The President's Tint (UNEDITED)

KABANATA: 34

"Congratulations Daniel, magiging daddy ka na."

I froze when I realised what she says. How come? Shit. Wala sa sariling napatingin ako sa tiyan niya. Hindi ko ito makita ng maayos dahil masyadong malaki ang suot niyang damit.

"Tangina, Shi. Ang pangit naman ng trip mo." natatawang sabi ko.

Inabot ko sa kaniya pabalik ang envelope at tinignan siya mula ulo hanggang paa. It's been 4 months since the last time I saw her tapos ito ang ibubungad niya sa akin.

Kagaguhan.

"I'm not tripping around, Gilles. I'm contacting you since day one for fuck's sake but you're not answering my messages or calls so I came all the way here. By the way, look at my baby bump, I'm already 3 months pregnant."

Hinawakan niya ang tiyan niya kaya naman nahalata na kung gaano kalaki ito. I can't think straight. My mind can't process anything.

"Get in the car."

Ayun ang unang lumabas mula sa bibig ko. Napahilamos ako sa mukha ko. Putangina, ano ba 'to? I don't fucking know what to do. What should I react?

Dinala ko si Akashi sa bahay ng mga magulang ko. At tulad ng inaasahan ko ay hindi nila nagustuhan ang balitang dala ko. Kahit naman ako ay hindi inaasahan ang bagay na ito. Tangina, may girlfriend ako.

Girlfriend...

Biglang pumasok si Mickalla sa isip ko. Tangina, anong gagawin ko ngayon?

"Ilang buwan na ang bata sa tiyan niya?"

"3 months, dad." I sighed.

"Sigurado ka bang sayo ang dinadala niya, Anak? Alam mong una palang na ayaw ko na sa babaeng yan, Daniel. Tapos ngayon, dadalhin mo yan dito at ipapaalam sa aming buntis?"

"I'm sorry, mom. I also don't want this."

Ang daming what ifs na tumatakbo sa isip ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Gusto kong umalis dito at umuwi sa unit ko kung saan alam kong naghihintay si Micka. Kaso tangina lang, ang tanga mo, Daniel.

"Sabi mo nga, 3 months palang ang tiyan niya. Let's wait hanggang sa makalabas ang bata at alamin kung totoong apo ko ba talaga ang dinadala niya."

Wala kami nagawa kung 'di tanggapin si Akashi. Hindi man ako sigurado kung nagsasabi siya ng totoo pero hindi ko pa rin kayang pabayaan ang babaeng 'to.

She's been part of my life. I can't abandon her knowing that she's preagnant. Lalo na't may posibiladad na anak ko nga talaga ang dinadala niya.

"Let's break up."

After 2 days of thinking. Ayun lang ang naisip kong paraan para mabawasan ang problemang iniisip ko. Labag man sa loob ko ang naging desisyon ko pero wala naman akong ibang choice.

I love Micka.

I fucking love her pero ayaw kong masira siya dahil sa punyetang pagmamahal ko. Ayaw kong masira siya ng dahil sa akin.

If I'm going to be a father soon, mas mabuti nang makipaghiwalay nalang ako sakanya. I don't want to ruin her. I don't want to ruin her life, her future, just because of me.

Sinabi ko ang lahat sa parents ko. Sinabi ko rin kay Kate at hindi sila makapaniwalang lahat sa naging desisyon ko. Hindi ko sigurado kung ako ba talaga ang ama ng dinadala ni Akashi pero sigurado akong may nangyari sa amin bago kami mag-hiwalay.

May part sa akin na gusto kong makasama si Micka pero alam kong hindi pwede. We're just starting our relationship yet this is happening. Ang bilis. Napaka-bilis.