Do Stars Fall? (Sequel #1)

Chapter 16

Lunch box

Ilang minuto akong nakatitig sa kawalan simula ng magpaalam si Alfred na aalis na para sa trabaho. Paulit ulit kong iniisip ang singsing na sinasabi niya. Kaya ba may dala ding bulaklak si Frank kahapon? Mag propropose kaya siya sa akin? Pero ang sabi niya hindi niya ako mahal.

Napabuntong hininga na lamang ako at pilit na inalis iyon sa aking isipan. Desisyon ni Frank na alisin ako sa buhay niya. Duon siguro siya magiging masaya. Anong karapatan kong pigilan siya at ipilit ang aking sarili. If the feelings is no longer mutual, I think the best way is just to leave.

O naging mutual ba talaga ang feelings namin? Mukhang ako lang naman ang nagmahal sa kanya, siya hindi niya ako minahal. Ginamit niya lang ako para sa impormasyon. At ngayong wala na akong pakinabang ay hindi niya na ako kailangan.

Imbes na dahan dahang mamatay sa kakaisip nuon ay nilibang ko na lamang ang sarili ko sa paglilinig ng apartment ni Alfred. Mukha ngang uuwian niya lang ito sa gabi para matulog. Pagkatapos ay aalis din sa umaga para naman magtrabaho buong araw.

Nang matapos ako at makaligo na ay ako na mismo ang bumaba sa may karinderya. Nahihiya naman akong may maghatid pa sa lunch ko, eh kaya ko namang bumaba at  kuhanin iyon.

"Magandang tanghali po" bati ko sa isang may edad na babae.

Nagtaas siya ng kilay sa akin ng balingan ako ng tingin. Nakasuot ito ng duster at may apron. Nakataas din ang kanyang buhok, parang ang sungit.

"Ikaw ba yung binilin ni Alfred?" masungit na tanong niya sa akin.

Muntik pa akong mautal dahil sa takot sa kanya. "Opo, ako po...Stella po ang pangalan ko" magalang na pagpapakilala ko sa kanya.

Sandali niya akong tiningnan mula ulo hanggang paa. Muling bumalik ang tingin niya sa aking mukha at naningkit ang kanyang mata.

"Buntis ka?" diretsahang tanong niya na ikinalaki ng aking mga mata. Mabilis akong umiling pero nagpatuloy siya sa pagtanong.

"Nabuntis ka ng pamangkin ko?" mas nakakatakot na tanong niya sa akin.

"Naku, hindi po" laban ko.

Inirapan niya ako pagkatapos nuon. Napabuntong hininga siya na para bang nakahinga siya ng maluwag dahil sa nalaman.

"Umupo ka na dito at ipapahatid ko ang pagkain mo" sabi pa niya bago ako tinalikura dala ang mga pinagkainan ng huling kumain sa may lamesa.

Umupo ako sa kulay pulang lamesa. Iginala ko ang paningin ko, madami din ang kumakain sa karinderya. Maganda ang pwesto dahil katabi ng kalsada. Hindi din mainit dahil may tent naman na mukhang sponsor din kung saan nanggaling ang lamesa.

"Hi" bati sa akin ng lumapit na lalaki. Kagaya ni Aling Choleng ay naka sauot din ito ng apron. May dala siyang basahan para punasan ang lamesa.

"Hi" nakangiting bati ko sa kanya pabalik at sandaling umusog para magawa niya ang gagawin niya.

"Girlfriend ka ni Kuya Alfred?" tanong niya sa akin.

Marahan akong umiling. "Kaibigan" tipid na sagot ko. Hindi ako sure kung iyon nga ang turing ni Alfred sa akin. Pwede bang maging magkaibigan ang mag ex?

Kung ganuon, pwede din ba kaming maging magkaibigan ni Frank soon? Hindi! Ayoko!

Tumaas ang kilay niya at tsaka tumango. Hindi pa siya tapos sa ginawa ng biglang bumalik si Aling Choleng, siya na mismo ang nagdala ng tray na may dalang pagkain para sa amin. Nakanguso ang kanyang mga labi na para bang tamad na tamad siya.