17 (U)

5.2K 390 26
                                    

“ဟဲ့ရေ… ဒီနေ့ နေ့ခင်းအချိန်တွေ အတန်းမရှိဘူးတဲ့…။”

သော်တာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းတွေရှိတဲ့ ယောက်ျားလေးအတန်းဘက် ရောက်လာတာဖြစ်သည်။

“ဟင် ဟုတ်လား… ဘာလို့တဲ့လဲ…”

ကျော်စွာမေးတော့ သော်တာ့မျက်နှာက အားရဝမ်းသာဟန်ကြီးဖြင့်…

“ဆရာမတွေ အစည်းအဝေးရှိတာတဲ့… ဟီ ဟီး…”

“ဒါမျိုးဆို မျက်နှာကြီးက ပြုံးဖြီးနေတာပဲနော်… ငါ့အဖွားနဲ့တောင် ဆင်တယ်…”

ရန်နောင် သော်တာ့အား နှိပ်ကွပ်လိုက်တော့ အားလုံးမှာ ပွဲကျသွားပေမဲ့ သော်တာ့မှာတော့ စူပုတ်ပုတ်…။

“ကောင်စုတ် ဘာကို နင့်အဖွားလဲ… ဒီလို ကျောင်းရဲ့ အလှပဂေးလေးကို…”

“ဝွက်…”

သော်တာ့အပြောအား ရန်နောင်နှင့် ကျော်စွာက ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် လှောင်ပြောင် စနောက်ကြသည်။ ချမ်းငြိမ်းကတော့ သူငယ်ချင်းတွေကိုကြည့်ကာ ရယ်သာ ရယ်နေတော့သည်။

“ဟိတ် ဘာတွေ ပွဲကျနေကြတာလဲ…”

ကိုသုတက အတန်းထဲဝင်လာကာ ကျော်စွာ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်၍ မေးလိုက်တာဖြစ်သည်။ ကျော်စွာ၏ ပုခုံးလေးကိုပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဖက်လိုက်သေးသည်။

“ဪ… ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ကိုသုတ…။ ညနေ အတန်းမရှိတော့တဲ့အကြောင်း ပြောနေကြတာ…”

သော်တာပြောတော့ သုတ၏ မျက်နှာကြီးကလည်း လပြည့်ညလဝန်းကြီးပမာ ရွှန်းဝေသွားသည်။

“အာ… ဟုတ်လား…။ အစ်ကိုတို့အတန်းပဲ အတန်းလွှတ်လိုက်ပြီထင်တာ… ဒါဆို အစ်ကိုတို့ တစ်နေရာ လျှောက်လည်ကြမလား…။”

“ဟ… ပြောချင်နေတာ အဲဒါ… အစ်ကိုသုတ အရမ်းအလိုက်သိ…”

သော်တာက လက်ဝါးချင်းရိုက်ကာ အားရဝမ်းသာပြောလိုက်သည်။

“ညီ ဘယ်သွားချင်လဲ…”

သုတက ကျော်စွာ့ပုခုံးလေးအား ဖက်ထားရင်း ကျော်စွာ့မျက်ဝန်းလေးတွေကို သေချာငုံ့ကြည့်ရင်း မေးလိုက်သည်။ ကျော်စွာ့ရင်ထဲမှာတော့ တဒိန်းဒိန်း…။

Secret LoveМесто, где живут истории. Откройте их для себя