ညစာစားပြဲမွာ သိပ္ကိုမွ ေငးေမာေနၿပီး အာ႐ုံရဟန္မရွိတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ကို ၾကည့္ၿပီး
စစ္သူႀကီးလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေလရဲ႕။
ေယာင္းတစ္ေယာက္သာ စစ္သူၾကီးအတြက္ အရာရာျဖစ္သည္။
"အာ့!!"
ထမင္းစားေနရင္း အေတြးလြန္ေနတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ဟာ စစ္သူႀကီး ဇြန္းေပၚတင္ေပးတဲ့ အသားဖတ္ေလးေတြႏွင့္ ဝပုံမရဘဲ
ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုယ္ပါ ျပန္ကိုက္မိေလရဲ႕။
"တယ္!!..ဒီကေလးေလးက..
ဘာေတြအေတြးလြန္ေနတာလဲ.."
ထမင္းစားပြဲကို ေဘးနားတြန္းဖယ္လိုက္ရင္း
ၾကင္ယာေတာ္ေလးနား ေ႐ႊ႕ထိုင္လိုက္တယ္။
ၾကင္ယာေတာ့္သြားခြၽန္ခြၽန္ေလးေတြႏွင့္ မိတ္ဆက္သြားေသာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း လုံးလုံးေလးက ေသြးေတြအမ်ားႀကီး ထြက္လာေနေလရဲ႕။
တစ္ခုခုဆို ဒဏ္နာအနာတရျဖစ္တိုင္း
ေသြးမတိတ္တတ္တာကို စစ္သူႀကီးက သတိထားမိေပမယ့္ အဆိပ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာရယ္လို႔ေတာ့မသိ။
ၾကင္ယာေတာ့္ကို အသည္းယား၍ ကိုက္ဆြဲထားမိေသာ အရာေလးေတြကလည္း ေတာ္႐ုံ၊တန္႐ုံႏွင့္ မေပ်ာက္တတ္တာကိုလည္း အခုျပန္ေတြးၾကည့္မွ သတိထားမိေတာ့သည္။
ကိုက္ရာေလးေတြက ေတာ္႐ုံေပ်ာက္တတ္ေလ့မရွိတာမလို႔ ၾကင္ယာေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ စစ္သူႀကီးအတြက္ ကိုက္စရာနယ္ေျမရွားပါးလွသည္၊ ၾကင္ယာေတာ့္ကို ထမင္းမ်ားမ်ားေကြၽးရင္း ဝက္ကေလးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမည္ဟုေတာ့ ေတြးမိဖူးသည္။
ဝက္ကေလးျဖစ္ရင္ေတာ့ ကိုက္စရာေနရာ ေပါလာမည္ထင္သည္။
YOU ARE READING
GRIEF//Mpreg//
Romanceဒီပုဝါစလေးသာ ဖြုတ်လိုက်ရင် ကြင်ယာတော်လေးဟာ သူတစ်သက်လုံး မမြင်ရတော့ပါဘူးဆိုတဲ့ ဝမ်းနည်းမှုမျိုးနဲ့ ငိုကြွေးတာမျိုးကို မလိုချင်တော့တာမို့ စစ်သူကြီးက ပုဝါအနက်ရောင်ကြီးရဲ့နောက် ဖုံးကွယ်နေပါသော မျက်ခွံမို့မို့လေးတွေ၊မျက်တောင်ကော့ကော့လေးတွေကို ငုံ့ကာ န...
