"Ah! Benim dağ gibi duran, dal gibi kırılan kalbim."
Kalbi, annesinin gül bahçesinin içerisinde kalmış bir genç kız.
Kız kardeşinin bileğindeki prangalarla mücadele eden bir genç oğlan.
●
"Elimi yıkayabilir miyim?" Güldü.
"Elindeki kanın yıkadığın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
۱۱ - 11.BÖLÜM
Yıllar evvel,
Genç kız, sokakta bulduğu yavru kediyi kucağına alarak eve getirdi, annesinin kızacağından ne kadar korksa da onu bu soğukta dışarıda bırakamazdı. Yavru kedi tek başınaydı, kimsesi yoktu, ne annesi ne de bir babası hatta kardeşleri bile yoktu.
"Teyze, annem bu yavru kediyi eve soksam kızar mı?" Teyzesi başını salladı,
"Teyze, siz evinize alsanız eniştem kızmaz hem, sokakta tek başınaydı, ne kardeşi vardı ne bir anne ve babası." Teyzesi başına salladı ve genç kızın kucağındaki kediyi kendi kucağına aldı,
"Teyze senden bir şey rica edebilir miyim?"
"Elbette."
"Kedinin adı Mercan olabilir mi?"
...
Öğlen güneşi tüllerin arasından salonun içerisine vuruyor ve yanan odunların sesi kulaklarıma doluyordu. Annem ve Atalay'ın gerginliği bana sıçramaması için sesimi çıkarmıyor sadece dinliyorum. Elif'e baktığımda garip bir ifade ile hem anneme hemde Atalay'a bakıyordu, annemin yüzüne baktım.
Eminim, Elif olmasa belki beni evden bile kovabilirdi, birini sevebileceğimin düşüncesi bile onu deli ederken biriyle evlenebileceğimi düşünmesi onu dumura uğratmıştı, çünkü biriyle evlenebileceğimi hiç düşünmüyordu.
Haklıydı da, çünkü benimde öyle bir düşüncem yoktu.
"Benim kızım şimdilik kimse ile evlenemez." Annemin kendinden emin çıkan sesi ile gülümsemek istedim fakat karşımda bana mağrur bir ifade ile bakan Elif'ten kaynaklı yapamadım.
"Kızınız istiyorsa size bu konu hakkında söz düşmez." Anneme baktığımda öfkelendiğini görebiliyorum, bu ortam aşırı derece germişti beni, Elif'in burada olması en büyük etkendi.
"Kızım için evlenmek, şimdilik erken." Bu konu da kesinlikle haklıydı, daha küçüktüm. Atalay ile her ne kadar gerçek bir evlilik için bu yola başvurmasakta yine de bir evlilikti bu ve bunun sorumluluğunu kaldıramam.
"Kendi deneyiminizden yola çıkarak konuşuyorsanız. Ben, eşinize benzemiyorum." Atalay'ın dudakları arasından çıkan her kelime bıcak gibi bedenimize saplanıyor ve canımızı yakıyordu. Annemin yüzünde oluşan şaşkınlıkla bana baktı, ister istemez gözlerimi devirdim.
"Babam ile birlikte çalışıyor, bunu biliyorsun değil mi anne?" Başını pencereye çevirdi, etrafa bakındığımda Elif ortalıkta gözükmüyordu.
