21 (Z)

3.4K 202 79
                                    

“ခ်မ္း… ငါ့ကို တကယ္ စိတ္မဆိုးဘူးေပါ့ေနာ္…”

“မဆိုးပါဘူးဆို ရန္ေနာင္ကလည္း…”

ရန္ေနာင္ ဖြင့္ေျပာလာၿပီးကတည္းက ခ်မ္းၿငိမ္း စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနသည္မွာ ယခုထိတိုင္ပင္ ဂဏာမၿငိမ္နိုင္ေသးပါ။ ရန္ေနာင္ႏွင့္ စကားေျပာရသည္မွာလည္း ယခင္ကနဲ႕ မတူေတာ့ဘဲ ရွိုးတိုးရွန႔္တန႔္ႀကီး ျဖစ္ေနရသည္။ ရန္ေနာင္ကလည္း အရင္ကနဲ႕ကို မတူပါ…။ ရွက္ေနပါသည္ဆိုသည့္ လူအနားကို အခုမွ ပိုကပ္ေနသလိုပါပင္…။

“ငါတို႔ ၿခံထဲ လမ္းခဏ ဆင္းေလွ်ာက္ၾကမလား ခ်မ္း…”

“အင္း ေလွ်ာက္ေလ…”

ရန္ေနာင္နဲ႕အတူ ၿခံထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ ငယ္ဘဝက အမွတ္တရမ်ားကို ျပန္သတိရမိသည္။ ဒီေနရာမွာပဲ ရန္ေနာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို စက္ဘီးစီးသင္ေပးခဲ့ဖူးတာ…။ ဒီေနရာေလးမွာပဲ ရန္ေနာင့္က ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေလးေပၚ ေခါင္းအုံးရင္း ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ျပေသာ ပုံျပင္ေတြ နားေထာင္ခဲ့ဖူးတာ…။ ဒီေနရာေလးမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ အ႐ုပ္ဆက္တမ္း ကစားခဲ့ၾကတာ…။ ဒီေနရာေလးမွာပဲ ရန္ေနာင္က သူ႕ပါးႀကီးကို ထိုးထိုးေပးၿပီး ခဏ ခဏ နမ္းခိုင္းခဲ့တာ…။ အခ်ိန္ေတြက ကုန္တာ ျမန္တာလား…။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အသက္ႀကီးလာတာကပဲ ျမန္တာလား…။ အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ေလးေတြကို အေရာင္ဆိုးမိေတာ့လည္း အဲဒီလူက ရန္ေနာင္ပဲရယ္တဲ့…။

“ခ်မ္း… မင္းမွတ္မိေသးလား… မင္း ႐ြံ႕ေတြေပေအာင္ ကစားလို႔ တီေလးက ရိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ မင္းေရွ႕က ကာၿပီး ရပ္ေနခဲ့တာေလ… ဒီေနရာေလးမွာပဲ မွတ္လား…”

ခ်မ္းၿငိမ္း၏ အၿပဳံးက ၅ႏွစ္သား ကေလးတစ္ေယာက္ ဘဝဆီသို႔ ကူးလူးသြားေသာ အၿပဳံးမ်ိဳးပင္…။

“အင္း… အဲတုန္းက ငါတို႔ သူငယ္တန္းေလာက္ပဲ ရွိၾကဦးမယ္ေနာ္…”

ခ်မ္းၿငိမ္းက သူစိုက္ထားေသာ ႏွင္းဆီျဖဴေလးတစ္ပြင့္အား ငုံ႕၍ ေမႊးၾကဴလိုက္သည္။

“ပန္းပြင့္ေလးကို မနာလိုလိုက္တာ…”

ရန္ေနာင္က ႏွာေခါင္းကေလးရႈံ႕ကာဆိုေတာ့ ခ်မ္းၿငိမ္း တစ္ဘက္သို႔လွည့္၍ ရွက္ၿပဳံးကေလး ၿပဳံးရျပန္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿခံထဲက အျဖဴေရာင္ ဒန္းေလးေပၚသို႔ သြားထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ရန္ေနာင္က ခ်မ္း၏ ပုခုံးေလးကို ဖက္ထားပါေသးသည္။

Secret LoveOù les histoires vivent. Découvrez maintenant