Chapter 18

1.1K 55 1
                                    

Alex Santillan.

I strum my guitar. Saktong-sakto sa pagtanggal ni Alex sa piring niya. Sakto rin sa pagbubukas ng ilaw.

Nakita kong napanganga siya ng makita ako sa may harap niya na nakaupo sa may mini stage na ginawa nila kanina.

Nakaupo ako sa gitna at may hawak na gitara habang nakatutok na microphone.

It's her hair and her eyes today

Whenever I see her I feel so alive.

That just simply take me away.

Tuwing natititigan ko siya para kong nababaliw. Para kong nalalasing sa sayang nararamdaman ko.

And that feeling that I'm falling further in love.

Dati akala ko hanggang like lang tong mararamdaman ko para sa kanya dahil akala ko never na mapapalitan sa puso ko si Xiena. Pero nagkamali pala ako.

Makes me shiver but in a good way.

Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwala, na ang playboy na kagaya ko ay may pag-asa pa ulit na magbago.

All the times I have sat and stared.

Kapag tinititigan ko siya parang tumitigil ang paggalaw ng mundo ko. Madalas parang siya na lang ang nakikita ko. Bagay na hindi ko naramdaman sa ex-girlfriend ko.

As she thoughtfully thumbs up through her hair.

And she purses her lips, bats her eyes as she plays.

Sa simpleng gestures pa lang niya, mas lalo pa kong bumibigay sa kanya.

With me sitting there slack-jawed and nothing to say.

Madalas sa madalas di ako nakakapagsalita sa harap niya. Hindi naman sa natotorpe ako ha. Pero kase naman ang gandang babae e. Tsk.

Coz I love YOU with all that I am.

Yes. I LOVE YOU.

And my voice shakes along with my hand.

Nababaliw na ko sayo. Siguro nga mahal talaga kita ng sobra kahit sa napakabilis lang na panahon.

She's all that I need.

Sa nararamdaman ko para sayo, alam ko na IKAW LANG SAPAT NA.

And I'm out of my league once again.

Eto na naman ako, muling binuksan ang puso para magmahal. At alam kong sa pagbubukas nito, ikaw na ang hulinh ititibok.

It's a masterful melody when she calls out my name to me.

I love it when she says my name. But I know it's kinda weird. Kase parang tinatawag mo yung sarili mo. Haha.

As the world spins around her she laughs, rolls her eyes.

I love her for being so natural. Hindi siya kagaya ng ibang babae na kakain mg unti sa harapan mo. Sobrang mahinhin pero hindi naman pala talaga sila ganun.

And I feel that I'm falling but it's no surprise.

Nung una hindi talaga ko makapaniwala na pwede palang mapantayan yung pagmamahal mo sa isang tao kahit taon pa ang inabot niyan kaysa sa buwan.

Coz I love her with all that I am.

I love you. Yan lang ang nararamdaman ko ngayon.

And my voice shakes along with my hand.

Cause it's frightening to be swimming in the strange sea.

Gusto ko sa lahat ng mga gagawin ko kasama siya. Kase ayoko ng mawala siya sakin.

But I'd rather be here than on land.

Yes she's all that i see and she's all thay I hear.

And I'm out if my league once again.

Simula jung makilala ko siya, wala na kong ibang tinignan pa. Siya na lang talaga.

It's her hair and her eyes today

That just simply take me away

And the feeling that I'm falling further in love

Makes me shiver but in a good way

All the times i have sat and stared

As she thoughtfully thumbs up through her hair

And she purses her lips, bats her eyes as she plays

With me sitting there slack-jawed and nothing to say

Coz I love her with all that I am

And my voice shakes along with my hand

Coz she's all that I see and she's all that I need

And I'm out of my league once again.

I'm out of my league once again.

Dati pinangako ko sa sarili ko na hindi nako iibig ulit.

Sabi ko na ako naman ang mananakit.

Ako naman ang magpapaiyak.

Ako naman ang iiyakan.

Pero eto ako ngayon, kinain ko lahat ng sinabi ko.

Dahil nasa harap ko na ang taong handa kong pag-alayan ng buhay ko.

Out of my league by Stephen Speaks

Vote and comment po :)

My Mr. RightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon