HÜDDAM'IN HAYATI - SEYYİD ALİ - Korku Hikayeleri - Paranormal - Korku

21.bölüm

Kendimi zorlayıp besmeleli çekip dua yı doğru okumaya başladığım an , 2 kadın da aniden bana saldırmaya ve zarar vermeye başladılar.

Daha sonra beni bırakıp evi dağıtmaya ve kırıp dökmeye başlayıp çok geçmeden de kapıdan çıkıp gittiler.

Ben şaşkınlık içinde , annem olduğunu iddia eden kadına baktım ama evde yoktu.

Dışarı çıkıp onu aradım.

Affan dedenin mezarının bulunduğu barakaya girecekken koşup yanına gittim.

Ne yapıyorsun sen , buraya giremezsin diye çıkıştım.

Daha sonra , sen ne ara dışarıya çıktın , evin içinde neredeyse kıyamet koptu ,dediğimde , bana bakıp , insanlar içeri girince sizi rahatsız etmemek için dışarı çıktım , ses falanda duymadım , kötü bişey mi oldu dedi.

Yok teyze , kötü bir durum yok , sanırım o hanımların psikolojileri bozuktu , bana saldırıp kaçtılar dedim.

Valla evladım , hiç duymadım , kaçıp giden insanlarıda görmedim dedi , imalı bşr ses tonu ile.

Neyse , hadi içeri geçelim de etrafı toplayıp çıkalım dedim.

Kadınla birlikte eve girdiğimde gördüklerime inanamadım.

Sanki az önce bu evde hiç bir şey yaşanmamış gibi herşey yerli yerindeydi.

Kadın bana bakarak , evladım , hani az önce ev dağıldı diyordun , bu ev derli toplu , iyimisin sen , eğer hastaysan geç dinlen , hastaneye yarın gideriz dedi ve sol eli ile enseme dokundu.

O andan itibaren kendimi ve kötü hissetmeye başlayıp başımı tuttum.

Vücut direncim düşüp , ateşim yükselmeye başladı.

Kadına bakıp , ben odama gidip dinlenmek istiyorum dedim.

Kadın ise tamam dedi , yüzünde ki tuhaf bir gülümseme ile.

Ben odama geçip yatağıma uzandım.

O gün akşama kadar yatağımdan kalkamadım.

Soğuk soğuk terler döküyordum , sanki biri beni bu yatağa çivilemişti.

Uyku ile uyanıklık arasında içerden garip garip konuşma sesleri gelmeyi başladı.

Zar zor yatağımdan kalkıp odanın kapısını aralayıp , dışarıya baksamda bişey göremedim.

Daha sonra sessizce odamdan dışarıya çıktım.

Sessizce evin içinde gezerken affan dedenin odasının kapısının açık olduğunu gördüm.

Işık kapalıydı ama içerde biri vardı , bu belliydi.

Odanın içine girdiğim , kadın içerde affan dededen kalan ilim kitaplarını eline almış , onlara bakıyordu.

Sakin bir şekilde kadına seslendim.

Teyze , senin burada ne işin var , lütfen dışarıya çıkarmısın dedim.

Bu çok ayıp , yabancı birinin evini izinsiz karıştırıyosun dediğim de , ben senin annenim , sende yabancı değil benim evladımsın dedikten sonra ,kadın elinde ki kitabı bana göstererek

Bunlar nasıl kitap böyle , içinde bir sürü şiir ve şarkı yazıyor , bunları okuma evladım , bunlar sana zarar verir verip diyip elindeki açık olan kitabın sayfalarını yırtmaya başladı.