Ghosting
"Bakit close pa 'to?" I asked myself confusedly while looking at my wrist watch now and I'm not late or too early naman.
Kadalasan naman kasi ay before 6 am may tao na rito. Kaya wala pang 5:30 umalis na 'ko sa condo ko. At every branch ng Engel Fancy Restaurant, ay nagbubukas pagpatak ng alas syete. At bakit wala pa ang mga tao rito?
Kinuha ko naman ang spare key ko sa bag, para ako na muna ang magbubukas ng restaurant na ito. Baka mamaya niyan may dumaan ng mga customers. At tatawagan ko na rin si Jenna at Papa.
They already know naman, that I'm starting to work now, tapos walang tao. I can't believe to them. Papa told me that our employees here are on time and know their responsibilities. Unang araw ko pa lang dito ay stress na yata ako.
Pagkabukas ko naman ng restaurant ay hindi ko muna binaliktad ang nakapaskil na board kung open na ba kami. Dahil ako pa lang ang naandito. Hindi ko pa kaya lahat na mag-isa lang ako. Our restaurant here was the same before, nang bumisita ako last year. The interior is still cozy and fancy, gaya nga ng name ng restaurant namin. They named this after my name Angel in German which means Engel. Si Mama kasi ay one fourth German, kaya siguro they translate Angel into Engel. It's unique naman, t'ska we are lucky to have this in our lives.
May nakita naman akong papel na natapakan ko, kaya naman kinuha ko kaagad iyon at itatapon na sana. Kaya lang may nabasa naman ako roon na "Welcome, Miss Angela." Iyon ang nakasulat sa papel na kulay sky blue.
Alam ko na ang mangyayari, kaya naman hindi ko mapigilan na mapatawa. "Guys, go out where you're all hiding now," natatawa ko namang lintaya sa kanila. At nagsilabasan nga sila galing sa restricted area.
"Welcome to the Engel Fancy Restaurant, Miss Angela. We are happy that you're finally here now!" maligayang wika naman ni Jenna sa akin. She will be may secretary habang nagtratrabaho ako rito.
"I thought naman, wala talaga kayo rito. I will call you sana, to inform that where the all of you. Akala ko maaga akong ma stre-stress, dahil sa inyo. But, by the way, thank you for welcoming me here. It's nice to work with you all. Ituring natin na mag kapamilya tayo rito. And of course tell me, if there's something wrong para ma solusiyonan kaagad natin," nakangiti ko namang pahayag sa kanila.
"Nagmana po talaga kayo kayna Maam Graze at Sir Angelo. Kahit na hindi man po sila palaging naandito. Tinitiyak naman po nila kung ano palagi ang lagay ng restaurant. Hangang-hanga rin po ako sa kabaitan nila." Kuya Freddy said while smiling and admiring my parents. He's our chef here with her wife Ate Lena. They're our first employees in our branch here in Mandaluyong.
Nginitian ko naman siya at tumango-tango. "Ayon nga po. Kaya I'm very happy kasi, Papa assigned me here. Kaya sana pagbutihin pa lalo natin, kung saan tayo naka assigned. So let's start na po!" Palakpak ko namang sabi sa kanila.
Bago pa man kami magsimulang magtrabaho ay nakipagkamay muna ako sa kanilang pito at nagpasalamat.
"Miss, I'll lead you the way sa magiging office niyo po." Jenna's my secretary told me.
Tumango naman ako sa kaniya at pumasok kami sa may restricted area dahil may isang pintuan pa roon. At iyon ang magiging mini office ko. Hindi siya gaanong kalakihan, dahil sa katunayan niyan ay apat na tao lang ang magkakasiya sa loob. Maayos na ang lamesa ko at pati ang interior sa office ko ay napaka fancy rin tingnan.
"Miss call me, if you have something to ask. All the papers about the profit and about the restaurant are now here on your table. At may mga pipirmahan din po kayong mga papeles, na hindi po napadala sa Negros, na dapat ay si Sir Angelo ang mag pipirma." Mahabang lintaya naman nito sa akin.
BINABASA MO ANG
Until I Find Someone Better (GSS #2 COMPLETED)
General Fiction❤️COMPLETED❤️ Gutierrez Siblings Series #2 Finding someone, who is better than others is so hard to find. Pag ba nag search ka sa google makikita mo na ba ang taong iyon? Of course not! Kasi nga hindi pa talaga ito ang oras para makita mo ang totoo...