The Revenge Of The Campus Nerd

Chapter 2: My Knight

Jae Min's P.O.V

"Yah! Where's Glynn?"
"I'm here bro. Why?"
"Wala ka pa bang nakikitang target natin for today?
"Hmm. Wala eh. Pero nakita ko yung nerd na pinagtripan nila kahapon. Siya nalang kaya muna?"
"Sige, sige. Call the others."

I'm Jae Min Cha. Unmercy Smites' leader and founder. Sa school na 'to ako ang batas. Of course, family ko may-ari nito eh.

Okay. So much for that. Baka kasi tumulo pa 'yang saliva niyo diyan pag nalaman niyo kung gaano kami kayaman.

Anyways, andito kami ngayon sa school cafeteria para maghanap ng mapagtripan.

"Good thing she's here. Nakaupo siya ngayon sa pinakadulo". Isip ko.

Blag!

They gasped. I smirked secretly.

"Hey you!"

All I can see right now is fear. I grab the collar of her shirt.

"Come with me."

Dae Eun's P.O.V

Papasok pa lang sana ako sa cafeteria nang makarinig ako ng ingay sa loob. Agad akong nagtago sa may halamanan at sinilip kung ano yung nangyayari ngayon sa loob.

After a minute or so, I saw the Unmercy Smites na palabas sa cafeteria at may hila-hilang babae.

My body froze nang masilayan ko yung girl na hila-hila ng leader nila.

"Si Vyeil 'yon ah!"

"Shit! Bakit nila kasama si Vyeil?" I hissed in a clenched teeth.

I followed them.

Tinulak ni Jae Min si Vyeil papasok sa gym.

I suddenly hide nang lumingon si Min Suek sa direksyon ko.

Nagtataka siguro kayo kung bakit ko sila kilala. Simple lang, kaaway ng grupo ko ang mga bugok na yan. Quiet kayo diyan readers kasi di alam ni Vyeil na isa akong gangster.

"Vyeil!"

Vyeil's P.O.V

"Parang awa niyo na. Wag n'yo 'kong saktan, please." I pleaded.

Nanginginig na buong katawan ko sa takot.

"Please, wag."
"Ahh!" Napalingon ako sa right side ko nang sinampal ako ni Jae Min.
"Ano bang kasalan ko sa inyo? Bakit n'yo to ginagawa sa 'kin?"

Sampal ulit ni Jae Min sa left cheek ko.

"Shut up!"

Kinuwelyuhan ako ni Jae Min sabay sabing, "Gusto mong malaman?" He laughed heavily.

"Trip ko lang. Bakit? Aangal ka? Ha?" Malakas niyang tapik sa left cheek ko.

Iniling ko na lang head ko bilang sagot ko sa tanong niya. Blurry na yung vision ko dahil sa namumuong luha sa mga mata ko. I just closed my eyes.

"Lord. Help me."

Boooogggggsshhh!

I opened my left eye, then right eye. Blink. Blink. Blink.

"Hey! What do you think you're doing?"

"Dae Eun?" Mahina kong sabi

"Vyeil, okay ka lang ba? Kaya mo pa bang tumayo?"

Tinulungan niya akong makatayo. Itinago niya ako sa back niya.

"Oy! Nerd, andito na pala 'yung knight in shining armor mo oh!" Sabi ni Min Suek.

"Loko talaga 'tong Min Suek na 'to." Sabi ko sa isip ko.

"Bakit n'yo ba siya sinaktan? May nagawa ba siyang kasalanan sa inyo? Ha?"

Dahan-dahang lumapit si Jae Min kay Dae Eun at saka ito kinuwelyuhan.

"Pakialam mo ba? Ha? Gusto mo yatang mabugbog nang 'di oras?"
"Edi, subuk----

Sinuntok siya ni Jae Min sa kanang pisngi. Tumilapon siya sa may bleachers. At saka ito binanatan ng suntok.

Papalapit na sana ako sa kanila nang pigilan ako ni Daryll Jung. Nagpumiglas ako nang bigla siyang nagsalita.

"Wag ka nang makisali kung ayaw mong mabangasan ni Jae Min."

Pilit kong kinuha 'yung kamay ni Daryll pero lalo niya lang itong hinigpitan.

"Aray!"
"Ano ba? Tigas din nang ulo mo nuh?"

Iyak na lang ako nang iyak. Gusto ko siyang kunin doon pero di ko magawa. Wala akong magawa.

After 10 minutes.

Tumakbo ako kaagad patungo sa kinaroroonan niya. Inakbay ko yung left arm niya sa shoulder ko at inalalayan patungong ospital.

----------------------------------
To my dear readers, comment din po kayo pag may time ah? Hehehe.

Ay, oo nga pala. Dinidedicate ko kay Jeska Vyeil Angeles 'tong whole story na 'to. Girl, thank you. Nang dahil sa'yo nakapagsulat ako ng story kahit na di ko naman hilig ang magsulat 😄.