" ေထြး "
" ဟုတ္ကဲ့ အဘ "
" ညေနက အဘလာႀကိဳတုန္းက ျပန္ထြက္သြားတဲ့လူငယ္ေလးက ဘယ္သူတုန္း "
လကေလးသာသာေအာက္ ကြစ္ပ်စ္ကေလးဝယ္ အၾကမ္းအိုးတစ္အိုးက ကုန္လုၿပီ။ ေႏြဦး၏ ေလေငြ႕ေႏြးေႏြးမ်ားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၏ ပရဝုဏ္အတြင္း ေဝ့ကာဝိုက္ကာ တိုက္ခတ္ေန၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ေလအသုတ္မ်ားတြင္ေတာ့ တမာရနံ႕အခ်ိဳ႕က ပါလာ၏။
" ေဘးက ရက္ကန္း႐ုံကပါ .. က်ဳပ္ကိုေျပာတာေတာ့ ပန္တ်ာေက်ာင္းကဆရာတဲ့ "
" နာမည္ကေရာ "
" တိမ္မိုးေရာင္ပါတဲ့ "
" သိသလား "
" ဟင္ "
" ေထြးကဘယ္သူလဲဆိုတာ သူသိသလား "
" မသိပါဘူး .. က်ဳပ္ မေျပာျပမိဘူး အဘ "
" တကယ္လို႔မ်ား ေနာက္ဆုံျဖစ္ရင္ ေျပာျပလိုက္ပါ .. သူလည္း သိသင့္ပါတယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ အဘ "
" သြားအိပ္ေခ်ေတာ့ .. အဘ ကပၸိယႀကီးတို႔ဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္ "
အၾကမ္းအိုးထည့္ရာ ဗန္းငယ္အားမကာ အဘကေတာ့ ကပၸိယႀကီးတို႔ အိပ္ရာ မီးဖိုေဆာင္ဆီ သြားေလၿပီ။ ေလတစ္သုတ္သည္ ေအးစိမ့္လာ၏။ ၾကည့္ရတာ ညနက္လာေလၿပီ။
ဧည့္ေဆာင္ဇရပ္ႀကီးသည္ အေတာ္က်ယ္ဝန္းေသာ္လည္း တံခါး႐ြက္ႀကီးမ်ားပိတ္ကာထား၍ အေတာ္ေလး ေလလုံ၏။ ရတနာငါးပါးအား ဦးခ်ကန္ေတာ့ၿပီးေနာက္ မို႔ထူထူေခါင္းအုံထက္ ေမွးစက္မိေတာ့၏။
....................................
" ေထြးကေလး "
လွည့္ၾကည့္မိေလေတာ့ ဆရာ။ ဆရာသည္ လက္ထဲမွာ အိတ္တစ္ခုကိုင္လာေလ၏။ ထိုအိတ္ကေလးက ဘာမ်ားျဖစ္ေလမလဲ သူေတြးေနမိသည္။ ဘာလို႔ေတြးသလဲဆိုေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္ သူ႕ဆီလာလွ်င္ျဖင့္ မုန့္တစ္မ်ိဳးစီယူလာတတ္လို႔ေလ။
ကေလးပီပီ မုန့္ေတာ့ႀကိဳက္သား။ တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သည္ မုန့္ႀကိဳက္တတ္သည့္အ႐ြယ္ကေလးပါေလ။
" ဆရာ "
" ဒီေန႕ ကေလးေတြေရာ မေတြ႕ပါလား "
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...