10 Zawgyi

5.1K 475 14
                                    

အေစာႀကီးႏိုးတဲ့ငွက္ေတြဟာ အစဝတတ္ပါသတဲ့။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ျပန္ဖို႔အေစာႀကီးထခဲ့ရတဲ့ တီတာေဆြတစ္ေယာက္ကေတာ့ အိပ္ေရးမဝခဲ့ပါေလ။ အိပ္ေရးလည္းမဝသလို ကမန္းကတမ္းထခဲ့ရတာမို႔ ဘာမွလည္းဗိုက္ထဲမထည့္ခဲ့ရေသးေပ။

" ဗိုက္ဆာလိုက္တာေနာ္ "

တစ္ခုခုစားခ်င္ေသာ္လည္း ၪီးေလးက သူ႔ထံလံုးဝလွည့္မၾကည့္လာပါေလ။ အသံေပးလည္းလွည့္မလာပံုေထာက္ ၪီးေလးသည္ သူ႔အား ပညာေပးလိုသည့္သေဘာေပလား။ အဟင္း။ တီတာေဆြကို ဒီလိုပညာစမ္းသတဲ့လား။

" ေဖေဖ သား ဗိုက္ဆာတယ္လို႔ "

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ပါးစပ္ကေလးကိုလက္ဝါးျဖင့္ပိတ္ကာ ရယ္ပါေတာ့၏။

ၪီးေလး၏လက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ ဂ်ီက်ေလေတာ့ ၪီးေလးကျပဴးၾကည့္လာ၏။ တီတာသိတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အေရ႔ွက မိန္းမပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ကို ၪီးေလးတစ္ေယာက္ ခ်ိန္ေနမွန္း။ လူပ်ိဳႀကီးေတြဟာသိပ္ခက္သည္။ ေခ်ာေခ်ာလွလျွမင္လ်ွင္ စကားစမည္၊ ပိုးပန္းမည္။

အခုေတာ့ တီတာကိုဂရုမစိုက္ေသာ ၪီးထြဋ္ေက်ာ္စြာ ခင္ဗ်၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္၊ ရည္ရြယ္ၿပီးကို လက္စားေခ်ပါေၾကာင္း ဝန္ခံအပ္ပါသည္ခင္ဗ်။

" ေဖေဖလို႔ ... သားသားဗိုက္ဆာတယ္လို႔ "

" တီတာ "

" ေဖေဖေနာ္ သားဗိုက္ဆာတာကို ဝယ္မေကြၽးရင္ အိမ္က်ရင္ ေမေမနဲ႔တိုင္မွာ "

မ်က္ႏွာကိုငိုမဲ့မဲ့လုပ္ကာ ႀကီးေကာင္ႀကီးမားႏွင့္ကပ္ခြၽဲေနသူကို ဘယ္လိုမ်ိဳးေငါက္ငမ္းရမလဲေတြးေနစဥၼွာပင္ အေရ႔ွက အမ်ိဳးသမီးက ဆြဲျခင္းထဲမွ တစ္စံုတစ္ခုထုတ္ေပးလာေလ၏။

လက္ထဲေရာက္လာသည္က ေရႊညိုေရာင္သမ္းသည့္ ဖက္ထုပ္ကေလးမ်ား။ ဒါက ေကာက္ညင္းထုပ္ေတြလား။

" စားေလ ေမာင္ေလး ဗိုက္ဆာတယ္ဆို "

" ဟုတ္ပါရဲ့ကြယ္ စားလိုက္ပါ အေဖကိုအပူမကပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ "

ေရႊညိုေရာင္ေကာက္ညင္းထုပ္ကေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္အသာခြာေတာ့ လက္မွာကပ္ပါလာသည့္ ဖက္အစတစ္ခ်ိဳ႕။

အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)Where stories live. Discover now