42.bölüm

1.4K 77 9
                                    

Uzun bir yolculuğun ardından urfa merkeze varmıştık.

Köyün bulunduğu yola saptık. 15 dakika kadar yol katetmiştik ki , benim üzerime anlam veremediğim bir ağırlık çöktü , başıma dayanılmaz bir ağrı girdi.

İmam sadığa bakıp , köy buraya yakın mı dedim.

İmam bana , evet , yaklaşık 3 dakika yolumuz kaldı kaldı.

Arabayı sağa çek ve dur dedim. 

İmam sadık şaşırdı.

Kötü bir durum mu var dedi.

Sen benim dediğimi yap , dur dedim.

İmam sadık arabayı durdu.

Ben arabadan inerken imam sadığa , sen devam et , ben yolun kalanını yürüyerek devam edeceğim dedim.

İmam sadık bu fikrime itiraz etti.

Seyyid ali bey , hava soğuk ve saat şu an gecenin 3ü ,  neyin nereden çıkacağı belli değil , 

Bence bu hiç iyi bir fikir değil desede , ben kararlıydım.

Sen devam et ve beni köyün girişinde bir yede bekle dedim.

İmam sadık ise , peki ozaman , köyün hemn girişinde ki camiinin önünde bekliyorum sizi.

Zaten evim de caminin hemen yanında dedi.

Ben ise , tamam imam efendi.

Allahın izni ile orada buluşalım dedim ve imam sadık aracı ile devam etti.

Ben ise yürümeye koyuldum.

Yürümeyi istemem de ki amaç , eğer bu köyde geceleri tuhaf şeyler yaşanıyorsa , illa ki birşeyler karşıma çıkacaktı.

Ağır adımlarla , etrafı süze süze yürümeye başladım.

Yolun her iki yanında ağaçlık alan ve kurumuş çalılar vardı.

 Nihayetinde de tahminim de yanılmadım.

Yürümeye başladıktan 5 dakika sonra garip garip sesler  ve bana kendilerini göstermeye çalışan onlarca siyah varlıklar vardı.

Arkam da , sağımda , solumda , heryerdeydiler.

Ben yürüdükçe , yolun sağında ve solundaki çalıların arasından koşup giden onlarca varlık vardı.

Net olarak göremiyordu. Ama çalıların sesi beni tahminimde yanıltmıyordu.

Sanki hepsi acele bi şekilde  köye koşuyorlardı.

Arkamda ki varlıklar ise halen beni takip etmeye devam ediyordu.

O sırada mennan yanımda belirdi.

Efendim , her yerdeler , sayıları oldukça fazla.

Bu kadarını tahmin etmiyordum ama belli ki çok güçlüler ve bu köyü terketmeye niyetleri yok gibi görünüyor dedi.

Ne oldu , bişeyler öğrenebildin mi peki , neden buradalar , niyetleri ne , hangi kabiledenler dedim.

Mennan ise , efendim. O kadar güçlüler ki , kendilerini çok iyi gizliyorlar.

Somut bir sonuca ulaşamadım ama kısa zaman sonra herşeyi öğreneceğim. 

Ama şunu bilin , şu an bizden çok korkuyorlar ve hepsi bir araya gelmeye çalışıyor , siz kendinizden emin şekilde onlara asla vermeden yolunuza devam edin dedi.

Tamam mennan, sen şimdi git ve herşeyi öğren . Beni haberdar et dedim.

Mennan kafa sallayarak ayrıldı yanımdan.

Ben de yürümeye devam ediyordum.

Köy camisini nihayet görebilmiştim.

Tam o sırada birdenbire karşıma adamın biri çıktı.

Hayırdır birader , sende kimsin. Gece gece bu köyde ne işin var dedi.

Çok agrasif bir tavrı vardı.

Tam söze girecekken , imam sadık koşarak yanıma geldi.

Dur mustafa , ben tanıyorum onu , bu arkadaş seyyid ali efendi. Bize yardım etmeye geldi , köyümüzde yaşanan garip olayları birde o görsün istedim. Dedi.

Mustafa ise , köyümüzü düşünmek sana mı kaldı imam efendi , ben zaten bir çok defa hoca getirdim , hiç biri çare olamadı , sen bu konulara bulaşma , senin görevün namaz kıldırmak , git işini yap diye sert bir tavır sergiledi.

İmam sadık ise , bu zamana kadar getirdiğin hiç bir hoca bir işe yaramadı , ki bence onlar hoca bile değil , ne malum onları senin ayartmadığın

Bana gelirsek , evet , benim görevim namaz kıldırmak olabilir senin gözünde  , ama eğer ben bu köyün imamı isem , bu köyde de tuhaf bir olay varsa , bunu çözmekte benim görevim ddedi.

Ardından da koluma girip , gel seyyid ali bey , sen ona bakma , o hep böyle agrasiftir , zaten pek seveni de yoktur.

Gel sana bu gece yatacağın yeri göstereyim dedi.

HÜDDAM'IN HAYATI - SEYYİD ALİ - Korku Hikayeleri - Paranormal - KorkuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin