Chapter 3: Curiosity

265 5 1
                                    

Vyeil's P.O.V

Di ako masyadong nakatulog kagabi dahil na rin sa sobrang takot na naranasan ko kahapon sa school at pati na din sa sobrang pag-aalala ko kay Dae Eun.

"Kumusta na kaya 'yon doon sa ospital?" Sa isip ko.

"Ah! Tama! Pupuntahan ko na lang siya doon after class."

"Miss Lee, ok ka lang ba? Nakatunganga ka na naman kasi diyan eh!" Bulyaw na sabi ng Social Studies teacher namin.

"O-opo ma'am. Okay lang po ako." Sagot ko sa kanya sabay yuko.

"Ay, oo nga pala! Kailangan kong mag-take down notes para naman makapag-cope up si Dae Eun sa mga lessons na na-missed niya." I hissed.

Ringggggggg....ringgggggggg..ringggggggg.......

Agad kong nilagay 'yung mga gamit ko sa locker at dali-daling nagpunta sa ospital.

*********
Dahan-dahan kong pinihit 'yung door knob.

Ekkkkkkkkkkkkk (tunog po 'yan ng nabuksang pinto)

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa bed niya.

"Hi!" Maikli kong bati sa kanya.

"Oh! Vyeil, andyan ka na pala. Musta ang school?"

"Okay lang naman. Ikaw, okay ka na ba? Wala na bang masakit sa'yo?"

"Ano ka ba? Okay na ako kasi andito ka na." Then he smiled.

Nag-nod lang ako as a sign of agreement. Then naalala ko na may bitbit pala akong mga apples for him.

"Oh! I almost forgot. I brought some apples for you. Sabi nga nila, 'An apple a day keeps the doctors away." I smiled. Then ipinatong ko sa table 'yung apples tapos umupo ako sa tabi niya.

"Thank you nga pala, Vyeil."

"Ah! Wala 'yun nuh. Ikaw talaga!" Tapos ngumiti ako nang pagkalapad-lapad sa kanya para naman gumaan-gaan na medyo 'yung pakiramdam niya.

"Thank you talaga, Vyeil. Thank you for helping me. For bringing me here, for taking care of me...for everything." Nag-smile na naman siya.

Cute niya talaga pag nakangiti. Para talaga siyang anghel. Super amo ng mukha niya. Napangiti ako sa naisip ko.

"Lapit ka nga nang kaunti dito, Vyeil." Kinaway pa niya 'yung kamay niya. 'Yung kaway na nagsasabing "Halika, dali! May sasabihin akong chismis." 'Yung gano'n, get's niyo?

Nilapit ko naman 'yung face ko sa kanya. Nagulat na lang ako sa ginawa niya. He pats my head 3 times tapos ini-slide niya pababa 'yung index finger niya sa nose ko. Bigla akong nag-blush dahil dun sa ginawa niya.

"Don't worry. From now on, I'll protect you and took care of you no matter what." Then he smiled.

Pulang-pula na siguro 'yung face ko ngayon mga apo nuh? Hay naku, Dae Eun cute mo talaga!

I feel grateful dahil may friend na din ako na alam kong 'di ako pababayaan at iiwan.

Tok...tok...tok...

Napalingon ako sa pinto. Iniluwa nang pinto 'yun ang limang astig na lalaki. Mga lalaking parang gangster.

"Vyeil, I think you should go home and take a rest. I know you're tired." There's sincerity in his voice. Kaya nag-nod nalang ako sa kanya. At saka lumabas na sa room niya.

----------------------------------
Ano kayang koneksyon ni Dae Eun sa mga lalaking gangster-look-alike na 'yun? Ano kayang pag-uusapan nila? Comment na guys and vote ^_^



The Revenge Of The Campus NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon