Marvel karakterleri ile hayal et
Bölümlerin başlarındaki uyarılara dikkat ederseniz sevinirim.
Arkadaşlar ilk otuz bölümde kanser edici yazım hataları var bunun için özür dilerim...
Bilgilendirme: Burada 'tek ailem' derken ailesinin olmadığını düşünmeyin ve unutmayın ki aileniz sizinle hiç ilgilenmiyordu. Her şeyin ilkini Peter ile yapmış, yaşamıştınız. Yani ailenizin size kattığı tek şey para ve yaşayacak bir ev.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dimple⁶
Peter 'ı apar topar eve çağırmanının üzerinden beş dakika bile geçmeden kapı çaldı ve sen artık nasıl bu kadar çabuk geldiğini sorgulamadın.
Kapıyı açtığında Peter önce sana bir şey olmuş mu diye vücudunu baştan aşağı taradı ve bir şey olmadığını anlayınca kollarını hızla etrafına doladı. Bu sefer onun sarılışına karşılık vermedin. Belki de ilk defa Peter 'ın sarılmasına müsaade etmek istemedin ve ondan yavaşça uzaklaştın. Peter hemen sende bir gariplik olduğunu anlamıştı.
"Yn, sorun ne?"
O sakin bir endişeyle sorduğunda hemen cevap vermedin ve arkasındaki açık kalmış kapıyı kapatarak hızla odana doğru çıkmaya başladın. Zaten arkandan geleceğini biliyordun.
Her zaman gelirdi.
Odana girince ilk işin balkon kapısını ve camları kapamak oldu. Konuşulanları başkasının duyması Peter 'ı zor duruma sokardı çünkü.
"Yn, sana söylüyorum. Sorun ne, ne oldu?"
Peter seni kolundan tutarak kendine çektiğinde gözlerin çoktan dolmuştu. "Bilmiyorum. Sorun bende sanırım.. ama ne olduğunu bilmiyorum. Peter, benim sorunum ne? Ben iyi bir dost değil miyim?"
Senin çaresiz çıkan sesine ve ona sırtını dönmek istemene karşılık Peter ne yapacağını şaşırırken yüzünü avuçladı, ona sırtını dönmene engel oldu ve hızla inkar etti. "Hayır, Yn. Sen harika bir dostsun. Neden bunları söylüyorsun? Anlamıyorum."
"Benim duygularım senin için önemsiz mi?"
Sorduğun sorular Peter 'ın zihnine bir bir işlerken, sen onda nasıl yaralar bırakacağından habersiz kendi duygularının ardına saklanmıştın. Neden bunları soruyordun? Eğer duyguların ya da sen onun için önemsiz olsaydın, sen çağırdığında böyle apar topar gelir miydi? Sen ağladığında onun da böyle, şu an olduğu gibi gözleri dolar mıydı?
