32 Zawgyi

3.9K 396 7
                                    

" ေထြး "

" ဟုတ္က​ဲ့ အဘ "

" ညေနက အဘလာႀကိဳတုန္းက ျပန္ထြက္သြားတဲ့လူငယ္ေလးက ဘယ္သူတုန္း "

လကေလးသာသာေအာက္ ကြစ္ပ်စ္ကေလးဝယ္ အၾကမ္းအိုးတစ္အိုးက ကုန္လုၿပီ။ ေႏြဦး၏ ေလေငြ႕ေႏြးေႏြးမ်ားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၏ ပရဝုဏ္အတြင္း ေဝ့ကာဝိုက္ကာ တိုက္ခတ္ေန၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ေလအသုတ္မ်ားတြင္ေတာ့ တမာရနံ႕အခ်ိဳ႕က ပါလာ၏။

" ေဘးက ရက္ကန္း႐ုံကပါ .. က်ဳပ္ကိုေျပာတာေတာ့ ပန္တ်ာေက်ာင္းကဆရာတဲ့ "

" နာမည္ကေရာ "

" တိမ္မိုးေရာင္ပါတဲ့ "

" သိသလား "

" ဟင္ "

" ေထြးကဘယ္သူလဲဆိုတာ သူသိသလား "

" မသိပါဘူး .. က်ဳပ္ မေျပာျပမိဘူး အဘ "

" တကယ္လို႔မ်ား ေနာက္ဆုံျဖစ္ရင္ ေျပာျပလိုက္ပါ .. သူလည္း သိသင့္ပါတယ္ "

" ဟုတ္ကဲ့ အဘ "

" သြားအိပ္ေခ်ေတာ့ .. အဘ ကပၸိယႀကီးတို႔ဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္ "

အၾကမ္းအိုးထည့္ရာ ဗန္းငယ္အားမကာ အဘကေတာ့ ကပၸိယႀကီးတို႔ အိပ္ရာ မီးဖိုေဆာင္ဆီ သြားေလၿပီ။ ေလတစ္သုတ္သည္ ေအးစိမ့္လာ၏။ ၾကည့္ရတာ ညနက္လာေလၿပီ။

ဧည့္ေဆာင္ဇရပ္ႀကီးသည္ အေတာ္က်ယ္ဝန္းေသာ္လည္း တံခါး႐ြက္ႀကီးမ်ားပိတ္ကာထား၍ အေတာ္ေလး ေလလုံ၏။ ရတနာငါးပါးအား ဦးခ်ကန္ေတာ့ၿပီးေနာက္ မို႔ထူထူေခါင္းအုံထက္ ေမွးစက္မိေတာ့၏။

....................................

" ေထြးကေလး "

လွည့္ၾကည့္မိေလေတာ့ ဆရာ။ ဆရာသည္ လက္ထဲမွာ အိတ္တစ္ခုကိုင္လာေလ၏။ ထိုအိတ္ကေလးက ဘာမ်ားျဖစ္ေလမလဲ သူေတြးေနမိသည္။ ဘာလို႔ေတြးသလဲဆိုေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္ သူ႕ဆီလာလွ်င္ျဖင့္ မုန့္တစ္မ်ိဳးစီယူလာတတ္လို႔ေလ။

ကေလးပီပီ မုန့္ေတာ့ႀကိဳက္သား။ တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သည္ မုန့္ႀကိဳက္တတ္သည့္အ႐ြယ္ကေလးပါေလ။

" ဆရာ "

" ဒီေန႕ ကေလးေတြေရာ မေတြ႕ပါလား "

အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)Where stories live. Discover now