HÜDDAM'IN HAYATI - SEYYİD ALİ - Korku Hikayeleri - Paranormal - Korku

84.bölüm (seyyid ali devam)

Yıllar önce yetimhanede küçük bedenimle türlü işkencelere ve psikolojik baskılara tek başıma göğüs gererken , geceleri yorganı kafama çekip sessiz sessiz , anne diye ağlarken , koskaca dünya'da tek başıma olduğumu düşünürken şimdi bulunduğum konumu aklımın ucundan bile geçiremezdim.

Allah her insana bir yol çizmiştir. Her insanın bir kaderi vardır. Biz bundan habersiz yaşıyoruz bu beş para etmez dünya'da.

İnsan kaderinin esiridir.

Eğer geleceğimizi önceden bilebilseydik , yaşamanın ne anlamı kalırdı ki.

Yetimhane'den kaçtığımda sokak çocuğu olacağımı düşünürken , bambaşka bir konumda buldum kendimi.

Yüce allah beni terketmedi.

Beni sınadı , bana dert verdi. Altından kalkabilecek miyim diye görmek istedi.

Sabrımın sonuncunda bana öyle bir hayat bağışladı ki , kimsesizken , kimsesizlerin kimsesi oldum.

Yardıma muhtaçken , yardıma muhtaç insanlara yardım eder oldum.

Yolda bile yürümeyi henüz bilmeyorken , öteki alemlelere gider oldum.

İnsan ne zaman pes ederse , o zaman kaybedermiş.

Herşey insanın kendi elinde ve kalbinde taşıdığı güzel düşüncelerinde gizlidir.

Elinizi harama sürmeyin , kalbinizde kötülğk barındırmayın.

İşte o zaman kazanan onlar değil , siz olursunuz.

Varsın paranız olmasın , eviniz , arabanız olmasın. İnanın bunların hiç bir önemi yok.

Eğer siz dürüstseniz , haram yiyip , kul hakkına girmiyorsanız , inanın bana para da gelir , mevki de gelir , makamda gelir.

Dürüstlük ve güzel ahlak bu dünya'da ki satın alınamayan önemli değerlerdir.

Ben seyyid ali.

Diğer hikayelerimden bir çoğunuz beni çok iyi tanıyor ve çok seviyorsunuz.

Bende sizleri çok seviyorum.

Hikayemin geri kalanı ile sizlerle olmaktan çok mutluyum.

Umarım anlatmaya başlayacağım yeni hikayemi de bıkmadan dinlemeye devam edersiniz.

Hepinize sevgilerimi sunuyorum.

Hatice ile evlenmiştim.

Onun öksüz yavrusuna baba oldum , abi oldum , arkadaş oldum.

Sağolsun , elifte beni babası yerine koyup öyle çok seviyor.

Bir kardeşi olacağı içinde çok mutlu.

Eşim hatice ise , allah ondan da bin defa razı olsun.

Mutlu bir çekirdek aile olarak yaşayıp gidiyoruz.

Daha önce hikayemi dinleyen arkadaşlar zülal için çok üzüldüklerini , hatta ağladıklarını belirttiler.

Emin olun bende en az sizin kadar üzüldüm ama kaderin önüne geçemeyiz.

En çokta zülalle olan çocuğunuza ne oldu diye sorular geldi.

Zülal öldüğünde hamileydi , yani doğum yapmamıştı.

Daha doğmayan bebeği ile birlikte can verdiler.

Onları elbet özlüyorum.

Amra'yı da özlüyorum.

Onlarla bir çok savaşa girdik , bir çok vaka çözdük.

Amra'da , zülalde benim için gözlerini kırpmadan canlarını verdiler. Aidiyetin ne olduğunu bana çok iyi öğrettiler.

Allah her ikisine de gani gani rahmet eylesin.

Eşim hatice bugünler de bebeğimizi dünya'ya getirmek üzere.

Onunda kimsesi olmadığı için başından bir an bile ayrılmıyorum.

Uzak şehirde ki vakalara pek gitmemeye çalışıyorum.

Ama evime ziyarete gelen ve yardım isteyen insanları da geri çevirmiyorum.

Hatta şöyle bir konuya girmek gerekirse ,

Gündüz vakti kapım çaldı.

Okuduğum kuranı öpüp başıma koyduktan sonra , kuranı yerine koydum ve hayırdır inşallah diyerek kalktım kapıyı açtım.

Karşımda , 50 yaşlarında bir abla vardı.

Buyrun abla , hoş geldin diyip onu içeriye buyur ettim.

Salona geçtik oturduk.

Ablanın gözleri yaşlı ve beti benzi sararmıştı.

Ben onunla iki kelime etmeden , abla ağlayarak konuşmaya başladı.

Seyyid ali oğlum , allah rızası için bana yardım et.

Benim elimden bişey gelmiyor , evladım gün geçtikçe eriyor , gözümün önünde ölüyor , ne olur yardım et diyordu.

Ben ablayı sakinleştirerek konu nedir diye sordum.

Abla anlatmaya başladı.