HÜDDAM'IN HAYATI - SEYYİD ALİ - Korku Hikayeleri - Paranormal - Korku

9.bölüm

Elimdeki tebeşirle , dualar eşliğinde , çocuğun oturduğu yeri çembere aldım.

Tekrar dualar eşliğinde çocuğu yavaş yavaş bıraktım.

Çocuk bana bakıp , pis pis gülerek , biz çizgilere mi güveniyosun dedi.

Hayır , ben sadece allaha güveniyorum , allah benimle , sen ise şeytanın safındasın dedim.

Çocuk bana bakarak , hepinizi öldüreceğim dedi.

Hadi bakalım , öldür bizi , bak , karşındayız , yerinden bile kıpırdayamıyorsun , halen allaha karşımı geliyorsun dedim.

Çocuk olduğu yerde şekilden şekile giriyordu.

Babası çok korkuyordu bu görüntüden.

İçeri gidip , siyah bir çarşaf getirdim ve çocuğun üzerini kapattım.

İşin kolay kısmı bitmişti , zor kısımları ise yeni başlıyordu.

Dualar okumaya başladım.

Daha sonra , allahın laneti üzerine olsun , sorduğum sorulara doğru cevap ver , yoksa seni öldürürüm dedim.

Çocuk , bedenini gaspeten cin , bana , bizim doğru söylediğimizi nerede duydun diyip kahkaha atarak gülmeye başladı.

Bunun üzerine cebimden çıkardığım kibriti açıp , içinden bir tane çıkardım.

Kibriti yakıp , çarşafın üzerine attım.

Kibrit çarşafa değince , çocuk çığlık atmaya , acı çekmeye başladı.

O sırada ona seslendim.

Hani güçlüydün , hani zarar veremezdim.

Küçüçük ateş bile seni çıldırtmaya ve sana acı vermeye yetti . Benim sana verebileceğim eziyetten haberdar olsaydın , kaçacak delik arardın dedim.

Şimdi sorularıma doğru cevap ver diyip , bir kibrit daha yakıp attım üzerine.

Çocuk çığlık atarken sordum ilk sorumu.

Adın ne , hangi kabiedensin.

Adım , el marha , ammar cin kabilesindenim.

900 yaşındayım dedi.

Bu bedeni neden ele geçirdin.

Daha ergen bile olmayan bu bedenle ne derdin var dedim.

Çocuk cevap vermiyordu.

Bir kibrit daha çakıp çarşafa doğru yaklaştırdım.