Marvel karakterleri ile hayal et
Bölümlerin başlarındaki uyarılara dikkat ederseniz sevinirim.
Arkadaşlar ilk otuz bölümde kanser edici yazım hataları var bunun için özür dilerim...
İthaf: Bebeğim uzun süredir bekliyordun al sana uzun bir bölüm :3 mystoryself
Bölüm şarkısı: Gotye ft. Kimbra - Somebody That I Use To Know ~ slowed
Uyarı: Duygu karmaşası
Bilgilendirme: Siz Peter 'ın Örümcek Adam olduğunu bilmiyorsunuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Forever
"Üzgünüm bebeğim, bir kız arkadaşım var." Peter tüm ağırlığını üzerine verirken yayvan bir biçimde konuştu.
"Peter, kız arkadaşın falan yok." Diyerek gözlerini devirdin ve dairene çıkmasına yardım etmeye devam ettin.
En iyi arkadaşını daha önce hiç sarhoş görmemiştin, hele de dairenin merdivenlerinden çıkamayacak kadar içmiş bir şekilde göreceğini düşünmemiştin bile.
Ailen, her zamanki gibi, iş için şehir dışına çıkmıştı. Sen de Peter sarhoş olduğu ve bu yüzden May ile arasını bozmaması için onu evine getirmiştin. May 'e partiden dönerken arabada uyuya kaldığıyla ilgili minik bir yalan söylemiştin ve May hemen sana inanmıştı. Seni çok seviyordu ve koşulsuz güvenirdi.
Şimdi ise bu inanılmaz ağır ve sevimli çocuğu dairene kadar getirmeye çalışıyordun.
"Evet," Dedi ama bu daha çok itiraz eder gibiydi. Daireden içeri girerken devam etmesini bekledin ve beklediğin gibi de oldu. "Onun çıktığımızdan henüz haberi yok!"
Son kısmını bağırarak söylediği için ürkmüştün ve muhtemelen komşularınızı da kızdırmıştı. Neyse ki onu hızla içeri itekleyip kapıyı da hızla kapadın ve kilitledin. Kimse seslerin senin evinden olduğunu bilmeyecekti.
"Gülünç olma..." Diyerek başını iki yana salladın. Göğsünde derin bir acı hissettin. Peter başkasına karşı bir şeyler mi hissediyordu? O sarhoştu ve muhtemelen ne konuştuğu hakkında hiçbir fikri yoktu ama yine de...
"Shh!" Parmağını dudaklarına bastırdı ve ağırlığını sana iyice yükledi, yüzünü boynuna doğru eğerek kulağına fısıldadı. "Ona söyleme."
Vücudundan bir titreme geçerken, yutkundun ve Peter 'ı önündeki kanepeye ittirerek hiçbir şey söylemeden mutfağa gittin. Kendine bir bardak su koydun ve hızla içerken ne kadar zavallı olduğunu düşündün. Muhtemelen seni kardeşi gibi gören, birlikte büyüdüğün çocuğa aşıktın.
Her şeyiyle ezberlediğin çocuğa...
Kokusunu, bakışını, gülüşünü, sevdiği ve sevmediği şeyleri, neye ne şekilde tepki vereceğini...
Son iki yıldır- gerçi o tuhaf beş yılı da sayarsak; yedi yıl- sana karşı tuhaf davranıyordu. Stark stajından beri. Okul dışında daha az buluşmaya başlamıştınız ve sanki senden bir şey saklıyor gibiydi.
