AHMAKLAR ŞÖLENİ- MİLYONLUK BEBEK 2

Bölüm 17

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNE GÖRE GELİYOR... OTUZ YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Yaşlanmış olmak kesinlikle Leonard'ı değiştirmemişti. Kırlaşan saçları ve sakalları dışında o asker duruşu ve alışkanlıklarını sürdürmedeki inadı değişmemişti. Hatta yaşlanmak onu daha karizmatik kılmış sayılırdı. Margaret Leany daha doğrusu evlendikten sonraki adıyla Margerat York bu dünya üzerinde tanıdığı en şefkatli ve sevecen kadındı. Hatta bu konuda hiç şüphesiz ki Gabriella'dan üstündü.

Bütün hayatı bu insanların yanında geçmişti. Çocukluğundan yetişkinliğine kadar her şeyini çok iyi biliyorlardı. Dayısından bile onu çok iyi tanıyorlardı.

Arabadan çıkıp banliyö evin bahçesinden geçti. Bahçe hiç şüphesiz ki Leonard'ın özel ilgi alanında görünüyordu. Çimlerden bir tanesi bile sararmamıştı. Çiçeklere son derece özen gösterilmişti. Ayrıca evden de çekiç sesi geliyordu. Emekliye ayrıldıktan sonra bir klişeye dönüşeceği kimin aklına gelirdi ki? Adam evin içinde sürekli bir yerleri kırıp dökme ve yeniden tamir etmekle meşguldü. Margeret hiç şüphesiz ki çok sabırlı bir kadındı.

Sarışın kadın hala çok güzeldi. Bir zamanlar çocukluk aşkıydı Margeret. Henüz yedi yaşında bir çocukken onunla evlenme hayalleri kurardı. Kadın onu gördüğüne çok sevinmişti. "Taehan" diye öne adım attı ve sıkıca sarıldı. "Çok uzun zaman oldu"

Aslında ayda bir kere ziyaret ederdi ancak bu sıralar biraz meşgul olduğu biraz onları boşlamıştı. Kadının yanağından öptü. "Bayan York" dedi neşeli bir şekilde. "Duyduğuma göre ihtiyar, kıskançlık krizleri geçirmiş ve sizi kilitleyeceği bir zindan yapıyormuş." Çapkın bir ifadeyle kadını süzdü. "Haksız sayılmaz"

Leany, iltifattan memnun bir şekilde erkeğin omzuna vurdu. "Bütün gün evin o yanından bu yanına nereleri kırıp döksem diye bakıyor" dedi en sonunda. Halinden hiç de şikâyetçi görünmüyordu. "Danny'i özlediği için böyle oldu"

Taehan'ın yaşındaki oğulları üç ay önce askere gitmişti. Babasının izinden gitmeye niyetliydi. Danny, babasının zekâsına ve annesinin sabrına sahip bir adamdı. Onun gibi birinin Taehan'ın yanında olması çok yararlı olurdu ama o ülkesine hizmet etmeyi seçmişti.

Eli yüzü toz toprak içinde Leonard merdivenlerden inerek onlara doğru geldi. Yüzünde her zamanki sert ifadesi vardı. Ona bakan kimse ellilerinin başında olduğunu anlayamazdı. Dimdik duruşu, bu zamana kadar korumayı başardığı fit vücudu ile bu adam ordunun gerçek bir temsilcisi gibiydi.

"Dayın sana dedikodu yapmaman gerektiğini öğretemedi mi, genç adam?" derken yüzünde onu tanımayan birini rahatlıkla yıldırabilecek sert bir ifade vardı.

Taehan, gülümseyerek ona doğru bir adım attı. "Öğretti" dedi neşeli bir şekilde. "Evlendiğimde karımın başını ağrıtmamam gerektiğini de öğretti. Yatakta huysuz oluyorlarmış"

Leonard, bir kahkaha atıp mutfağa doğru gitmekte olan karısının poposuna vurdu. Margerat, bir çığlık atıp utançla kaçtı. Her iki erkekte birbirine yaklaşıp sarıldılar. "Uzun zaman oldu, ihtiyar" dedi Taehan ona bakarak. "Gelemediğim için kusura bakma"

"Dayın bana çok ilginç bir şey anlattı" dedi Leonard, kolunu onun omzuna atıp arka bahçeye doğru yönlendirerek. "Bir kadının peşinde olduğunu söyledi. Hiç sana göre bir hareket değil"

Elbette anlatmıştı. Sleven Coldoba'nın en yakın arkadaşıydı. Çözümsüz durumlarda çözüm yaratan adamdı sonuçta. Margeret, her ikisi için bira getirip bıraktı. Kendisi içinde kahve hazırlamıştı. "İyi bir kız olduğunu düşünüyorum" dedi sevecen bir şekilde. "Bizim Taehan'ımızın kötü kadınlarla işi olmaz"