အပိုင်း ၄
ပွင့်လင်းရာသီမရောက်တရောက် ရာသီဥတုသည် မန္တလေးမြို့ကြီးအတွက်တော့ ချမ်းအေးနေဆဲဖြစ်၏။ ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်လေရာတိုင်း လေးဘီးကားကလေးများက သွားလာလို့။
မဟာအောင်မြေအရပ်၏ အထင်ကရတစ်ခုဖြစ်သော မန္တလေးဝိဇ္ဇာသိပ္ပံ တက္ကသိုလ်သည် နှင်းမြူပြပြအောက်တွင် ထီးထီး တည်ရှိနေဆဲ။
" တီတာဆွေ "
ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းချင်း ခေါ်သံကြားလိုက်သံကြောင့် လှည့်ကြည့်မိတော့ ဆရာထွဋ်ကျော်စွာ။
မြန်မာစာဆရာလည်းဖြစ်၊ သူ၏ဦးလေးလည်းတော်စပ်သူကတော့ သူ့ကို မိသွားလေပြီ။ သူကလည်းသူ။ အဆောင်ကိုမပြန်ပဲ ကျောင်းသို့လာမိခြင်း။
လွယ်အိတ်က ကျောင်းစာကြည့်တိုက်မှာ အပ်ထားခဲ့တာမို့ စာကြည့်တိုက်ဖွင့်ဖွင့်ချင်းယူ၍ရအောင် ကျောင်းသို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လာခါမှ ဦးလေးနှင့် တိုးရသည်လို့။
" ဦးလေး "
" အေး ဦးလေးမှန်းတော့ သိသေးတယ်လား ... ဒီလောက်အစောကြီး ဘာလာလုပ်တာလဲ ... "
အနားရောက်လာသော ဦးလေးကို မရှောင်နိုင်လိုက်။ ထို့အတွက် ညလုံးပေါက်သောက်ခဲ့သော အရက်နံ့က ထောင်းခနဲရသွားပေလိမ့်မည်။
" လိုက်ခဲ့စမ်း "
သူ့ဆီကရသွားသည့်အနံ့ကြောင့် တီတာဆွေခမျာ ဦးလေးဖြစ်သူ၏ နားရွက်ဆွဲခေါ်သွားသည့်နောက် ဘာမှစောဒကမတက်နိုင်ပဲ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။
......................
" ပွဲသွားကြည့်ပြန်ပြီလား "
ရေချိုးပြီးပြန်တက်လာသည့်သူ့အား ဦးလေးက ဆီး၍မေး၏။ သူ့အတွက်ထုတ်ပေးထားသော ပုဆိုးကို လဲလှယ်ကာ တံဘတ်ဖြင့် ခေါင်းကို သုတ်ပစ်လိုက်၏။
" ဟုတ် "
" ကုန်ပြီလား ပိုက်ဆံ "
" ဟုတ် "
" မင်း အဲ့ဒီလောင်းကစားတွေမလုပ်စမ်းပါနဲ့ ... မင်းအဘသိသွားရင် ငါ့ခေါင်းလည်းမလွတ်ဘူး "
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...
