Peter Benjamin Parker
Medyayı düz haliyle ve eli örümceğe ait şekilde hayal edin. Amma çok şey istedim sjsbsjshsjish
İthaflar: mystoryself sunlovesmarvolo
Bölüm şarkısı: One Diraction - What A Feeling
Uyarı: Sizi yine üzüyorumm.
Bilgilendirme: Kalın yazılar kalbinizin sesi.
Dimple⁵
"Ve onu seviyorum."
Peter 'a o yokken yaşadığın her şeyi anlattıktan sonra Örümcek Adam 'a olan duygularından da bahsetmiştin ve o şu an nefes alıp almadığından bile emin değildi.
Bir de ona aslında kendisine aşık olduğunu söyleseydin ne yapardı kim bilebilir?
"Ya- yani sen Örümcek Adam 'ı mı seviyorsun?" Peter kekeleyerek ve kıpkırmızı bir suratla sorduğunda kaşlarını çattın ve sahte bir kızgınlıkla sordun. "Yani sana onun hayatını kurtardığımı ve ellerinde uzaydan geldiğine emin olduğum silahlar olan adamları nakavt ettiğimi söylüyorum fakat sen kostümlü olan ve adını bile bilmediğim bir adama çocukça duygular beslememe mi şaşırıyorsun?"
Kıkırdadın. "Çok şapşalsın."
Peter yüzündeki gülümseye karşılık verdi ve sana sarıldı.
...
"Hey!"
Sen bacaklarını binadan aşağı sarkıtacak şekilde otururken duyduğun ses ile arkanı dönme gereği duymadın. Bu sesi artık tanıyordun. Senin yanındayken sesini kalınlaştırıyordu fakat sen fark etmemiştin. Onun sesini bu olarak benimsemiştin.
"Hey..." O gelip yanına oturduğunda onun fazlasıyla kıpır kıpır olduğunu fark ettin. Sanki yerinde duramıyordu.
"Bugün epey mutlusun?" Söylediğine karşı gülümsedi ve hızla cevap verdi.
"Öyleyim." Gülümsedin.
"Mutlu olmana sevindim."
Sen öylece manzaraya bakıp konuşurken o sana bakıyordu. Gülünsemene. Elini yanağına koyduğunda irkilerek ona döndün. O da vücudunu tam olarak sana doğru çevirdi. Maskeyi burnuna kadar çekti ve yavaşça sana doğru eğildi. Ne yapacağını anlayarak yüzüne hiç bakmadan gözlerini kapadın. O da bu hareketine karşılık gülümsedi ve dudaklarını seninkilere bastırdı.
Bu sende öyle farklı şeyler hissettiriyordu ki, sanki tanımlayabilecek kelimeler yokmuş gibi.
Sanki daha önce kimse böyle şeyler yaşamamış ve bunu anlatacak şeyler bulamamış gibi. Bu öpücük öyle güzeldi ki daha önce bundan daha güzel bir şey yaşayıp yaşamadığını düşünmene sebep olmuştu. Bir an cidden öpüşmenizi unutup bunu düşündün ve aklına Peter 'ın sana gülümsediği anlar geldi. Birlikte kahkahalarla gülmeniz. Başını omzuna koyman ve kokusunu içine çekmen. O an derin bir nefes almak için dudaklarınızı ayırdın ve burnuna hemen Peter 'ın kokusu geldi.
Onun kokusu oldukça tanıdıktı...
Aniden ondan uzaklaşarak dudaklarına ve çenesine baktın, çene yapısı Peter 'ınkine oldukça benziyordu...
Peki ya adresini nereden biliyordu?
Gözlerin boynuna kaydı. Orada iki adet ben vardı. Tam da Peter 'da olduğu gibi...
Ona adını bile söylememiştin ki.
Sesini kalınlaştırıyordu. Onu tanımaman için...
Nasıl ikisine birden aynı anda aşık olabilirdin ki?
Çünkü onlar aslında aynı kişilerdi.
...
O gece hiçbir şey olmamış gibi kalkıp gitmiştin. Hiçbir şey söylemeden, hatta ona doğru bakmadan... Düşünmeye ihtiyacın vardı. Saatlerce, günlerce, haftalarca... hatta belki aylarca!
Böyle bir şeyi nasıl yapabilirdi ki?
Sen ona yaşadığın her şeyi anlatıyorken, ondan ona aşık olman dışında sakladığın tek bir şey bile yokken o senden böyle büyük bir sırrı nasıl saklayabilirdi? Hem de ona onu sevdiğini, Örümcek Adam 'ı sevdiğini söylemişken...
Resmen duygularınla oynamıştı.
Seninle alay etmek miydi amacı?
Gözlerin dolduğunda başını eğdin ve bakışlarını tavana doğru çevirdin. Ağlamamak için öyle zor dayanıyordun ki...
Belki de sadece seni korumak istemiştir..
Kalbini kırarak mı?
Bu ölmekten daha az mı acıtacak?
Onun canını mı? Evet.
Peki senin ki? Hayır.
Gözünden bir damla yaş yatağa doğru süzülürken ağzından da kulak tırmalayan bir hıçkırık kaçtı. Peter bu sefer kalbini paramparça etmişti.
Çünkü zaten ona aittim...
Bu sefer parçaları birleştirebilecek miydi?
Belki de kırıklarımla severdi...
Hayır! Sevseydi kırmazdı.
Bunları bilemezsin. Ne düşündüğünü, ne hissettiğini, ne çektiğini... çünkü her zamanki gibi ona açıklama şansı vermedin.
Onun açıklamak için yıllarca zamanı vardı. Bunu o seçti!
Sadece ona bir şans ver!
Paramparçasın fakat hala onu savunuyorsun.
Ona aidim. Sadece sesimi dinle. Kalbinin sesini.
Ona bir şans vereceğim.
Eveet bu bölümde çok kısa bitti.
Biliyorum sizi çok beklettim fakat bence iyi bir geri dönüş oldu.
Umarım sizin için de iyi bir geri dönüş olmuştur.
Sizleri seviyorum.
🖤💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Imagine With Marvel
FanfictionMarvel karakterleri ile hayal et Bölümlerin başlarındaki uyarılara dikkat ederseniz sevinirim. Arkadaşlar ilk otuz bölümde kanser edici yazım hataları var bunun için özür dilerim...